IMD Chapter 1

8 0 0
                                    

Majestic Guy

It's a rainy day today since it's already December. We're living in a tropical country, so what do you expect? Only two seasons in a year—sunny and rainy. Unlike in the other country, they can experience the different type of seasons. They can experience the spring, summer, fall and the winter. I'm a little bit envy of that thought..but so much of that.. it doesn't really matter.

I am busy calculating my cupcake shop's expenses when I heard the door of my shop opened. Yes! May bagong costumer na naman. And then there, a majestic guy entered. Right, I can describe him as majestic because he is impressively beautiful. A majesty, a royalty, holy sh*t.. the way he looks he can easily hypnotise every other girl. He's wearing a white polo, a blue jeans and a topsider. He is drying his self using a handkerchief. Nabasa din kasi siya ng ulan.

Oh God.. can I consider him as one of the most perfect guy I've ever seen in my whole life? Correction, he's beyond perfect.

He take a walk to the counter to order something. He can't see that I'm secretly sneaking him out.

Nasa isang right corner kasi ako ng shop naka upo kaya hindi niya ako masyadong napapansin, since marami rami din naman yung mga costumers, hindi niya talaga mapapansing may isang babaeng tingin ng tingin sa kanya. I can't actually take my eyes off him.

I was observing him seriously when suddenly his eyes landed on me. My heart terribly beats fast. Napabitaw ako ng tingin. Damn! Nahuli ako 'don ah. Nakakahiya!

Since nahuli na niya akong tinitignan siya, na sobrang kakahiyan yung naidulot sa akin, itinuon ko na lang ang pansin ko sa ginagawa kong bagay but unfortunately, I cannot fvcking focus. Gusto ko siya'ng tignan pero ayaw ko kasi baka napapansin na niya'ng tingin ng tingin ako sa kanya.

One last glance, one last glance nalang talaga. Tumingin ako kung saan ko siya huling nakita kanina and sadly, wala na siya 'dun. My eyes were searching for his presence pero hindi ko talaga mahanap

"Uhmm"

Someone cleared his throat from behind, napatuon ang pansin ko dun sa tao and my eyes turned big as an owl's. The majestic man..

"Checking me out huh?" He smirked.

He grab a chair and placed it beside mine. Hello! Ang luwag luwag pa nung space talagang sa tabi ko pa talaga uupo? Ay grabe to, gusto talagang magkatabi kami.

"Pardon?" I said as I arched my brows on him

"If I wasn't mistaken, are you checking me out, lady?" He said assuredly, na alam niyang hindi siya mali sa sinasabi niya.

Shit! Bakit alam niya? Patay.

I rolled my eyes on him "Heaven, NO!"

"You're too ashamed to admit it even if it's really obvious, my dear. I noticed it from the very start I stepped my foot on this shop that you never let me out of your sight or I can say that you really is checking me out. Am I that really handsome, my lady?" a crooked smile formed on his thin-pinkish lips.

I fake a laugh "Oh God, you're wrong Mister. Baka duling ka, oh may sira yang mata mo" Sabi ko sabay turo sa mata niya

Hanep to ah! Bakit nalaman niyang tingin ng tingin ako sa kanya? May mata ba siya sa gilid ng ulo niya o sa likod ng ulo niya. The heck!

He burst out laughing "You're unusual"

I raised my brow on him and smirked

"By the way, I'm Morgan. And you are?" He said, offering his right hand for a handshake

"Ay ang bilis mo po manong. Para-paraan ka rin eh no?" sabay irap ko sa kanya

Napatawa naman siya "Just being friendly, dear"

"Friendly. Friends lang kaya? Eh baka sa susunod eh ano na ha? Friendship..Friends. Friends pa din"  Nakangiting sabi ko sa kanya sabay kagat sa lower lip ko. Ano yun? Ano ba tong pinagsasabi ko?

Humagalpak naman siya ng tawa

"Anong nakakatawa? " Pagtataray ko sa kanya

"Your joke"

Umirap ako "Did I say na joke yun? Oh, sinabi ko ba? Wala diba? Bakit ka tumatawa?"

Napailing siya "Okay then. For the second time, I'm Morgan and you are?" Offering his right hand again for a handshake na siyang tinanggihan ko nung una

Kahit ang feeling niya masyado, ayaw ko namang maging rude sa kanya. Gusto ko rin naman siya'ng maging kaibigan no. Baka.. ito na yung hinihintay kong blessing

"Oh Tatiana. Yanna nalang"

Smiling graciously I accepted his hand.

Nagising ako sa ingay ng nag ri-ring kong phone.

"Hello?!" Pambungad na sagot ko sa tumawag sa akin.

"Ay nagalit?"

The great Caroline a.k.a Carly is interrupting my heavenly-dream. Ugh!

I rolled my eyes even though alam kong hindi niya yun makikita "Ano na naman ba?"

"Anong ano na naman ba?" She said while she's imitating my voice "Madame, anong oras mo ba planong pumunta dito sa shop mo? Anong oras na oh? Kanina ka pa hinahanap ng mga tao dito"

She's referring to the people na nagta-trabaho dun sa shop.

I groaned "Oo na. Maliligo na"

Tumayo na ako at pumuntang bathroom para maligo

As I brushed my teeth, bigla kong naalala ang napaginipan ko kagabi. Ang weird. Sino yung lalaki? Hindi ko matandaan yung pangalan niya, Marco, Margie? May Margie bang lalake? Ay, ewan! Meralco? Ano? Hindi naman siguro 'tig supply ng kuryente yung pangalan niya. Nakakabaliw isipin! Pero ayaw ma tanggal tanggal sa isipan ko yung mukha niya. Napakagwapo. Napakaamo ng mukha. Napakakinis. Sobrang nakakabaliw!

Isang tanong lang naman ang ayaw ma tanggal tanggal sa isipan ko..

Who the hell is that goddamned looking handsome guy in my dream?

In my dreamsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon