[ბაგსბანი & ლოლაბანი] jk

1

-ლოლაბანი?-

გარეთ ბნელოდა უკვე საღამო იყო, კედლებში წვიმის შხაპუნი აღწევდა შიგნით კი სიცხით მოცული სხეული არვევდა სიმყუდროვეს, ოფლისგან დასველებული თმები, ლამაზი ხვეულები შუბლზე მიკრობოდა ჯონქუქს. მოძრაობებს მკვეთრად აკეთებდა, ჭარბი ოფლი უნაკლო სხეულზე უცურავდა, წვეთები მის კუბიკებზე სრიალდებოდნენ და შორტის წელთან იჟონებოდნენ, ყოველ მოძრაობაზე პრესი პლიტკა შოლოლადივით უბზინავდა(კაი რა) ყოველ ბიძგზე დაკუნთულ მკლავებზე ძარღვები ეჭიმებოდა...ბოლოს ბიძგებს უმატა, ჯაჭვი გაწყდა და ზედ დაკიდებული გრუშა ძირს დავარდა..

-ჰუჰ! ჯონქუქ ზედმეტი მოგივიდა, ახლა ამის საფასურიც უნდა გადაიხადო/ბოქსის ხელთათმანები გაიხადა, გვერძე მიყარა და რინგის კიდეზე ჩამოჯდა, ბეჭებით გაჭიმულ თოკებს მიეყრდნო
-ახლა ის ორი რომ აქ ყოფილიყო უფრო ვიხალისებდით/ჩაიცინა, თავი უკან გადააგდო, წყლის ბოთლი აიღო და წყალი მოსვა

დღეს მარტო მოუწია აქ ყოფნა,ზოგადად აქ ამ დროს არავინ დადის ხოლმე მხოლოდ ჯონქუქი, მაგრამ ხანდახან ჯიმინი და მარიამიც მოჰყვებიან ხოლმე, მათი კინკლაობა კი ახალისებს. ჯონქუქმაც სცადა ბორას წამოყვანა მაგრამ ის ძალია სხვანაირია, ასეთები არ უყვარს თითქოს თავს იდებს, მათთან დროის გატარებას ისტაგრამის სქროლვა და თავის  "ბანდასთან"(ბოზბანდა, უი წამომცდა:)) ჩათაობა ურჩევნია. ხანდახან ჯონქუქი ვერ ხვდება რატომ დასთანხმდა დედას როდესაც ბორასთან ურთიერთობის დამყარება შესთავაზა, მაგრამ დედამისმა ისე სთხოვა "მეგობრის შვილია , კარგი გოგოა და მინდა შენი შეყევარებული იყოსო" რომ ჯონქუქმა უარი ვერ უთხრა. ასე და ამრიგად უწევს შეყვარებული იყოს გამაღიზიანებელი, შემაწუხებელი ბოროტი მაგრამ გულუბრყვილო გოგოსი, რომელიც ტანში ჟუანტელს გვრის ჯონქუქს..მან კი ხშირად სცადა, რომ იქნებ რამენაირად  დაინტერესებულიყო ბორათი მაგრამ...ნაჰჰ! არცერთი მხრიდან არაა მისი ტიპაჟის...
(მორჩა ჭორაობა გადავედით  ისტორიაზე)