Asıl olayla ilgili kişiler chaeyoung un özrünü kabul etmişken orospu çocukları sesini kesip oturamiyor mu amk.
Umarım chaeyoung gülüşünü kaybetmez
O benim için çok özel gercekten her zaman sevip desteklediğim ve örnek aldığım biri
**
Chaeyoung hastaneden çıkalı iki gün olmuştu ve Nayeon un evinde kalıyordu
Aslında bu konuda biraz rahatsızdı bir zamanlar izin almadan girip çıktığı evde şimdi yabancı gibi hissediyordu
Nayeon bunun farkındaydı ve öyle davrandığı için üzülüyordu
Chaeyoung un kapısının açılması ile düşüncelerinden ayrıldı
"ChaengChaeng günaydınnn. Hadi aşağı gel kahvaltı hazır "
Nayeon daha önceki günler gibi yüzündeki gülümsemesiyle Chaeyoung için hazırlanmış odaya girip neşeli sesiyle onu kahvaltıya çağırıyordu
Chaeyoung da daha önceki günler gibi ona mahcupça kafa sallayıp odasından çıkmasından bekliyordu
Nayeon odasından çıktıktan sonra üstünü değiştirip banyodaki işlerini halledip aşağı indi
Hazır olan kahvaltı masasına göz gezdirip masaya oturdu
Nayeon da Chaeyoung un gelmesiyle ocağın altını kapatmış ve omleti tabaklara bölüştürmüştü
Chaeyoung un tabağına her zaman daha fazlasını koyuyordu çünkü vücudunun şuan için her şeye ihtiyacı vardı
Chaeyoung yavaşça çatalina uzanıp tabağındakilerden yemeğe başladı
"Bugün iyi hissediyordan dışarı çıkalım mı chae? Hem Bahçe hazır olana kadar en azından yürüyüşünü yaparsın"
Tabiki her gün yapması için egzersizleri vardi ve Nayeon onun için bahçesine ufak bir spor salonu kuracaktı
Nayeon maddi bakımdan iyi durumdaydı ve parasını en yakın arkadaşı için harcamakdan asla çekinmezdi
Okul yıllarında da kızlar her zaman Nayeon un peşinde gezerdi
Ama chaeyoung şuan için şuan öyle değildi eskiden nasil öyle olduğuna bile şaşırıyor du bazen.
"Gerek yok Nayeon egzersizlerimi parkda da yapabilirim"
Nayeon elindeki çatalı chaeyoung a doğrulttu ve sahte bir sinirle konuştu
"Kapa çeneni son chaeyoung"
Chaeyoung onun bu haraketine tebessüm etmiş ve kafasını eğmişti
Kahvaltıları bittiğinde hazırlanmak için odalarına gitmişlerdi
Chaeyoung ondan önce davranıp aşağıda onu beklemeye başlamıştı
Ve tabiki düşünceleri onu yalnız bırakmıyordu
İlk olarak okulu onu yoruyordu son senesini tamamlamamışti
Bir yandan okulunu bitirip diğer yandan kendini iyi hissedince iş bulması gerekiyordu
Ömrünün sonuna kadar Nayeon un parasını yiyemezdi
Onun için her şey üst üste gelmişti şimdi. bazen bunları düşünürken cildiracak gibi oluyordu ki uyanmamayi bile istemişti
Nayeon un sesi ile kendine gelip onun arkasından evden çıktı
Evin önünde duran beyaz arabayı yok sayıp yürümeye başladılar
Gidecekleri yer çok uzak değildi bu yüzden chaeyoung da çok yorulmayacakti
İkisi beraber viraz yürüdükten sonra Nayeon bir mağazanın önünde durdu
