Be quite <taegguk>

Fizik Seni Görse Utanır Halinden

Anyeonghaseyo nabersiniz millet yine ben

Umarım kitabın gidişatı güzeldir ben bunları 35.-40. Bölümler arasında sew yapacağım inşşşş

Ama uzayadabilir bu sew işi offff yarın okul varrrrrrr

Yazım yanlışı varsa affola

Umarım iyisinizdir neyse çok bekletmeden bölüme geçelim

Güzelce okuyunnnn~<3❤️🧡💛💚💙💜🖤🤍🤎❤️‍🔥❤️‍🩹❣️💕💞💓💗💖💘💝💟

Baş ağrısıyla uyandım. Uyanmıştım fakat gözlerimi aralayamıyordum. Birbirine kenetlenmiş olan kirpiklerimi uzun çabalarım sonucunda nihayet açabilmişti

Gözlerimi olduğum yerde gezdirirken burnuma sinen kokuyla buranın bir ev yada yatak odası olmadığını anladım

Etrafa bakmaya devam ederken aklımdaki o soruyu boş havaya attım

"Neresi lan burası daha demin evdeydik" benim konuşmamla elimin üstünde bir şey hareket etmiş ve benim yerimden sıçramama neden olmuştu

"Taehyung Tanrım uyandım mı sana bir şey oldu diye ödüm koptu iyisin değilmi bir yerin ağrımıyor ya yastığını düzelteyimmi" hızla konuşan jeongguk'a gözlerim her ne kadar kısık olsada şaşkın gözlerle bakıyordum.

Elimi tutan o muydu sanırım sürekli hastaneye kaldırılmam gerekiyor. Jeongguk hala ellerini elimden çekmemiş hatta daha da iletişimi yapıp parmaklarımızı birbirine kenetlemişti.

"Neden öyle bakıyorsun bir şeymi oldu" benim suskunluğumdan endişelenmiş olmalı ki telaşlı bir şekilde konuşmuştu.

"İyiyim bir şey yok neresi lan burası evdeydim ben az önce" konuşmamla az önce belini bükerek yattığı ve elimi tuttuğu sandalyede doğruldu ve üzgün bir şekilde konuştu

"Yediğin bir şeyden zehirlenmişsin bünyen zayıf olduğu için hemen etkilenmişsin. Üstelik doktor geldiğimizde bunun üzerinden uzun bir süre geçtiğini söyledi. Neden rahatsızlanan söylemedin ne kadar endişelendik haberin varmı senin canımdan can gitti burada" her bir kelimesinde gözleri daha çok doluyordu ve sağlayacağını hissetmiş olmalı ki sustu ve elimi bırakıp sandalyede geriye yaslandı

Ben ise elimdeki boşluk hissinden rahatsız olduğum için elini yeniden tutup hastane yatağına doğru çektim onu.

Ani hareketimle put gibi kesilmesi şok olduğu anlamına geliyordu sanırım. Onu rahatlatmak amacıyla konuştum

"Özür dilerim sadece küçük bir şey olduğunu sandım sizi endişelendirmek istemezdim. Bu arada diğerleri nerede" konuşmamla hafif olduğu yerde doğrulmuş ve sertçe yutkunup konuşmuştu

"Şey senin gıda zehirlenmesi yaşadığını öğrenince jimin benim suçum diye kendini hırpaladı biraz doktorlar ağrı kesici verdi. Bende senin yanında kaldım" duyduklarım karşısında ağzım yarım kilometre açıkta kalınca jeongguk bana garip garip bakmaya başladı

"Bir dakika benim haricimde kimseye bir şey olmadı mı yani" dediğim şeye kafasını iki yana sallayarak onayladı ve konuştu

"Nasıl hissediyorsun kendini" biraz düşünür gibi yapıp hızla cevap verdim

"Aç çoooooook açım ben midemi bom boş hissediyorum" dediğim şeye kahkaha atıp zar zor konuşmuştu

"Mideni temizlediler çünkü ne istersin ne getireyim sana" kendini ver desem çok mu garip olurdu. Aklımdaki edepsiz düşünceleri silip konuştum