Anti-Hero // Steve Rogers' Sister

1

Steve Rogers, bilmem kaç yüzüncü kez 2. Dünya Savaşı'na katılmak için başvuruya gitti.

"Sadece bana bir şans verin,
yapabileceğiniz bir şey yok mu?"

Ve bilmem kaç yüzüncü kez reddedildi.

"Yapıyorum. Hayatını kurtarıyorum."

Ve yine bilmem kaç yüzüncü kez geri dönerken arka sokakta sıkıştırılıp dayak yedi.

________________

Adam Steve'e bir kez daha vurdu. Steve eline geçen çöp kovasının kapağını önünde kalkan gibi tutarak kendini korumaya çalıştı.

"Ne zaman pes edeceğini bilmiyorsun."

"Bunu bütün gün yapabilirim."

Ve bir kez daha dayak yedi.

"Hey! Boyuna göre birini bulsana."

Arkadan gelen üniformalı bir adam Steve'i döven adamı kibarca uyardı, diğer adam ona da vurmaya kalkınca yine kibarca zorbanın arka tarafına bir tekme koydu ve onu oradan kaçırdı.

"Bazen yumruk yemeyi sevdiğini düşünüyorum."

"Onu köşeye sıkıştırmıştım."

"Steve!"

Üniformalı adamın arkasından gelen 15 yaşındaki kız koşarak ağabeyine sarıldı.

"Ovv! O kadar sıkı sarılma acıtıyorsun."

"Bir gün bu sokak aralarında öleceksin!"

"Sorun yok Mia iyiyim ben."

Emma ağabeyine bir 'tabi kesin iyisindir' bakışı attı ve ardından üçü birden ara sokaktan çıkıp yürürken konuşmaya başladılar.

"Dağıtımın yapıldı mı?"

Diye sordu Steve arkadaşının üzerindeki üniformaya bakarken.

"107. Alay. Çavuş James Barnes. Yarın İngiltere yolcusu."

"Ben de gitmeliydim."

"Ve ben de gitmeliydim."

Diye lafa atladı Emma.

"Olmaz sen daha çok küçüksün. Ayrıca orduya kadın almazlar."

Dedi Steve.

"Neye göre baktığına göre değişir. Yani sana şöyle bir bakıyorum da... Sen de küçüksün."

James güldü.

"Hadi ama! Bugün son gecem. Sana bir çeki düzen vermeliyiz Steve."

"Nereye gidiyoruz ki?"

"Geleceğe."

Emma, Bucky'nin uzattığı gazeteye bakarken heyecanla konuştu.

"Hadi canım! Stark Expo'ya mı gidiyoruz? Howard Stark'ı görebilecek miyim?"

"Hayır Mia Howard Stark'a yürüyemezsin."