Secretly Gay (Dutch)

#2 Onverwachts

Wat vooraf ging,

De tranen stroomde alsof er een kraan open stond, en de snikkende geluiden gaven mij kippenvel. Het was niet leuk om je vriend zo te zien en dan te bedenken dat je zo weer moet gaan. We zaten zo een kwartier als Tim het gesprek weer aanpakte,'Mark, ik moet je wat vertellen.'

De zelfverzekerde Tim, die vroeger iedereen durfde aan te spreken, leek niets vergeleken met de snikkende jongen naast mij. Het duurde even voordat Tim weer verder ging. Hij had het er blijkbaar moeilijk mee, want telkens wanneer zijn mond open ging stroomde de tranen weer.'Ik word..' ik keek vol afwachting af en probeerde me voor te bereiden op wat komen ging. Zijn handen trilde op een onnatuurlijke manier, net zoals zijn voeten. 'Het, gaat niet goed met me..' Ik stond als bevroren, en wist even niets te zeggen. Het ging altijd goed met Tim, hij lachte altijd, was zo positief als het maar kon. Wat zorgde er dan voor dat het niet goed ging? Kwam het door mij? Mijn ogen staarde naar de grond en met veel moeite probeerde ik iets terug te zeggen, als plots Tim mij vast pakt en knuffelt. Nooit had Tim iemand zo plots geknuffeld, en zeker mij niet. Mensen dachten dan dat hij ook homo was, maar thuis had hij ook nooit een knuffel gegeven. Zijn borst ging langzaam minder hard kloppen, en zijn hartritme werd normaal. Het voelde eigenlijk wel fijn, stiekem.

Na een tijdje trok Tim zich terug en glimlachte zwak.'Dankje, dit had ik echt nodig.' Ik keek snel van zijn ogen weg en voelde mijn wangen rood worden. 'Ehh, geen dank,denk ik.' Ik vloekte binnensmonds, altijd als iemand wat liefs tegen mij zei brabbelde ik onzin uit. Het was een minuut stil als Tim iets uit zijn zak haalt. Ik keek naar een, door tijd versleten, papiertje. Ik verscherpte mijn blik eens goed en herkende de kronkelende lijnen. Dit was door een, door mij en Tim, getekende tekening. 'Hoe kom je daar aan,ik bedoel weet je wel hoe oud dat is?! En daar kwam de vertrouwde glimlach van Tim tevoorschijn. 'Denk je niet dat ik dat weet? Ik heb het al die tijd bewaard.' Mijn wangen, als het niet feller kon, gloeide nu optimaal. Had hij al die jaren deze tekening bewaard?

'Mark,' ik werd uit mijn dagdroom gerukt en keek in de felle ogen van Tim. 'Ja, wat is er? Zijn handen speelden met het stukje papier en keken weg van mijn ogen. 'Je mag nee zeggen, maar, zou je het leuk vinden om een laatste keer bij mij te gaan logeren? Het spelen met papier maakte plaats voor een vragende blik. Er ontsnapte een glimlach. 'ja, dat zou ik graag willen, het is alleen, dat ik midden in een verhuizing zit.' In plaats van een bedroefde Tim, zag ik een jongen die mij met een lachende blik aankeek. 'Ik heb je ouders al gister gesproken en heb samen met hun afgesproken dat wij om twaalf uur naar de Efteling gaan. En na de Efteling dat jij bij mij komt logeren. Je ouders wilde je wat rust geven zodat zij je huis in orde kunnen maken. En zodat wij even de rust kunnen pakken. Mijn ouders zijn een week naar Brussel, dus die zijn er niet.' Ik stond met een mond vol tanden, dit was dus waarom mijn ouders mij niet wakker hadden gemaakt. 'Maar hoe wist je dat ik geen nee zou zeggen? Tim trok een zwakke glimlach,' wist ik niet, maar dat was een gok die ik moest nemen.' 'Een goeie gok,' en ik gaf Tim een stevige knuffel. Tot mijn verbazing gaf Tim geen krimp en durfde zelfs te wedden dat hij het fijn vond.

------------------------------------------------------

Wat maakte Tim zo verdrietig? Was het door Mark zijn verhuizing, of is er iets anders aan de hand?

En ja jongens, dit is dan weer mijn tweede hoofdstuk. Hoop dat jullie het leuk vinden.

Ik wilde even zeggen dat jullie toppers zijn, jullie reacties zijn om te gieren. Niet letterlijk natuurlijk, maar, je snapt me wel...

Een reactie is fantastisch, maar tegelijkertijd met een vote.. je geeft mijn hart dan een boost.

Spreek jullie laters schatjes, bye bye.