Ben bu fici aslınada tik tokta gördüğüm bi pov sayesinde yazıyorum ama videoyu ficin son bölümüne koyucam çünkü spoiler vermek istemiyorum
İyi okumalar 🐻
ʕ´• ᴥ•̥'ʔ
Beomgyu
Herşeyi çok eski olmasına rağmen net hatırlayabiliyodum.
Annem ve babamla kareoke salonundan çıkmıştık eve doğru giderken babamla annemin puanının düşük olmasıyla dalga geçiyorduk annemde bize küsmüş bir şekilde koltuğa yaslanıp kolarını birbirine bağlamış kafasını eymişti. Ama ben Altan güldüğünü biliyodum. Annemin sıra dışı bir güzeliği vardı babamlada çok yakışıyolardı.
Sadece 4 yaşındaydım o gün son kez gülebileceğimi nerden bilebilirdim ki
Trafik kazası
Sanırım çok hızlı gidiyoduk. Karşımızdaki arabadakilerde sarhoşmuş. Bize çarptıklarında annemin hava yastığı açılmıştı gözümü açtığımda başımda sağlık çalışanları anbulans sesleri vardı. Kafamı yana çevirdiğim de hiç bi çocuğun görmek istemiceği bi görüntü gördüm.
Babamı kanlar içinde gördüm yerde yatıyordu hareket etmiyordu konuşmuyordu hiç bir yaşam belirtisi vermiyordu
Kalbim acıyordu o görüntüyü gördüğümde bedenim titredi buz kesildim. Vücudumun her yerinde yaralar vardı kafam ağır hasar almıştı ama acıyan tek yer kalbimdi.
Gözümü tekrar kapatım bunların rüya olmasını diledim var olduğunu bile bilmediğim tanrılara dua ettim ama nafile. Gözümü tekrar açtığımda ordaydı babamın cansız bedeni yanımdaydı.
Görüş alanıma başka insanlar girdi bi çalışan beni kucaklayıp anbulansa koydu.
Gözlerim kararıyordu. Ayakta durmaya çalıştım ama olmadı kendimi bıraktım cennete gitme düşüncesiyle bıraktım. Öldüğümü düşündüm.
Ölmemiştim.
Gene lanet bir gün başlamıştı.Annem başımda ağlıyordu. Güldüm. Deli gibi gülmeye kahkaha atmaya başladım annem kafası kaldırdı "Anne biyormusun bi rüya gördüm kaza yapıyoruk ve babam ölmüştü"
Annem bu sefer hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı yanıma geldi ve bana sarıldı. Başımda bi ağrı hissetim rüya değildi gerçekten kaza yapmıştık gözlerim doldu annem daha sıkı sarıldı ama ağlamadım hemen göz yaşlarımı sildim.
Annem bana baktı ve konuşmak için ağzını araladı hemen lafa atladım "babam öldü" bunu derken sanki bütün yaralarım iğleşmişte kalbim yerinden sökülmüş gibiydi.
konuşmaya devam ettim "bana saçma yalanlar uydurmana gerek yok anne" durdum derin bi nefes alma gereği duydum çünkü kalbim atmıyordu sanki. "Her şeyi gördüm"
annem yavaşça kolduğa oturdu. "babam geri gelicek mi?" Bu sorunun cevabını duymak istediğime emin değildim. Annemde söylemeye niyetli değildi.
Odaya hemşire girdi ve annemde çıktı
Hemşire yaralarıma pansuman yapıp çıktı. Babamı düşünüyodum gözüm doluyodu ama ağlıyamıyodum gözümden yaş düşmüyodu.
o gün eve değil ölüme yolculuk yapmıştı.
ʕ´•ᴥ•'ʔ
Evett 376 kelime yazdım
Bence güzel oldu ya
Neyse yorumlarınız ve oylarınızı bekliyorum💞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm melting again•taegyu
Fanfiction"senden nefret ediyorum neden senin gibi bir sevgilim var ki?" "taehyun beni babamdan koruyup seveceğini söylemiştin"
