विश्वास, तुझं काम बघून मी खूपच खुश झालो आहे." विश्वासच्या कंपनीचे मॅनेजिंग डायरेक्टर ओमप्रकाश सिधवानी बोलत होते, "तुझी कामाची क्षमता बघून मी तुला प्रमोशन द्यायचं ठरवलं आहे."
"थँक्यू सर!" विश्वासच्या चेहऱ्यावर आनंद उमटला. पगार वाढला की यंदा सुट्टी घेऊन बायको कल्पना आणि सासू रेखाला घेऊन बालीला फिरायला न्यायचं असा त्याचा विचार होता.
"डोन्ट थँक मी. यू डिझर्व्ह इट" सिधवानी हसून म्हणाले, "या प्रमोशन बरोबर एक मोठी जबाबदारी सुद्धा आम्ही देणार आहोत तुझ्याकडे. शमा.." सिधवानी यांच्या उजव्या हाताला बसलेल्या शमाला त्यांनी खुण केली. शमा लगेच जागेवरून उठली आणि तिने एक फाईल विश्वासच्या हातात दिली. शमा तिवारी ही सिधवानी सरांची सेक्रेटरी होती, गेली कित्येक वर्षं. सिधवानी यांनी तीस वर्षांपूर्वी पुण्याला येऊन ही आय टी कंपनी सुरु केली. एका छोट्याश्या एका खोलीच्या जागेत त्यांनी ऑफिस थाटलं होतं. तेव्हा सिधवानी यांना ऑफिसवर डबा या शमाची आई पुरवायची. नवरा गेल्यापासून घरगुती खानावळ चालवत ही बाई मोठ्या कष्टाने आपलं घर चालवायची. सिधवानी असा महाचापलूस माणूस होता की शमाच्या आईशी तर त्याचे संबंध होतेच. पण आपल्यापेक्षा सात-आठवर्षं लहान शमाशीही त्यांची लगट होती. पुढे शमाने सिधवानी यांच्या ऑफिसमधल्याच एका ज्युनिअर अकौंटंटशी लग्न केलं. ते सिधवानी यांनीच जमवून दिलं होतं. शमाला आपली सेक्रेटरी म्हणून कामावर घेतलं. शमा तिवारी सिधवानी यांची जवळपास सव्वीस वर्षं सेक्रेटरी होती आता. वयाची पंचेचाळीशी आली तरी शमा दिसायला अफाट होती. अंगाने चांगली भरलेली. उभार असलेले स्तन, छान गोल नितंब, काळ्या दाट केसांची वेणी नेहमी खांद्यावरून पुढे घेतलेली. बरीच पाठ उघडी टाकणारा ब्लाउज असल्याने वेणी पुढे घेतलेली शमा मागून अत्यंत मादक दिसायची. शमाचे ब्लाउज पुढच्या बाजूलाही बरेच खोल असायचे. त्यामुळे फाईल द्यायला शमा वाकली तेव्हा पदराच्या आड असणारे तिचे उत्तान स्तन अर्धवट डोकावले. विश्वासची नजर अर्ध क्षण तिकडे गेली आणि पँटमध्ये त्याच्या लिंगाने चुळबुळ केली.
