This is a work of fiction. Names, characters, business, songs, places, events, and incidents are either product of author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
(R 18+)
Marahan kong hinaplos ang pasa sa mukha ng aking ina. She's sleeping like an angel. bakit nga ba s'ya napunta sa isang demonyo, Bakit sa dinami rami ng lalaki sa mundo dito pa sya nahulog.
Iyan ang palagi kong tanong sa aking isipan. Sa mura kong edad ay namulat nako sa mga kaisipang ito.
Agad akong ngumiti nang makitang dumilat na si mama.ang mukha nyang puno ng pasa ay hindi naging hadlang upang masapawan ang mala anghel nyang mukha.
"Bakit gising ka pa?"bumangon sya mula sa pagkakahiga sa malamig na sahig at humarap saakin na para bang walang mali sa kanyang katawan.
"hindi pa po ako makatulog ina,Atsaka sumasakit na po kase ang tyan ko" napanguso ako dahil kahit na ayaw kong sabihin ay talagang nagugutom nako, tuwing pinipilit kong ipikit yung mga mata ko ay sya namang tunog ng tyan ko.
Nakita kong dumaan ang pangamba sa mata ng aking ina ngunit agad itong napawi ng bumukas ang pinto. iniluwa nito ang lalaking may malalamig na matang nakatingin sa amin na para bang gusto nito makipaglaro sa aso.
Umupo ito sa harap ng bintana na may balot na bakal at tumingin sa direksyon ko.
"Kria Anak. come here to daddy" saad nya sa malambing na tono.
Nagaalinlangan akong tumingin kay ina ngunit agad itong umiling.Mula sa malambing na tono dumagundong ang malakas na echo ng sigaw sa buong silid
Para syang galit na galit na lobong agad sinakmal ang mukha ni ina, dalawang beses nya itong sinampal at sinikmuraan samantalang walang nagawa si ina at nagpadala nalang sa mga suntok at tadyak nito.bawat pagbagsak nya ay ramdam ko ang sakit
"Demonyo ka talaga! Wag na wag mong gagalawin ang anak ko kung hindi pagsisisihan mo to"sigaw ni ina.
Tumawa lang ito nang malakas na tila ba nasisiraan na ng bait
"Bakit, Anong gagawin mo?"sinampal sampal nya ito at nang bumagsak ay kinuha ulit ang ulo. " Anak ko rin sya kristal baka nakakalimutan mo at wala kang magagawa sa kung ano man ang gusto kong gawin naiintindihan mo?" sinikmuraan nya ito hanggang sumuka ng dugo
pilit kong nilalabanan ang luha kong gusto nang kumawala dahil alam kong pag umiyak ako, sakin naman nya ibabaling ang pambubugbog at mas lalong masasaktan si mama physically and emotionally.
Nang makuntento sya sa pambubugbog na ginawa kay ina ay may pumasok na mga lalake, armado ito at mga nakaitim.sinenyasan nya ang mga iyon na kunin ako kaya agad silang lumapit at parang sako akong binitbit
pinilit kong magpumiglas ngunit walang epekto hanggang sa napagod nalang ako,samantalang naaninag ko ang pilit na pagbangon ni ina kahit hinang hina na.
"Mama"bulong ko bago tuluyang mawalan ng malay dahil sa kung anong kemikal na pinaamoy nila
nagising ako sa ikaw kwarto kumpara sa kwarto namin ni ina maayos at malinis 'to malambot ang kama at kumpleto ang mga laruan, bumaba ako ng silid upang tingnan ang picture frame na nakapatong sa cabinet, si mama at papa ito na parehas nakangiti.
sa unang tingin maiisip mo talaga na parang tinadhana silang magsama hanggang dulo at magiging isang pamilya, ibinalik ko na ito nang makitang bumukas ang pinto si papa yon
pagkamulat ko sa magandang kwarto na ito naisip ko talaga na baka nagbago na si papa, baka magksama sila ngayon ni mama sa bang kwarto at nagaayos.
malawak ang ngiting sinalubong ko ito ng yakap "Papa, si mama po asan?" bahagya kong tiningala ang ulo ko dahil may katangkaran sya ngunit agad na sumalubong ang malalaking palad nito sa aking pisngi dahilan nang pagbagsak ko sa sahig.
yumuko sya at marahang iniangat ang baba ko upang magsalubong ang aming mata, Ang mga mata nyang himdi makikitaan ng pagsisisi walang pagmamahal para samin ang nakikita dito
"Stupid kid, anak ka nga siguro ng malandi mong ina sa ibang lalaki, Tigil tigilan moko sa kaartehan mo ha pangitngiti ka pang nalalaman"marahas nyang binitawan ang baba ko at hinila ang buhok ko patayo pagkatapos ay kinaladkad paalis sa bahay.
masakit ito ngunit wala 'kong magawa upang mawala, kaya titiisin ko nalang siguro hanggat kaya ko pa. tila matatanggal na ang buhok ko sa sakit nang huminto kami sa harap ng playground.
binitawan nya ito at muli akong napabagsak sa lupa dahil sa panghihina, hindi pako nakakabawi sa sakit ay may binato sya sa akin na patalim. buti nlng ay maliit ito kaya maliit na hiwa lang ang natamo ko.
hindi nya manlang inisip na maaari itong tumusok sa mga kalamnan ko kung nagkataon.
"Kill him"he said
Bagamat nanghihina at nangangatog ang mga tuhod ko ay pilit ko itong itinayo kasabay nang paghawak ko sa maliit na patalim.
Ang malamig na hangin ang nagpatuyo sa mga luhang dumapo sa aking pisngi, kasing lamig din ng hangin ang nararamdaman ko ngayon. tila ba may kung anong kumakalkal sa sikmura ko na nagpaginaw sa aking buong katawan.
Hindi ko alam kung anong nangyari.
Wala sa katinuan akong lumapit sa bata at walang alinlangang tinusok ang mata nito, dahilan nang pagtalsik ng malapot nyang dugo sa aking maputing mukha.
Napahiyaw ito sa sakit at tila bang baboy na kinakatay, ang iyak nya at paglikot ang mas nagpabuhay sakin para muling itusok ang patalim sa maseselan nyang organ.
Damang dama ko ang mga laman nito malambot at siksik. Biglang sumilay ang kakaibang ngiti sa mga labi ko na para bang may plano, hindi ko na naisip pa ang mga nasa paligid ko at ang importante lang sakin ngayon ay nageenjoy ako sa aking ginagawa.
Kumuha ako ng bato at pinagpupukpok ang mga ngipin ng bata hanggang sa matanggal ang mga ito.
Hindi na mawari ang ekspresyon sa mukha nya, makikita mo ang paghihirap na sya namang gustong gusto ko, para bang mawawalan na ito ng malay kaya naman muli kong hinawakan ang patalim at itinusok sa kanyang leeg, imbis na hugutin ay pinadausdos ko ito pababa hanggang sa kanyang tiyan.
Bumuka ang ibang parte na nadaan ng kutsilyo, nagsitalsikan din ang mga dugo, tuwang tuwa ako nang nawalan na ito ng malay at hindi na gumagalaw pa, madilim kong tiningnan ang mukha ng ama kong malademonyong nakangisi sa nasaksihan bago ako tuluyang mawalan ng malay.
