H1, stan

48 4 0
                                    

Hoi ik ben stan, ik ben nu 13 maar ik was 8 toen mijn vader overleed.
Ik denk er nog steeds aan, aan het moment dat hij veroordeeld werd tot levenslang, de rede vertel ik liever niet.
En daardoor werd ik veroordeeld om voor het hele gezin te zorgen, mijn moeder is nu al 12 jaar dood dus ik was 1 toen het auto ongeluk gebeurde.
Mijn vader hield het niet uit in de gevangenis en heeft zelfmoord gepleegd.

Ik ga elke week langs om te kijken en te bidden, voor mijn vader en moeder.

Maar deze week was het anders,
Ik had mijn 2 broertjes en mijn zusje naar de basisschool gebracht. En ging naar het kerkhof om mijn wekelijkse routine te herhalen, toen er een man, een zwerver mij stalkte tot het kerkhof, toen pakte hij mijn hand en hij zij, je vader is een moordenaar, kijk uit...
Ik rukte mij los en rende als een gek naar huis, ik keek naar mijn arm en zag dat die helemaal blauw was geworden.
Snel legde ik hem in een kom met ijs.
Nu even op adem komen, wat was er net gebeurd.
En stinkende oude zwerver zij tegen mij dat mijn vader een moordenaar was of is, hij is nu dood dus.
Was dit een grap.
Lang kan ik niet nadenken.
Mijn telefoon gaat en ik neem op, annoniem, hallo? Vraag ik.
Hallo hoor ik aan de andere kant, je broertje heeft zijn arm gebroken, Liam, stan kun je hem alsjeblieft ophalen, vraagt de stem.
Is goed zeg ik, en ik ren naar mijn fiets, nu dit ook nog.

De geboorte van een moordenaarWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu