Mag ik gay Zijn? // Bankzitters x Mabbie

H5 - roelie

Robbie pov-

Ik plof neer op mijn bed, een zucht van opluchting verlaat mijn mond. Ik was toch zenuwachtiger om het te vertellen dan ik dacht. Toen ik het zei en hij geen antwoord gaf dacht ik echt dat het voorbij was, maar gelukkig was dat niet het geval. Het moest gewoon even goed bij hem binnen komen zei hij. Ergens hoopte ik dat hij me zou vertellen dat hij ook gay is en me dan zou kussen, zoals in films, maar ik leef niet in een film, dus je raad het al; dat gebeurde niet.

Nu ik het Matt heb verteld, wil ik het eigenlijk ook meteen aan Roel vertellen, dan heb ik het gehad en ben ik er vanaf. 'Roe-' net als ik hem wil roepen bedenk ik me dat ik hem beter even kan appen. Ik heb geen zin in vragen waarom ik Raoul riep, niet iedereen in dit huis hoeft het te weten. Snel pak ik mijn telefoon van mijn bureau en app hem.

Raoul

U: Roel, kan je even komen?
-ik moet je wat vertellen

Raoul: Tuurlijk maatje
-ik kom eraan!

Een kleine glimlach vormt zich op mijn gezicht, Raoul is echt de beste vriend die je maar kan wensen. Als er iets is kan je altijd bij hem terecht, ookal is hij op vakantie ofzo, hij staat voor je klaar.

Ik zie mijn kamerdeur open gaan en Raoul stapt naar binnen. Hij glimlacht naar me en duwt de deur achter zich dicht. Ik klop naast me op bed, als teken dat hij daar moet gaan zitten. Hij knikt en neemt plaats. 'Ehm ja' zeg ik dan een beetje ongemakkelijk. 'Er is niks ergs toch?' Vraagt hij dan voorzichtig. Ik glimlach kort naar hem 'Nee, nee niks ergs'.

Ik duw mezelf een stukje omhoog en ga in de kleermakerszit zitten. Hij draait zich een stukje om zodat we elkaar aankijken. 'Nou ehm, ik heb dit vanochtend aan Matt verteld, en ik wil het eigenlijk ook meteen tegen jou gezecht hebben' zeg ik dan. Hij knikt begrijpelijk. 'Oke' ik zucht even diep in en uit. 'Ik val op mannen'. Even blijft het stil, maar dan word ik, net als bij Matthy, in een knuffel getrokken. Ik sluit mijn ogen en een traan verlaat mijn ooghoek, ik had dit even nodig; een knuffel van papa Roelie.

Na even laat hij me langzaam los en hij merkt nu pas op dat ik zacht aan het huilen ben. 'Er is nog iets hè?' Vraagt hij dan voorzichtig. Ik kijk hem even aan en knik langzaam als bevestiging van zijn vraag. Ik zie hem even na denken 'Je vind Matt leuk of niet soms?' Hoe weet hij dit toch altijd? Het is echt alsof Raoul gedachten kan lezen. Hij weet altijd precies wat ik denk, soms handig en soms vervelend. In dit geval weet ik niet of ik er blij mee ben of niet.

Ik knik klein 'Ja, ik vind Matthy leuk..'

________
A/n

Omg, clifhanger!
Zal papa Roelie het erg vinden of niet?
;)

Volgende hoofdstuk komt ergens volgende week online

Ik weet niet zoveel meer te zeggen dus ja
Doeiii
K.