bölüm 4 eskiler ve Hayâler

11 2 0
                                    

sabah saat 9 da açmıştım her zamanki gibi deyip yataktan kalktım ve banyoya ilerledim orada işlerimi haledib giyinme odama geçtim üstüme güzel bir kombin yapıp saçlarımı saldım ve aşağıya babamların yanına gideceğim sırada azadı gördüm bu gün daha yakışıklı olmuştu sanki ben ona bakarken göz göz geldik gülümseyip babama arkadan sarıldım

"o beyler alışmışsınız bakıyorum da" dedim

"e alışmamız lazım" dedi babam azada bakıp "azat ben bu gün kar tanesiyle biraz gezintiye çıkmak istiyorum biraz geç gitsek sorun olmaz değil mi?"

"olmaz Berivan istersen beraber gidelim bende kar tanesini görmüş olurum hem" dedi

"peki hadi gidelim" dedim ayağa kalkıp yanıma geldi ve beraber atların olduğu yere doğru ilerledik gelince odaya girip hemen üzerimi değiştirdim kar tanesini hazırlarken azat ise kar tanesini seviyordu

"özlemişim kar tanesini" dedi

"e özlersiniz tabi yılar geçti görmeyeli" dedim gerçekler gözümün önüne geldiğinde gözlerimin dolmasına karşı koymadım çok sevmiştim onu fakat düşmanlık gelmişti önümüze fakat düşmanlık benim aşkıma engel olamamıştı abim sayesinde çocukluk aşkımla evleniyordum 

"senin gözlerin mi doldu berivanım" dedi "biraz olabilir "dedim "ne oldu berivanım deyip elerim tutu azat ben seni çok özledim" dedim gözlerimden yaşlar boşalırken

"berivanım yeşillerinde hayatımı bulduğum kokusunda boğulmak istediğim artık beraberiz hiç ayrılmayacağız şimdi o göz yaşlarını boş yere akıtma ben sana bakmaya kıyamıyorken gözlerinden yaş gelirse ben ne yaparım berivanım dedi ve sımsıkı sarıldı bana hadi bakalım kar tanesi beklemesin" deyip geri çekildi "peki sendemi kar tanesi ile geziceksin" dedim

"evet yılarca uzaktan seyretim birde binip izleyelim kar tanesini" dedi

"peki o zaman" dedim sonrasında kar tanesini olduğu yerin kapağını açıp çıkartım
                               ~



şu anda bindalı deniyordum "berivan giyindinmi" diye sordu azad "giyindim şimdi çıkıyorum"

diyip perdeyi açıp çıktım

AZADIN AĞZINDAN

berivan çıkalı dakikalar olmuştu ve ben hala berivana bakıyordum sinrirlenince gözlerinin aldığı kapalı bir yeşil giymişti 

"azat çok mu kötü olmuş" deyip içeri giderken kolundan fazla sıkı olmayacak şekilde tutup kendime çevirdim "hayır çok güzel olmuş hayallerimden bile güzel olmuşsun" deyip gülümsemiştim 


                           30 dakika sonra berivanın ağzından 

şu anda azdın beni götüreceği yere gidiyorduk bindalı ve gelinliği seçmiştim 

kafamı azadın tarafına koyup o güzel yüzünü seyretmeye koyuldum

azat ona baktığımı fark edince elimi tutup avcumun tersini öptü 

"senin okuduğun kitapların birisinde şu sözü okumuştum" 

"sevgilim seni benden sadece bir gün uzaklaştırdı o gün bizim ömrümüzden yılar alıp götürdü fakat sabır sevgilim güzel günler çok yakınlarda o günler geldiği gibi biz senle beraber mutlu hayatımıza ilk adımımızı atıyor olacağız" 

"ezberlemişsin dedim ezberlemez olur muyum çimen gözlüm" 

"ama azat o kitabın sonunda kız ölüyordu erkek karakterde başka bi kadınla hayatına devam ediyordu ve asla kızın mezarına gitmiyordu"

"berivan'ım çimen gözlüm biz o karakterler değiliz öyle bir şey olmaz eğer olursa ben senin mezarının başında uyurum  kaderimde var ise seninle beraber ölürüm tamamı çimen gözlerine kurban olduğum" 

"tamam okyanusunda kaybolduğum" dedim 

aradan çok kısa bir süre sonra uyuya kalmışım 

yavaş yavaş gözlerimi açmıştım azat uzun, uzun bana bakıyordu 

azat 

Berivan yorgunluktan uyumuştu biraz daha hızlanıp gidecğiiz yere daha hızlı varmak için 

aradan 1-2 dakika sonra varmıştık arabayı park edip kontağı kapatım ve güzeler güzelimi seyretmeye başladım sapıklığa girebilirdi fakat aylardır onu uyurken görmemiştim 

bi kaç ay önce yazardan 

Berivan babasıyla tartışmış ağlarken uyuya kalmıştı rüyasına giren azat ona srılıyordu uykusunda gülümsedi Berivan kendi kendine bir şeyler mırıldandı tam o sırada saat üç'e geliyordu konağın tüm ışıkları kapanmış bir tek bahçenin ışıklandırmaları açıktı korumalardan başka kimse ayakta değildi bu anı bekleyen azat Berivanın odasının olduğu camın önüne gelmiş neredeyse 4.5 yıldır yaptığı gibi Berivanın odasının balkonuna tırmandı alışmıştı artık düz duvarı tırmanmaya balkona atladı her gece açık olan kapıyı açtı Berivanı uyandırmayacak olan gece lambasının ışığını açtı yere bağdaş kurarak oturdu sevdiği kadını seyre daldı uykusunda gülümseyişi azatı hem mutlu eti hemde üzdü 

mutlu  etmişti sevdiğini uykuda da olsa gülerken görmüştü üzülmüştü çünkü yanakları yastığı gözleri ıslanmıştı yanında su veya sıvı bir şey yoktu bir anda kaşlarım çatılmıştı 

bu olayı araştırma istiyordum kim benim... neye uğraşıyordu ki azat hiç bir şeyi değildi bu aklına gelince azat ayaklandı ışığı karartı arkasını dönünce Berivan gözlerini açtı kim olduğunu anlamıştı azatı neredeyse bir haftadır geldiğini biliyordu azat balkondan aşağı indi Berivanın onu gördüğünden habersiz bir şekilde 

bir kaç defa geldi azat fakat azat bir daha gelmedi berivan azatın son gelişinde artık onunla konuşacaktı fakat gelmemişti 

günümüz  Berivan "ne düşünüyorsun acaba" dedim azata bakıp "eskiler çimen gözlüm eskileri düşünüyorum" dedi azat aklıma onu odamda ilk gördüğüm an gelmişti sırıtıp azata baktım "acaba bu eskiler kaçak şekilde odama girip beni uyurken izlediğiniz günler dahil mi" diye sorunca azat bana şaşkınlıkla baktı "sen nerden gördün" dedi gülümseyerek ona gördüğüm ilk günden başlayıp son güne kadar anlatım "peki sana bir şey soracağım ama doğru söyle" dedi azat "tabiki" dedim ve merakla soracağı soruyu bekledim "bi akşam ağlamıştın sanırım neden ağlamıştın" diye sorunca babamla tartıştığım gün aklıma gelmişti "okulda bir öğrencimin velisi benim hakkımda dava açmıştı babamlara olayı anlatığımda babam imini ver falan demişti vermeyince de tartışmıştık" dediğimde azat bana meraklı gözlerle izliyordu "peki neden seni dava etmişlerdi" dedi "boşver önemsiz bir konu" dediğimde onaylayıp aşağı indi kapımı açtı

indiğimde karşımda bir ev vardı etrafında bi şeyler vrdı fakat anlamamıştım "hayalerimizi hatılıyormusun" dediğinde kafamı saladım "yan tarafında parkı olan bungalov evim olacaktı bunu dediğimde sende aynı  şeyi demiştin" dediğimde kafa salarken güldü o sırada orada e olduğunu çözmüştüm 



bölüm nasıldııııı sizce Berivann ne gördü ?[park değil]

şarkı-sibel can berivan


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 01, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Mardin güzeliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin