Arson ✓

dövme

jungkook:
bebeğim günaydın
iyi uyumuşsundur umarım
taehyung götümü yakmakla tehdit ettiği ve BENİ EVE ALMADIĞI İÇİN SENİ BIRAKMAK VE EVE DÖNMEK ZORUNDA KALDIM
ama
aklım hep sendeydi
gece de evde durumlar karışıktı biraz yazamadım
okula geliyorsun değil mi

jimim:
uyudummm
günaydın sana da
sjajndks sorun değil tahmin etmiştim
ne oldu evde
bir problem yoktur umarım
bugün biraz dinleneyim demiştim ama

jungkook:
çok mu yorgunsun
hiç gelemeyecek kadar mı

jimim:
korkutma beni
bir şey mi oldu

jungkook:
ya
bizim şehir dışına çıkmamız gerekiyormuş
amcamın sürüsüne saldırmışlar da
o yüzden
ne kadar kalırım bilmiyorum
gitmeden önce seni göreyim demiştim
yorgunsan gelme
okuldan sonra evine uğrarım
taehyung izin verirse tabi

jimim:
off nasıl gelmeyeceğim şimdi
göremeyecek miyim seni
hem de uzun bir süre

jungkook:
bilmiyorum kısa olduğunu sanmıyorum
bir kasabada yaşıyor amcam ve
az bir kayıpları yok cidden
talan etmişler her yeri
omegalar, betalar, yavrular hepsi ölmüş
alfaların çoğu ağır yaralı
sadece biz de gitmiyoruz zaten

jimim:
ya siz oradayken tekrar saldırırlarsa
dikkat et kendine tamam mı

jungkook:
hiçbir şey olmaz saldırırlarsa hepsinin canını alırız
ederim
sen de et
ben yokken
taehyung'a söyle
koruma büyüsü zartı zurtu ne varsa
yapsın hepsini

jimim:
tamam
derslerini bitir de gel hadi

jungkook:
koşarak geleceğim

&&

jimin kapıdan çıkmak üzere olan taehyung'a yetişti. "beklesene ya!"

"hm?" ona döndü taehyung. "bana mı dedin?"

"tabi sana dedim." soluklandı. "akşam jungkook gelecek-"

"gelemez. başka sorun varsa sor."

"kapa çeneni. izin almıyorum. tehlikeli bir yere gidecekmiş. ona iyileştirme büyüsü yap."

"bana ne ya." homurdandı taehyung. "gebersin."

"taehyung!" ayağını yere vurdu jimin. "bir haftadır senden gizleneceğim diye ruhumu tükettim zaten, şimdi de enerjimi sömürme. kabul etsen de etmesen de eşim o benim."

"niye ben değilim eşin?" kollarını bağladı taehyung. "o seni benim kadar iyi koruyamaz, benim kadar çok sevemez de."

"yoongi eşin çünkü." jimin de bağladı kollarını. "onun gibi kokmaya başlamışsın."

taehyung kendini kokladı, homurdandı. "ben alamıyorum işte aptal kokuyu. nasıl koktuğunu da söylemiyorsun."

"söylersem bayılırsın diye. en sevdiğin kokulardan biri çünkü ve gerçekten ferahlatan bir kokusu var."

"ben neden alamıyorum!" ofladı taehyung. "nefret ediyorum hepinizden."

"koruma büyüsünü yapacak mısın?"

"yaparız." göz devirdi. "artık okula gidebilir miyim? bugün karanlık sanatlar dersim var. kaçıracağım senin yüzünden. tabi sen ne anlarsın okul yüzü gördüğün mü var?"