កម្តៅស្នេហ៍បម្រែបេះដូង✔️

Ep41🔞

«ចឹងហ្អ៎?» ជីមីន សើចនៅដើមកតិចៗជាមួយនឹងពាកហយសម្តីដែលនាងបានប្រលែងចេញមកអំបាញ់មិញនេះ ស្អី? បើសិនជាអាចចាប់ផ្តើមសារថ្មីនាងនឹងមិនស្រឡាញ់គេមែនទេ? ចង់ប្រាប់គេថាស្តាយក្រោយមែនទេដែលខំស្រឡាញ់គេ? គេក៏អីចឹងដែរស្តាយក្រោយណាស់ដែលខំតាំងចិត្តស្រឡាញ់នាង ធ្លាប់មានគំនិតបោះបង់ ស្ទេលឡា ដើម្បីនាង តែនាងបែរជាគិតថាចិត្តគេមិនស្មោះ ល្អជូនតាមសំណូមពរគេនឹងធ្វើឱ្យចិត្តស្រឡាញ់ដែលនាងមានមកឱ្យគេក្លាយជាទៅបន្លាដែលចាក់សុសសាច់បេះដូងរបស់នាងគ្មានចន្លោះ។
«ត្រូវហើយ! មនុស្សប្រុសមិនច្បាស់លាស់ដូចជាលោកមិនសមឱ្យខ្ញុំស្រឡាញ់ទេ» សូហ្វី ក្តាប់បបូរមាត់សឹងតែបែកឈាមតែទ្រូងរបស់នាងពេលនេះប្រហែលជាបែកបាត់ទៅហើយ មួយម៉ាត់ណានាងរឿងច្រើនពីរម៉ាត់ណាក៏នាងរំខានប្រសាទចុះគេមានដែលយល់ពីបេះដូងមួយនេះដែលត្រូវការស្នេហាស្មោះស្ម័គ្រពីគេដែលទេ? នាងមិនចង់បានពាក្យថា 'ខ្ញុំនឹងប្រឹងព្យាយាមស្រឡាញ់' តែនាងចង់បានពាក្យថា 'បងស្រឡាញ់អូនអស់ពីក្រអៅបេះដូង' គ្រប់យ៉ាងត្រូវការពេលវេលាតែគេនៅតែមិនយល់ ហើយគេក៏គ្មានថ្ងៃយល់ដែរព្រោះគេជាមនុស្សគ្មានបេះដូង។
«ត្រូវហើយមនុស្សប្រុសមិនច្បាស់លាស់ដូចជាខ្ញុំមិនសមឱ្យនាងស្រឡាញ់ទេ អីចឹងហើយនាងគួរតែហាមចិត្តខ្លួនឯងទៅ» ជីមីន និយាយចប់ក៏ទម្លាក់បបូរមាត់លើបបូរមត់តូចស្តើងរបស់នាងសារជាថ្មីដៃក្រាស់ចាប់ទាញចង្កេះនាងឱ្យមកផ្អឹមជាមួយនឹងល្វែងក្រោមរបស់គេយ៉ាងស្និតស្នាលស្របពេលដែលអណ្តាតក្រៅកំពុងអនុវត្តន៍រឿងក្តៅគគុកក្នុងក្រអូមមាត់របស់នាង សូហ្វី ខំប្រឹងរុញច្រានគេចេញតែធ្វើមិនបានព្រោះគេចាប់ដៃសងខាងជាប់ត្រឹមតែដៃម្ខាងរបស់គេហើយដៃម្ខាងទៀតក៏លូកចូលទៅក្នុងរ៉ូបពណ៌ផ្កាឈូកស្តើងរបស់នាងហើយច្របាច់ដើមទ្រូងមូលក្បំពេញៗដៃដោយព្រហើនបំផុត។
«អ្ហឹម...» សូហ្វី គ្រហឹមក្នុងបំពង់កព្យាយាមរើអស់ពីសមត្ថភាពតែដូចជាគ្មានបានផលសោះ ជីមីន លែងដៃចេញពីកដៃសងខាងរបស់នាងហើយក៏ប្រញាប់ចាប់លើករាងកាយរបស់នាងដាក់លើស្មាយ៉ាងលឿនចៀសវាងនាងរត់ព្រោះពេលនេះនាងអាចដើរបានច្រើនហើយ គេដើរតម្រង់គ្រែឃ្វីនសាយរបស់នាងក្រមុំហើយទម្លាក់រាងកាយស្រឡូនស្អាតទៅលើពូកមួយទំហឹងព្រមទាំងឡើងទ្រោមពីលើយ៉ាងលឿនចៀសវាងនាងគេចវេសពីមេរៀនស្នេហ៍ដែលគេកំពុងតែប្រគល់ឱ្យនាង។
«នៅឱ្យស្ងៀម» ជីមីន ស្រែកសម្លុតនាងក្រមុំរហូតដល់នាងយំញ័រខ្លួនអស់បន្ទាបលមកគេក៏ឱនទៅឈ្លុសឈ្មុលសាច់កសខ្ចីរបស់នាងដោយប្រើចុងច្រមុះស្រួចសង្កត់ខ្លាំងៗហើយក៏មិនភ្លេចប៊ឺតជញ្ជក់បង្កើតស្នាមជាំដុំៗជាច្រើនកន្លែងរះមកដល់ដើមទ្រូង។
«ខ្វោក...» រាងសង្ហាចាប់ទាញហែករ៉ូបស្តើងចេញពីរាងកាយនាងយ៉ាងងាយដោយមិនស្តាយអ្វីទាំងអស់ ស្បែករបស់នាងចាប់ផ្តើមឡើងក្រហមដោយសារតែកកិតនឹងសាច់ក្រណាត់ក្រហាយផ្សាពាសពេញរាងកាយ។
«អ្ហឹកៗ...ឈប់ទៅ ផាក ជីមីន លោកឆ្កួតហើយ អ្ហឹកៗ...» សូហ្វី យំញ័រខ្លួនទទ្រើតព្រោះមិនដែលឃើញភាពឃោរឃៅរបស់គេពីមុនមកទេត្បិតថាគេជាពេទ្យដែលមានមុខមិនសូវរីកអ្នកអ្នកជំងឺតែគេពូកែថ្នមណាស់សូម្បីតែរុំរបួសឬធ្វើលំហាត់ប្រាណជើងឱ្យនាងក៏គេមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ដែរ តែពេលនេះគេដូចជាមនុស្សឆ្កួតកម្រោលចូលកែវភ្នែកខ្មៅក្រឹបគួរឱ្យខ្លាច នាងខ្លាចសឹងតែសន្លប់ទៅហើយ។
«ត្រូវហើយខ្ញុំឆ្កួត ឆ្កួតព្រោះតែនាងស្អប់ខ្ញុំ» ជីមីន គំហកដាក់នាងម្តងទៀតហើយក៏ឱនទៅថើបបបូរមាត់របស់នាងម្តងទៀតម្រាមដៃទាំងដប់ច្បាមដើមទ្រូងរបស់នាងសងខាងខ្លាំងៗមិនខ្វល់ថានាងឈឺស្រគាប៉ុណ្ណាទេ សំខាន់ពេលនេះគេខឹងនាង ខឹងនាងដែលស្អប់គេ នាងមនសិទ្ធិអីមកស្អប់គេ? ស្អប់អនាគតប្តីខ្លួនឯងជាប្រពន្ធបែបណា?
«អ្ហឹកៗ...ខ្ញុំស្អប់លោកអ្ហាស៎...» សូហ្វី និយាយពាក្យថាស្អប់មិនទាន់ផុតស្រួលបួលផងស្រាប់តែមានម្រាមដៃពីរស៊កចូលទៅក្នុងស្រទាប់ផ្ការបស់នាងមួយទំហឹងធ្វើឱ្យនាងចុកអួលកន្រ្ទាក់ជើងបង្ហូរទឹកភ្នកែតាមកន្ទុយភ្នែកតក់ៗព្រោះតែការឈឺចាប់ដែលគេផ្តល់ឱ្យ ចំណែក ជីមីន គេមិនបានខ្វល់ថានាងកំពុងយំឬក៏ឈឺចាប់សំខាន់ពេលនេះបេះដូងរបស់គេកំពុងតែពុះកញ្រ្ជោល រាងកាយក្តៅរោលរាលព្រោះតែឈ្លក់វង្វេងនឹងរាងកាយរបស់នាងជាខ្លាំង។
«ស្អប់ៗទៅខ្ញុំមានបានឃាត់នាងឯណា?» ជីមីន និយាយដោយសម្លេងស្មើតែដៃនៅមិនព្រមដកចេញពីស្រទាប់ផ្កាកុលាបដែលមានជ្រាបទឹករំអិលចេញមកនៅឡើយគេស៊កម្រាមដៃចេញចូលរហូតដល់នាងដង្ហក់ខ្យល់ដល់គោលទៅស្នេហ៍ទើបគេដកដៃចេញហើយក៏ចាត់ការសម្លៀកបំពាក់ខ្លួនឯងម្តង។
«ស្អប់អានេះដែរទេ?» ជីមីន ចាប់ក្តោបប្អូនប្រុសរបស់ខ្លួនដែលរីកមាឌប៉ោងសរសៃហើយគ្រវីសាប់វាតិចៗដោយមិនភ្លេចសួរនាងក្រមុំឌឺដង បើសិនជានាងថាស្អប់ទាំងប្អូនប្រុសគេទៀតគេនឹងរំលោភនាងឱ្យបាក់ជើងម្តងទៀតលើកនេះនឹងមិនព្យាបាលឱ្យឡើយ។
«អ្ហឹកៗ...ចេញទៅ» សូហ្វី ខិតខ្លួនឡើងលើរហូតដល់ក្បាលគ្រែពេលដែល ជីមីន វាមករកនាងមួយៗជាមួយនឹងកែវភ្នែកក្តៅរោលរាលគួរឱ្យខ្លាច។
«ម៉ោនេះ...» ជីមីន ទាញជើងនាងក្រមុំអូសមកនៅក្រោមទ្រូងគេហើយក៏លើកដៃអង្អែលសក់ក្បាលនាងថ្នមៗព្រមទាំងច្បិចចង្ការបស់នាងឱ្យផ្គើយសម្លឹងមុខរបស់គេ។
«ចាំទុកថានាងស្អប់ខ្ញុំ» ជីមីន និយាយចប់ក៏ចាប់ទាញដៃសងខាងរបស់នាងឡើងទៅលើហើយចងផ្អោបដោយក្រវ៉ាត់ករបស់គេមិនឱ្យនាងរើរួច រួចក៏ឱនទៅថើបបបូរមាត់របស់នាងម្តងទៀតមុននឹងរំកិលប្អូនប្រុសរបស់គេចុះឡើងលើស្រទាប់ផ្ការបស់នាងបំណងចង់ឱ្យនាងពិបាកដកដង្ហើមព្រោះតែភាពស្រើបស្រាលដែលគេបានប្រគល់ឱ្យ សូហ្វី យំបណ្តើរលេបទឹកមាត់ខាំមាត់បណ្តើរព្រោះតែគេកំពុងតែដុតបេះដូងរបស់នាងឱ្យក្តៅដូចជាសាំងត្រូវភ្លើង។
ផ្លាច់...
«អ្ហាស៎...»
មិនឃើញនាងហើបមាត់សុំគេ គេកក្តោបសាច់មួយដុំរបស់ខ្លួនទៅទះលើស្រទាប់ផ្ការបស់នាងហើយក៏ស៊កចូលភ្លុចដោយមិនប្រាប់មុនធ្វើឱ្យនាងជ្រាបចេញទឹកភ្នែកមកតាមកន្ទុយភ្នែកជារឿយៗព្រោះតែការឈឺចាប់។
«អ្ហឹកៗ...អ្ហាសៗ...» សូហ្វី ស្រែកយំផងថ្ងួចថ្ងូរផងឡើងខះបំពង់កស្ងួតហួតហែងព្រោះជីមីនធ្វើចលនាដកចេញដាក់ចូលញាប់ជាងម៉ាស៊ីនដេរសម្រុកបោលយកៗនាងទប់ខ្លួនសឹងតែមិនជាប់ ដើមទ្រូងរបស់នាងត្រូវគេប៊ឺតជញ្ជក់ពីម្ខាងទៅម្ខាងលេបខ្ជាក់ៗឡើងស្រគាអស់រមួលខ្លួនរើមិនរួចព្រោះគេចងដៃជាប់។
«អ្ហឹស...ហ្វី...» ជីមីន ហៅឈ្មោះរបស់នាងតិចៗពេលដែលសង្រ្គាមស្នេហ៍របស់នាងនឹងគេជិតដល់គោលដៅទើបគេសម្រុកយកៗរហូតដល់គោលដៅបានសម្រេចហើយក៏ផ្តល់សំណល់ស្នេហ៍ក្រោយសង្រ្គាមលើគ្រែក្តៅគគុកឱ្យនាងទងាំអស់គ្មានសល់មួយតំណក់ មុននឹងផ្តេកក្បាលលើដើមទ្រូងរបស់នាងទាំងញើសសស្រាក់ទាំងសងខាង។
«ចុះទៅ...» សូហ្វី និយាយទាំងបើកភ្នែកមិនចង់រួចហត់សឹងតែធ្លាក់អណ្តាតព្រោះតែគេលេងខ្លាំងៗពេក ធ្វើឱ្យនាងយំដោយសារឈឺចិត្តមិនគ្រប់បន្ថែមឱ្យនាងយំដោយសារឈឺប្រឡោះជើងមួយតង់ទៀត គេនេះសាហាវខ្លាំងណាស់។ ជីមីន បើកភ្នែកមស្រាយក្រវ៉ាត់កនៅដៃរបស់នាងចេញហើយក៏ផ្អឹមមុខនឹងដើមទ្រូងក្រអូបទន់ផ្អែមរបស់នាងម្តងទៀតទាំងដកដង្ហើមឃូសៗ។
«លោក...» សូហ្វី បើកភ្នែកធំៗពេលដែលគេងើបក្បាលមកជញ្ជក់ដើមទ្រូងរបស់នាងដូចជាក្មេងអឹមដោះម្តាយនាងខំប្រឹងរុញក្បាលគេចេញតែគេចាប់ដៃព័ទ្ធទៅលើ។
«ផាក ជីមីន...» សូហ្វី ក្រហមមុខងាំងពេលដែលអ្នកកំលោះទាញនាងឱ្យឡើងទៅអង្គុយលើចង្កេះរបស់គេចំណែកគេអង្គុយផ្អែកនឹងក្បាលក្បែរឱបចង្កេះរបស់នាងជាប់។
«ចាត់ការទៅ» ជីមីន ប្រើកែវភ្នែករឹងបញ្ជាឱ្យនាងចាត់ការអុកគេតែនាងគ្រវីក្បាលញាប់ស្អេកត្រឹមគេរំលោភនាង នាងខ្មាសសឹងតែស្លាប់ទៅហើយទម្រាំតែឱ្យនាងគ្រប់គ្រងដំបងសាច់របស់គេទៀតនាងមិនដឹងជាយកមុខទៅទុកនៅឯណាទេ។
«អ្ហាស៎...អ្ហឹកៗ...ឈឺ...» សូហ្វី ស្រែកយំពេលដែលគេលើកចង្កេះរបស់នាងឡើងលើហើយក៏ទម្លាក់មកវិញដោយបញ្ជូលនាគរាជរបស់គេពីក្រោមធ្វើឱ្យនាងឈឺឡើងភ្នែកស ជីមីន សើចតិចៗហើយក៏លើកចង្កេះរបស់នាងដាក់ចុះយឺតៗរហូតមួយសន្ទុះនាងក៏អាចគ្រប់គ្រងគេដោយខ្លួនឯងទើបគេបិទភ្នែកទះគូថរបស់នាងតិចៗត្រងក្តីសុខដែលនាងបានផ្តល់ឱ្យ។
«ឆ្លាត...» ជីមីន អង្អែលសក់ក្បាលនាងក្រមុំតិចៗពេលដែលនាងហត់ឃូសផ្តួលខ្លួនលើទ្រូងរបស់គេទាំងដកដង្ហើមដង្ហក់ខ្យល់សឹងតែមិនដល់គ្នា បើឆ្លាតៗបែបនេះហើយមិនរករឿងគេច្រើនគេក៏នឹងមិនធ្វើបាបនាងដូចរាល់ថ្ងៃដែរ។
«បោកឱ្យបោលដូចឆ្កែហត់ឱ្យគឃូសហើយមកអង្អែលក្បាលតាមក្រោយ?» ទោះជាហត់សឹងតែដកដង្ហើមមិនរួចតែនាងអត់នឹងហួសចិត្តនឹងគេមិនបានស្តីឱ្យនាងគ្រប់ពេលដល់ពេលនាងនៅពីលើអុកសឹងតែដាច់ចង្កេះធ្វើឯងមកអង្អែលក្បាល ឆា្លត? ទាល់តែចេះនៅពីលើអុកគេរាល់យប់មែនទេបានគេស្រឡាញ់ហើយសសើរថានាងឆ្លាតដូចពេលនេះ?

____