Pencerimi açınca eylül ayının hafif serinliğini hissediyorum sabahın bu erken saatinde. Umutlu uyanmanın , bugün güzel bir gün olacak temennisinin tüm ruhumu sarmasına izin veriyorum. Hayatın rutini içinde , huzuru yakalamanın öneminin de farkındayım şükürler olsun...
Öğretmenliğimin ilk günü evet ...
Staj yılımı saymazsam kendi sınıfım , kendi yavrularım diyeceğim ilk öğretmen olma heyecanı. Nasıl anlatılır bilemem de çocuk kalbine dokunmanın ne kadar değerli bir güç olduğunu yaşayarak gösterebilirim , onlarla yaşayarak.
Çoğu zaman çocuk diyerek geçtiğiniz , onlar anlamaz dediğiniz zamanları düşünün , ne kadar çok değil mi ? Oysa onlar öyle saf bir kalbe sahipler ki , minicik bedenlerinde koskocaman hem de. Kirlememiş ruhlarında kötülük bilmeden yaşarlarken , onları kirleten bir büyükleriz emin olun. Her çocuk ailesidir. Ne ekersek onu biçiyoruz anlayacağınız.
Sonra bir söz gelir aklıma , bir insan dünyaları değiştirebilir yeter ki o öğretmen olsun. Tamam tamam benim sözüm ,ama bir açıklayayım bekleyin.
Ailesinin bizlere emanet ettiği fidanları , her gün damla damla sular öğretmen , bilgisi ve sevgisiyle. Öğretmek kolaydır da eğitmektir asıl olan. Nasıl çocuk ailesinin aynasıysa , bir öğretmenin sınıfındaki yavruları da onun yansımasıdır artık. Öğretmenin gülüşü , konuşması , davranışları , mimikleri , nefes alış verişi gözlem altındadır sınıfça. Öğretmenim niye üzgünsün.?Öğretmenim beni seviyor musun? Öğretmenim çok güzel saçların var?
Bitmez bu cümleler ...
Fidanlar büyüyecek , ağaç olacak , çiçeklenecek , meyve verecek ; tadları emeğimize ve sevgimizin yoğunluğuna bağlı olarak değişen .
Her birinin ayrı ayrı değerli olduğunu hissettirerek , ellerini hiç bırakmayacak öğretmenlerinin olduğunu çocuk kalplerine işlemek , gün gelip geriye baktıklarında yüzlerinde tebessümle hatırlanacak anılar ve unutulmayacak bir eğitici olmak ne paha bilçilmez.
Sınıfımdayım ... bekliyorum ışıltıları ile aydınlatmalarını ömrümü. Günaydın çocuklar , günaydın daha sayamayacağımız gün birlikte olmak için.
