2 დღე გავიდა რაც დრაკო საერთო საცხოვრებელში დაჭრილი ვიპოვეთ.. როცა ვფიქრობ რომ რაც დაემართ ჩემი ბრალია....გული შუაზე მეხლიჩება. მართალია მასზე გაბრაზებული ვარ მაგრამ ერთად აღზრდა და რაღაცნაირი კავშირი თავისას შვება.....დღეს გადავწყვიტე რომ მომენახულებინა...
დრაკოს საწოლთან ჩამოვჯექი.....
დაახლოებით ნახევარი საათი გავიდა თვალებზე ცრემლები მომადგა უცებ დრაკოს სუსტი ხმა გავიგონე....
დმ:ალ...ე.....ქსა....ნდრა
მე:დრაკო...
დმ:ბ.....ბოდიში...
მე:არაუშავს... ყველაფერი კარგადაა დაწყნარდი მედ პერსონალს დავუძახებ.
დმ:ა..არა... გთხოვ..
მე:რატომ?
დმ:შენთან მინდა.....ლაპარაკი....
მე: კარგი გისმენ ოღონდ ფრთხილად თავს რამე არ მოსწიო..
დმ:რატო?
მე:რა რატომ?
დმ:რატომ ტირი ჩემნაირს გამო?
მე:რას გულისხმობ?
დმ:მე რაც...გავაკეთე....
მე:დრაკო მე გაპატიე...
დმ:მართლა?...
მე:კი...
დმ:მად....ლო.....ბა....
მე:მეც მაპატიე...
დმ:რა გაპატიო??
მე:ამ მდგომარეობაში ჩემს გამო ხარ...!
დმ:არა.....ასე შენს გამო არ ვარ....
მე:დრაკო გთხოვ დავუძახებ მედ პერსონალს მეშინია რამე არ დაგემართოს.....
დმ:კარგი ....აჰუ
ხველება დააწყებინა მე კი მედპერსონალი მოვიყვანე......
მედოერსონალი:კარგადაა უბრალოდ ახლა რომ გაიღვიზა სუსტადაა..
მე:გასაგებია.... შეიძლება მოვლენებს წინ ვუსწორებ მაგრამ რას ფიქრობთ როდის გაწერთ?
მედპერსონალი:ალბათ2-3 დღეში საყვარელო.
მე:გასაგები მადლობა...
მედპერსონალი: კარგი მე წავალ.
მე: კარგით...
გაკვეთილები არ გვაქვს დღეს დრაკოს მდგომარეობის გამო გადადეს ყველაფერი....
მე:ახლა შეგიძლია დამელაპარაკო
დრაკო...
დმ:რადგან სახელით მომმართავ ესეიგი...
მე:ხო!
დმ: მადლობა...
მე:რაზე გინდოდა საუბარი?
დმ:ჯობს არდადეგებზე გითხრან ყველამ ერთად....
მე: კარგი?!...დრაკო თუ არაფერი გინდა წავალ...
დმ:წადი მე კარგად ვარ....
მე:დღესნკიდე შემოგივლი.
გავუღიმე და მანაც გაიღიმა...
დმ: გამეხარდა..
გარეთ გავედი და ბავშვებთან მივედი
