Öylesine yazıyorum. Tutsun yada güzel yazıyorum diye değil.
☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎☺︎︎
(H/A: Hyunjin'in annesi)
(H/B= Hyunjin'in babası)
Jeonginin anlatımıyla
H/A: senden utanıyorum Hyunjin. Seni erkek olarak doğurdum. Ama senin şu yaptığına bak
H/B: oğlumuz var diye övünüyoruz, ama senin şu yaptığına bak. Gerçekten nasıl birisin böyle
H/A: aileni gururlandırman gerekiyor. Ailene bir gelin getirmen gerekiyor. Bir tane genç kızı getirip "anne baba bu sizin gelininiz" demen gerekiyor. Ama senin yaptığına bak. Bir erkekle birliktesin. Senin kadınlarla olman gerekiyor kendi cinsinle değil!!
Hyunjin'in ailesinin evindeydik şuan. Ailesi Hyunjin'i yemeğe davet etmişti ama Hyunjin'in tanıştırmak için beni de getirmişti.
Ama öyle sert tepki gösteriyorlar ki ilişkimize,Hyunjin'in artık gözleri dolmuştu sinirden. Sevgilimin elini tutup sakinleştirmek için hareketlenmiştim ki, bizi yargılayan iki çift göz olduğu aklıma geldi.
Sesim çatlak bir şekilde
"Üzgünüm aranızda benim yüzümden böyle bir kavg-" dediğim anda Hyunjin'in sert bakışları bana döndü ve susmak zorunda kaldım.
H:Neden bir kez olsun arkamda durmak yerine hep karşımda duruyorsunuz? Bugüne kadar ne isteseniz yaptım. Benim kendi isteklerimi yerine getirmeme asla ama asla fırsat vermediniz. Bari buna karışmayın
Sessizce "Hyunjin, benim yüzümden ailene saygısızlık etme. Senin iyiliğini istiyorlar, hem belki haklıdırlar. Bak-"
Hyunjin'in babası üstüme doğru yürüdüğü zaman Hyunjin önüme geçti. Onlar tekrar kavga etmeye başlamışken ben sessizce evden ayrıldım.
Daha evden çıkalı beş dakika olmamışken, Hyunjin'in bağırmasın arkamda hissettim
"Jeongin, gel buraya! Yalvarırım gel buraya! Senin mutluluğun için, için rahat olur diye ailemle tanıştırmak istemiştim. Böyle olacağını yemin ederim tahmin etmemiştim. Benim yüzümden üzülmeni istemiyorum sen mutlu ol diye uğraşıyorum, ama yine herşeyi mahvettim." diyordu.
Hızlanmaya başladım. Hızlı adımlarım birden daha da hızlandı ve koşmaya başladım. "Git Hyunjin, benim yüzümden ailen ile kavga ediyorsun! Bu ilişki sağlıklı bir ilişki değil. Daha sonra ne sen nede ben mutlu olamayacağız."
En son dayanamayıp durdum. Hyunjin de yanımda durdu. Bana sarılmaya yeltendiyse de geri çekildim. Gerçekten benim yüzümden ailesi ile kavga etmesi hiç doğru değil.
"Hyunjin ben ayrılmak istiyo-"
......................................................................
Sıçrayarak uyanmıştım. Hemen yanıma döndüm ama Hyunjin yanımda yatmıyordu. Saat sabah 06:57 ama yok. Bir an durup olayların gerçekliğini anlamaya çalıştım. Gerçekten yaşanmış mıydı? Gerçekten ayrıldık mı?
Hızla telefonumu alıp yataktan çıktım. Odamızdaki banyoya baktım, kafamı hafifçe bolkona (odanın içindeki) uzattım ama göremedim. Diğer banyoya, misafir odasına, mutfağa baktım ama yoktu. Hyunjin'i aradım ama telefonu meşgul çalıyordu. Daha sonra diğer balkonun kapısının aralık olduğunu farkettim kapıyı açtığımda Hyunjin'i orda görünce içim rahatladı.
Hemen arkadan sarıldım. Hyunjin endişe ile yüzüme baktı. "Tamam anne" diyip telefonu kapattı. Yüzümü avuçları arasına alıp endişe ile yüzümü incelemeye başladı.
"Ne oldu sana böyle? Hasta mısın? Birşey mi oldu? Hastaneye gidelim mi?" diye ardarda sormaya başladı.
"Sakin ol Hyunjin herşey yolunda. Sadece kabus gördüm ondandır büyük ihtimalle." Yüzüme endişe ile bakmaya devam ediyordu. Hafifçe kıkırdadım ve yanağını öptüm. "Gerçekten iyiyim. Hem annen neden aramış? Bir sorun yok ya?"
Şakağımı öpüp kafamı göğsüne doğru çekti. Derin bir nefes alıp, "Annem beni kahvaltıya çağırdı. Ama sende gel istiyorum. Seni artık bilmeleri gerekiyor diye düşünüyorum."
Hızla kafamı kaldırıp tedirginlik ile yüzüne baktım. Hyunjin "Sorun nedir? Birşey mi oldu?" diye sordu. Gözlerimi kapatıp titrek bir nefes aldıktan sonra "Herşeyden önce, ailen eğer ilişkimize onay vermezse ne yapacaksın? Ayrılacak mısın?"
Gözlerime şüphe ile bakıp "Sorun nedir? Açık konuş. Birşey mi oldu?"
diye sordu. "Önce içeri geçelim,hava soğuk hasta olacaksın."
İçeri girdik ve oturduk. "Sorun nedir hadi söyle " dedi. Utançla yüzüne baktım "Rüyamda annen ve baban bizim ilişkimizi onaylamıyordu. Ondan dolayı bu tedirginliğim." Anladığını belirten mırıltılar çıkardı ve hafifçe dudağımı öptü.
"Rahat ol. Eminim düşündüğün gibi olmayacak. Hem olsa bile seni bırakacağımı mı düşündün? Çok zor benden ayrılman yani." diyip kıkırdadı ve burnumun ucunu öptü. Sıkıca ona sarıldım
Sessizce "olmaz öyle şey. Onlar senin ailen. Eğer onay vermezlerse ne kadar birbirmizi sevsek bile ayrılmamız gerekir." Derin bir nefes aldı"Bunları daha sonra konuşalım. Eminim seni sevecekler o yüzden rahat ol sen. Aç mısın? Hafif atıştır, kahvaltıyı orda yapacağız"
"Ama hyunn çok erken uyuyalımmmm"anında itiraz etti "Olmaz kalk kalk kalk kalk." Elimden tutup mutfağa götürdü ve birşeyler atıştırdık. Daha sonra yukarı çıkıp kıyafetlerimizi değiştirdikten sonra arabaya bindik.
Gittiğimizde saat 09:15 ti. Kapıyı çaldık, annesi neşeyle kapıyı açtı ama sanırım beni beklemiyordu ki yüzü donup şaşkınlık ile bana baktı. Sonra gözleri birbirine tutunmuş elimize kaydı ve kaşlarını çattı. Tekrar yüzümüze baktı ve önümüzden çekildi 'içeri girin birazdan kıyamet kopacak' dercesine.
..................................................................................
BOOOM nasılsın bölüm
Offf olmuyo neyapcam bennn
