-Don't Be Afraid- Draco Malfoy İle Hayal Et

2.ᗷÖᒪᑌ̈ᗰ

Ölmüşmüydüm? Ölüm böyle mi hissetiyordu? Hiç sanmıyorum defalarca denedim ölmeyi ama her seferinde böyle hissetmiştim ilk defa değildi mezar bu kadar yumuşak bir yatak değildi peki bu hissetiğim ney miydi? Bilmiyorum ama kesinlikle ölüm değildi. Gözlerimi hala açabildiğime göre ölmemiştim yavaşça gözlerimi açtım istemiyordum açmak kapatayım birdahada açmayayım istiyordum ama ne yazıkki gözlerimi açtığımda önce Harry'i sonra arkadaşlarını gördüm daha sonrada üstümde bir çift mavi göz hissetim bu Malfoy dan başkası değildi ama bu sefer acır gibi bakmıyordu aksine üzgündü gözleri kırmızıydı ağlamışmıydı? Kesin rol icabı ağlamıştır Malfoy benim için asla ağlamaz

Harry:athena iyi misin?

Hermione:kızı bir sıkıştırma Harry

Ron:Hermione haklı Harry

Harry:iyi tamam sıkıştırmıyorum ama athena sana söylemem gereken bir şey var baban hogwarst'a içeri girmek istemedi seni odadan da bekliyor madam pomfrey uyanınca çıkabilirsin demişti git bi babana bak istersen

Neden gelmişti ki hiç bir zaman gelmezdi şimdi niye geliyordu Harry'nin söylediğiyle ayağa kalktım ve kapıya doğru gittim odama çıkmam gerekiyordu zar zorda olsa Ravenclaw yatakhanesinde gittim odamın kapısına geldiğimde babamın homurdanmalarını duyuyordum yavaşça kapıyı açıp içeri girdim babam yatakta oturmuş birşeyler söyleniyordu beni gördü hızla ayağa kalktı sonra yüzümde bir acı... Tokat atmıştı acıyla yüzümü buruşturdum gözümden yaşlar süzüldü acıdan değildi babamın bu yaptığı çok canice birşeydi benim kafam dönükken konuştu

Sirius:Ben seni buraya intihar etmeye çalışıp beni rezil et diyemi yolladım ha!

Kafamı çevirdim dimdik gözlerinin içine baktım gözümden hala yaşlar süzülüyordu o ise nefretle bana bakıyordu gene konuştu

Sirius:bu yaptığın büyük rezillik!herkese rezil ettin ailenin yüz karasısın Athena! Keşke o Malfoy iti seni kurtarmasaydıda geberip gitseydin! En azından beni daha fazla rezil etmezdin!

Canım yanmıyordu ilk defa duymuyordum bu lafları ama aklıma takılan tek birşey vardı Malfoy beni neden nasıl niçin kurtarmıştı? Aklımdaki sorular tek kaldığımı babamın kapı çarpıyı çarpıp gitmesiyle anladım yatağa oturdum babam haklıydı keşke ölseydim gözümdeki yaşlar ve içimdeki asla sönmeyen yangınla kafamı yastığa koyup uyudum
.................................................................

Uyandığımda biraz daha olsa rahat hissediyordum kendimi havaya ihtiyacım vardı bunun içinde en iyi yer tabikide astronomi kulesiydi yatakhaneden hızlıca sıvışıp astronomi kulesine çıktım kapı aralıktı aralıktan içeriye baktığımda Malfoy'u gördüm bu saatte burda napıyordu? Yerde oturmuş sağ ayağı havada sağ koluda üstündeydi diğer eli yerde parmaklarının arasındaki sigarayı tutuyordu diğer bacağınıda dümdüz uzatmıştı kafasını dolunaya çevirmişti gözleri masmavi dolunayda buluşmuştu bir dakika o ağlıyor muydu?
Yavaşça içeri girdim bunu bekliyormuşcasına kafasını bana döndürdü hafifçe sırıtıp konuştu

Draco:naber sendemi ağlamaya geldin?

Athena:sayılır

Yavaşça yürüyerek onun yanına oturdum dizlerimi göğüsüme doğru çektim o ise kafasını dolunaya geri çevirmişti uzunca bir süre konuşmadık sustuk sonra Malfoy dayanamadı ve konuşmaya başladı

Draco:babanla seni gördüm

Athena:ne?

Malfoy yüzünü bana çevirdi babamın tokat attığı yere elini koydu ve geri konuştu