તમામ સર્જનનો સર્જક

જીવ સદા સર્વોચ્ચ ભગવાનની સર્વોચ્ચ શક્તિને આધીન છે જેણે તેને જન્મ આપ્યો છે.

શું સૃષ્ટિ ક્યારેય તે સર્વોચ્ચ સર્જકના સ્થાન વિશે વિચારી શકે છે, તે એટલા મહાન છે તેમના તરફથી આત્મા છે અને દરેક જીવન તેમનામાં સંપન્ન છે. આખી સૃષ્ટિનું સર્જન કરનાર અને બાળક કરતાં આખા વિશ્વને પ્રેમ કરનારની હું સ્તુતિ કરું છું. વિશ્વમાં જ્ઞાનીઓ માટે અસંખ્ય ઉદાહરણો છે, પરંતુ શૈતાની વૃત્તિઓ ધરાવતા લોકો માટે હંમેશા નિષ્ફળતા છે.દરેક કાળમાં અને દરેક જીવ માટે, મારા સર્વોપરી ભગવાને નિયમો અને મર્યાદા નક્કી કર્યા છે જેણે તેને અનુસરીને વિપત્તિના માર્ગે પણ તે સર્જકની સ્તુતિ કરી, તેને આખા જગતનું શાસન મળ્યું.શાસન ફક્ત સિંહાસન પર બેસીને જ નહીં, સેવક બનીને પણ પ્રાપ્ત કરી શકાય છે, પરંતુ શરત એ છે કે જે સમગ્ર વિશ્વનો માલિક છે, જે મારા પરમ રક્ષક છે તેની સેવા કરો.
દરેક સર્જનમાં શ્રી, શક્તિ અને જ્ઞાનના ત્રણેય ગુણોનો સામ-સામે સમન્વય હોય તે શક્ય નથી, એટલે જ સર્જકે દરેક સર્જનને તેના આગવા ગુણોથી વિશેષ ઓળખ આપી છે.

અહીં દુનિયામાં આસુરી વૃત્તિઓનું આગમન શરૂ થઈ ગયું હતું. મહારાજા સાકેત સત્તાના પ્રભાવ હેઠળ સંપૂર્ણ નિયંત્રણમાં હતા અને આગળ અને પાછળ શું થઈ રહ્યું છે તેની તેમને જાણ નહોતી.તેમની સ્વીકૃતિને કારણે જગતમાં દુષ્ટતાનો વ્યાપ હદથી વધુ વધવા લાગ્યો. સાકેતને મારા ભગવાને આ દુનિયાનું શાસન આપ્યું હતું. તે સમયના શાસક હતા જેમના હેઠળ વર્તમાનમાં આખું વિશ્વ તેમનો પ્રજા હતું .

સાકેત આખી દુનિયા અને તેના હેઠળના સામ્રાજ્યને આશાસ નામથી સંબોધતો હતો. તેમના શાસનકાળમાં લાંચ, દુષ્કર્મ, લૂંટ, લાચારી, બાળપણનો અન્યાય, સ્ત્રીઓ સાથે દુર્વ્યવહાર વગેરે અસ્તિત્વમાં આવ્યા. એ દ્રશ્યમાં દરેક જણ લાચાર હતા, પરંતુ કોઈને તેની અસર થઈ ન હતી કારણ કે દરેકનું હૃદય સૂર્ખ રહ્યું હતું. સાકેત સત્તાના ઘમંડમાં એટલો ખોવાઈ ગયો હતો કે જો તે છોકરીઓ અને સુંદર શરીરોની રાતોમાં ખોવાઈ ગયો હોત તો તે આખો દિવસ મદિરા ના નશામાં રહેતો હોત! દરેક વ્યક્તિનું ભાગ્ય નક્કી છે, પરંતુ આ ફક્ત સર્જક જ સારી રીતે જાણે છે. 

તે જ વિશ્વને શાસન આપનાર અને દરેકની મર્યાદામાં રહીને કાર્ય કરનાર પણ છે. આ સાકેત દુનિયાના શાસનને આધીન રહીને નશામાં હતો, જ્યારે એ જ રોશન નાયુંન ટેકરી પર ભગવાન શ્રી ની પૂજામાં ખોવાઈ ગયો હતો.