"ထယ်...ငါခရီးမလိုက်ဖြစ်တော့ဘူး..
Sorry ပါကွာ ငါမင်းနဲ့ ခရီးထွက်ချင်ဒါကို"
Taehyung သည် သူသိပ်သိဒါပေါ့
အခုဒီလိုပြောပုံထောက်ရင် သူ့ကိုပါ
မသွားပါနဲ့လို့ သွယ်ဝိုက်နည်းနဲ့ပြောနေဒါ
"ရပါတယ်ကွာ ဒီနှစ်မင်းမလိုက်ရင်
နောက်နှစ်လိုက်ပေါ့ကွာ..."
"ထယ်ကလည်ကွာ မင်းကလိုက်သွားမို့လာ"
"လိုက်သွားမှာပေါ့ ဘာဖြစ်လို့လဲ .."
"ဘာမဖြစ်ပါဘူး လိုက် လိုက်.."
Park Jimin သည် တကယ့်ခလေးပါ
သူမသွားရတိုင်း ကိုယ့်ကိုပါ မပေးသွားစေချင်
သူလည် Jiminမပါရင် မလိုက်သွားပါဘူး
အခုက တမင်ကို အရှေ့က အူပုပ်ကို စချင်လို့
အခုဆို မျက်နှာက စူပုပ်ထားဒါများ ...
"တစ်ယောက်ယောက်ကများ မသွားနဲ့လို့
ပြောရင်တော့...ငါလည်"
"ထယ် မင်းငါ့ကို စနေဒါမလား..
သေဖို့ဒါ ပြင်တော့ ..."
"ဟာားးးး ပြောလေကွာ မသွားပါနဲ့ ထယ်ထယ်လို့
မင်းကမပြောတော့ ငါကဘယ်လိုသိမလဲ..."
ကိုကိုနဲ့သူသည် ဒီတပတ်လုံးသိပ်မတွေ့ဖြစ်
တွေ့ရင်လည် တိုက်ခန်းပြန်ရောက်္မှ
ကို့ကို စားမေးပွဲကြောင့် သူလည်ဂျစ်မကျပါ
ဒါပေမယ့် ကိုကိုေဘးမှာေတာ့အချိန်ပြည့်
နေချင်ဒါပေါ့...
"ဘေဘီ.."
"ကိုကို ပြန်ရောက်လာပြီးလာ ..
ကိုကို့ မျက်နှာလေးတောင် ချောင်ကျသွားတယ်"
"ကို့ကို့အတွက် အားဆေးလေးပေးပါအုံး
ြပွတ်..
အချိုဓာတ်လိုနေပြန်ပြီး အချိုဓာတ်လေးပါေပးပါအုံးကွာ ...
ဒါဆိုခန ဘေဘီ ချိုချဉ်လုံးလေးသွားယူပေးမယ်
အာာ ဘေဘီကလည်ကွာ ဒီမှာလေ ကို့ကို့အတွက်
အချိုဓာတ်လေးက.."
ကိုကိုသည် သူ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးေလးကို လက်္မနဲ့
ဆွဲဖိပြီး ပြောလာတော့သည် ။
"ကိုကိုကလေ လူကိုတအားရင်ခုန်အောင်
လုပ်ဒါပဲ"
"အခု ဘေဘီက ကို့ကို့ကို တအားရင်ခုန်နေဒါပေါ့
ဟုတ်လား ပြပါအုံးကွာ ဘယ်လောက်ထိခုန်နေလဲဆိုဒါ နာထောင်ကြည့်ရမယ်"
YOU ARE READING
ချိုချဉ်
Fanfictionဒီမှာ ကိုကို ဆိုတဲ့ လူ. ချစ်လွန်းလို့ သည်းခံနေဒါနော်.. ကျွန်တော် သိပ်စိတ်ရှည်တတ်သူမဟုတ်ဘူး အဖြေ မြန်မြန် ပေးတော့ ..... မင်း ကို ဘယ် သူ က လာ ကြိုက် ခိုင်းနေ လို့ လဲ အဖြေလည်မပေးနိုင်ဘူး ။ ငါနဲ့ ခပ်ဝေးဝေးနေ ကလေးပေါက်စ
