Ik vertrouwde mijn loverboy

Hoofdstuk 8

'bewijs het me' fluisterde ik en keek hem diep in zijn ogen aan. Joshua kwam dichterbij me zitten en keek me met een serieuze blik aan. 'bewijs het dan' zei ik nogmaals. Joshua stond opeens op en keek met zijn handen in zijn zakken naar de raam waar de zonsondergang te zien is. 'bewijs het!' schreeuwde ik en begon op te staan met mijn armen over elkaar heen. Joshua draaide zich om en liep naar mij toe. Hij begon mij gauw te zoenen en deed zijn handen op mijn gezicht, voor de raam met de zonsondergang zoende hij me zo lang. Toen hij stopte was ik stil en keek hem alleen maar aan. 'heb je genoeg bewijs ?' zei Joshua kijkend in mijn ogen.

Ik begon te zitten en deed mijn haren naar achter, ik voelde me nog nooit zo in de war. Ik moest steeds denken aan wat Fay tegen me zei. 'hij gebruikt meisjes' is het enige wat in mijn hoofd zit. Mijn handen gleden over mijn hoofd en keek op de grond. Joshua kwam naast me zitten en deed zijn arm over mij heen. Ik keek hem niet aan en voelde me niet op mijn gemak. Ik keek naar mijn tas en pakte het op 'ik ga nu maar' zei ik en liep de gang in. Joshua begon te zuchten en keek via de raam naar buiten. Ik opende de deur en smeet het dicht, buiten begon het opeens flink te regenen. Ik deed mijn handen in mijn zakken en liep snel naar de bushalte toe. Na lang wachten kwam eindelijk de bus en stapte snel in, ik begon te zitten en deed mijn capuchon af.

Toen ik thuis kwam deed ik mijn natte schoenen uit en gooide mijn tas op de grond, zuchtend deed ik mijn jas op de kapstok en viel zowat flauw. Opeens hoorde ik de deur van de woonkamer open gaan, het was mijn vader die heel bezorgd en woedend tegelijkertijd keek. 'waar bleef je' vroeg hij en deed snel een zachte deken over me heen zodat het me warm houd. Ik keek naar de grond en voelde me schuldig 'bij een vriend' mompelde ik en liep de woonkamer in. Gauw liep mijn vader achter me aan en draaide me om. 'welke vriend ?' vroeg hij heel nieuwsgierig. Ik negeerde zijn vraag en schonk thee in mijn beker, met een beker thee liep ik naar boven toe naar mijn kamer.

Ik zat op mijn bed en keek naar de raam, ik nam een slok van mijn thee en voelde me niet goed. 'Ivana, waar ben je mee bezig ?' zei ik tegen mezelf en deed mijn hand op mijn wang. Opeens klopte iemand op mijn deur, ik keek naar achter en zag dat mijn moeder binnen kwam lopen. Snel draaide ik me weer om en keek naar buiten, alsof ik mijn moeder niet heb gezien. Ze kwam naast me zitten en begon te zuchten. 'eerst spijbel je, en nu kom je laat thuis' was het enige wat ze zei en pakte een foto op waar ik nog met een stomme beugel zat en heel dom lachte. 'ik mis de oude Ivana' zei mijn moeder met verdriet in haar ogen. Even keek ik haar aan, ik begreep haar wel maar aan de andere kant voelde ik me verliefd. En als je verliefd bent, veranderd alles. Mijn moeder keek me verdrietig aan 'waarom vertel je me niks' zei ze en zette de foto weer terug op mijn nachtkast. 'ik heb een jongen ontmoet' zei ik met moeite en nam ondertussen een slok van mijn thee.