ნაწილი 7

548 25 0
                                    

სოლარის pov:
ცურვა ვიცოდი ამიტომ მაღლა ამოვცურე და ზედაპირზე ვტივტივებდი, გემი მალევე გაქრა შავ ბურუსში დაიკარგა ნეტავ შეიტყვეს ჩემი გადავარდნა? გადარჩენის იმედი უნდა ვიქონიო თუ არა? გარშემო წყვდიადი სუფევდა... ბურუსში ბუნდოვნად მოჩანდა გემი რომელიც აღმოსავლეთისკენ მიცურავდა
ის იყო ჩვენი გემი.
მაშ ,დავღუპულვარ!
სოალრი:მიშველეთ! მიშველეთ!
გემისკენ გავცირე მაგრამ ამაოდა სველი კაბა ისე მქონდა სხეულზე მიკრული ხელფეხს ვეღარ ვამოძრავებდი.
ვიძირები, სუნთქვა მეკვრის...
სოლარი:მიშველეთ
ეს იყო ჩემი უკანასკნელი ამოძახილი. პირი წყლით ამევსო. ვიბრძვი, მაგრამ უფსკრული მითრევს.
უცებ კაბაზე მძლავრად მომქაჩეს და ზედაპირზე ამათრიეს.
ეს ჯუნქუქი იყო
სოლარი:ჯუნქუქ
*გოგონა ბიჭს მჭიდროდა ჩაეხუტა*
pov end..
ჯუნქუქის pov:
სოლარი გარეთ გავიდა თხუთმეტი წუთი გავიდა და არ დაბრუნებულა შემეშინდა ამიტომ გარეთი გავედი დავინახე სოლარი რომელიც წყალში იყო და შველას იყხოვდა
რათქმა უნდა მეც გადავხტი გემიდან და სოლართან მივცურე....
სოლარი:აქ რა გინდა?
ჯუნქუქი: დაგინახე როგორ ითხოვდი შველას ამიტომ მეც გადმოვეშვი.
სოლარი:გემი?
ჯუნქუქი:გემის იმედი აღარ უნდა ვიქონიოთ ის უკვე გაუჩინარდა.
სოლარი::ოო არა ვიღუპებით ! ვიღუპებით!
არა?
POV END

////////////////////////////////////////////

სოლარის POV:

ჯუნქუქი:იქნებ დავიღუპოთ კიდეც, ჯერ რამდენიმე საათი კიდევ არის ჩვენს განკარგულებაში........ რამდენიმე საათში კი ზოგჯერ ადამიანი ბევრ რამეს მოასწრებს.

ჯუნქუქმა უშფოთველი სიდინჯე და გულგრილობა მეც გადმომდო, მხნეობა მომემატა. მივცურავდი მაგრამ ნელნელა ცურვა  მიძნელდებოდა, რადგანაც სხეულზე მიკრული კაბა მარწუხებივით მბორკავდა. წყლის ზედაპრზე თავს ძლივს ვიკავებდი.

ეს ჯუნქუქმა შეამჩნია.

ჯუნქუქი:გინდა უკან  ტანსაცმელი ჩაგიჭრა?

მონა🔞Where stories live. Discover now