Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę. Daję sobie radę.
Nie daję sobie rady.
Przestałam dawać sobie radę. Po twojej stracie przestałam funkcjonować. Tygodniami potrafiłam leżeć w łóżku, nie jedząc w ciągu dnia ani jednego posiłku. Uczucie pustki towarzyszyło mi cały czas, a ja nie umiałam się go pozbyć. Aż w końcu pokazano mi coś, co pozwoliło mi się rozluźnić i zapomnieć.
Zapomniałam o bólu na jakiś czas. Przez pewien okres było... dobrze. Po prostu dobrze. Ale później wszystko wymknęło mi się spod kontroli. Straciłam panowanie nad własnym życiem i nie wiedziałam, co zrobić, by je odzyskać. Nauka życia bez ciebie brzmiała okropnie, ale musiałam zacząć się tego uczyć.
Tęsknota towarzyszyła mi każdego dnia. Chciałabym, abyś tu był. Chciałabym ostatni raz zagrać dla ciebie na fortepianie. Jednak to wszystko stało się marzeniem, którego już nigdy nie uda mi się dosięgnąć
CZYTASZ
Bleeding Heart W PRZEDSPRZEDAŻY!
Teen FictionKiedy Ofelia Williams była dzieckiem, uwielbiała grać na fortepianie. Muzyka dawała jej ukojenie i sprawiała, że nie czuła się taka samotna, gdyż uczucie niezrozumienia i brak miłości towarzyszyły jej od dawna. Z trudem nawiązywała też bliższe relac...
