Bölüm 1

107 13 6
                                    

İlk desteği veren _ronida ve esmerfrozenn e ithaf ediyorum

Odamda oturuyordum yine etrafta insanlar saçmalamakla uğraşıyorlardı kimisi seçilen insanlar başka bir gezegene götürülecek diyordu kimisi uzaylılar tarafından beyinlerinin inceleneceğini söylüyordu hah ne kadar komik değil mi ben ise odamdaki pencereden hepsine bakıp gülüyordum evet bu dünyada tek başımıza olmadığımızı biliyordum fakat bu kadarı çok fazla saçmaydı bu insanlar artık korkudan çıldıracak duruma gelmişti bu korkunun sebebi ise bileğimizdeki seçilmiş kişi olduğumuzu belli eden güneş dövmesi hatta bazıları vardı ki bilerekten bu simgeyi dövmeyi yapıp kendini seçilmiş kişi gibi gösteriyordu ben mi ben böyle şeylere inanmadığım için pek takmıyordum.

 Bu arada kendimi tanıtmadım ben Evra ismimi annem çok istediği için koymuş.Anlamını annem şu ana kadar bana hiç söylemedi ilerde öğrenecekmişim öyle dedi internetten ne kadar araştırsamda bulamadım belki zamanı gelince öğrenirim ve sizinle paylaşırım ben düşüncelere dalarken dışardan gelen çığlık sesiyle yerimden fırladım. dışarıda biri geldiler diye bağırıyordu ne dediğini anlamaya çalıştım fakat anlamadım kafamı gökyüzüne çevirdiğim sırada gökyüzünde büyük bir ışık hüzmesi olduğunu gördüm acaba gerçektende bu olabilir miydi tabiki hayır o ışık hüzmesi'nin arkasından Muhafızlar çıkınca herkes çığlık atarak koşmaya bazı deli cesaretine sahip olan insanlar ise biz seçimiş kişiyiz diyip onlara yalan söylüyordu fakat Muhafızlar bunun farkındaydı ve onları umursamıyordu.

Aradan kaç saat geçti bilmiyorum fakat ortalık yavaş yavaş sakinleşiyordu bende dışarıda dolaşıyordum ama ne garip ki seçilmiş çocukların hiçbiri yoktu hepsi gitmişti ben hariç belkide beni unuttular aptal kafalar derken yolda birine çarptım hah ciddi misin tamda onlara aptal derken onlara yakalanmam çok komik bir anda sende bizimle geliyorsun deyip kolumdan çekiştirmeye başladı fakat ben gitmemeye diretmeye kararlıydım.zorlada olsa elinden kurtuldum ve koşmaya başladım fakat Muhafızlar arkamdan sadece gülüyordu ve anlamadığım bir hızda önüme geldiler fakat ben gitmemeye kararlıydım elimi onlara doğru savurunca bir anda rüzgar etkisi ile savruldular ben ise olayın şokundaydım bunu nasıl yapmıştım bilmiyorum fakat işte şimdi tam zamanı lina dedim ve koşmaya başladım arkama bakınca askerlerin olmadığını gördüm ve rahatladım aradan 2 gün geçtikten sonra gerçekten de hiçbir şeçilmiş çocuktan iz olmadığını durumun ciddiyetini yeni yeni kavradığımı fark ettim peki tüm seçilmiş kişiler gitmişken ben neden hala burdaydım.

Evra'nın neden götürülmediği hakkında bir fikri olan var mı?

Herkese merhaba bu benim ilk hikayem ve bu yüzden bölüm biraz kısa ama diğer bölümler daha uzun olacak emin olabilirsiniz 

  amaryyllislove02 buradan beni takip edebilirsiniz .

Diyarın kralıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin