Bi gün yine köydeydik saat gece üç civarlarıydı
herzaman olduğu gibi hava sisliydi etraftaki hiçbirşey görünmüyodu ben ve üç arkadaşım aynı evde kalıyoduk ve birden sametten şöyle bi fikir çıktı (gelin dağa çıkalım) ben yine herzaman olduğu gibi cesaretli olduğumu göstererek gidelim dedim
herkez sırtına eşyaları yükleyerek yola çıktık yavaş yavaş ilerliyoduk elimizde sadece bi elfeneri,orak ve kurusıkı vardı her ilerlediğimiz sürede köyü görmek zorlaşıyodu uzaklaştık,uzaklaştık artık köyden eser yoktu
yavaş yavaş içimize bi ürperti giriyodu ama biz yinede kafaya koymuştuk yürüdük yürüdük en sonunda serdarlara gelmiştik soframızı kurduk çayı demledik sobayı yaktık geriye sadece keyif yapmak vardı zamanın nası geçtiğini anlamamıştık el fenerimizin şarzı bitmişti o yüzden telefonumu lamba olarak kullandım saat sabah 6:30 civarlarıydı normalde havanın aydınlanması gerekiyodu ama hala ay tepedeydi çok garip sisten hiçbiyerin görünmemesine rağmen ay en tepede ve apaçık görünüyodu içimize bi kuşku girdi saat 8:00 olmuştu ay hala tepede hava hala sisliydi telefonumum şarzı bitmek üzereydi ve çok ürkütücü bi olay oldu dağın başında telefon çekmemesine rağmen telefon çaldı
(GİZLİ NUMARA) yazıyodu hepimizin sesi kesilmişti telefonu açtım hopörlörü açtım ve alo dedim sadece küçük fısıldamalar geliyodu ve benim bilmediğim bi dil sanki şöyle diyodu
ahmetike yarahimin ed celli ahmetike yacellikannu cinni rahmenne kahnu
bunu dediğini duyduk sürekli tekrar ediyodu hepimiz kormamıza rağmen merakla hala dinliyoduk ses yavaşça yükseliyodu yükseldi yükseldi ve en sonunda öyle bi hal aldıki telefondan naormalde bukadar sesin çıkması imkansızdı yavşça söylediklerini anlamaya başladık ve en sonunda şunu söylediği anladım
OSURACAĞUM HERALDE SENUN O PETEK KAFANA
