1. Bölüm.

632 18 4
                                    

Annemin cırlaması uyanmama yeterdi " Derin kalk ! Birsürü iş var. Zaten Yarın yeni okuluna başlayacaksın müdürünle konuştum" demesiyle yutkundum.
Ama ben böyle iyiyim nerden çıktı şimdi bu annee!
"Tamam." Dedim bıkkın bir sesle. Sabah sabah niye kalkıyoruz ki? Tamam kalkıyoruz sabah sabah ne işi bu?
Banyoya geçtip yüzümü yıkadım.
Çıktığımda bezleri gördüm.
Tabii ya başka ne olabilirki.
'TEMİZLİK' bizim evin kutsal kelimesi. Off off.
★★★★★★★
Neyse ki işim bitti.
Biraz dışarı çıkıp gezmeye başladım.
Kulaklığımı takıp müzik dinlerken bir yere tosladım.
Bu meme. Meme bu. Kafamı biraz kaldırdığımda sert bakışlı, uzun boylu, kumral uzun saçlı, kahverengi gözlü, memesi olan bir yakışıklı.
Ben düşüncelere kapılmışken.
Beni itti ve "Önüne bak biraz." Dedi. Yuh hayvan. Yakışıklı olduğu kadar da öküz.
"Sen önüne bak be. " diye bağırdım arkasından ama onun duyamayacağı ses tonundan.
★★★★★★★
Gezme isteğimde yok oldu birden.
Saatte geç olmuştu. Eve geçtim.

Off okuldan nefret ediyorum umarım ilk gün rezil olmam. Zaman çabucak geçsin diye erkenden hazırlanıp uyudum. Sabah olduğunda kıyafetlerimi giyip anneme seslendim. Beni annem bırakacaktı.
Arabaya doğru ilerledik okulun oraya gelmiştik ama benim canım annem ilk günden ana kuzusu demesinler diye biraz uzakta durdurdu arabayı. Annemi öptüm ve arabadan dışarı çıktım. Okula doğru yürüdüm. Başım eğik yürürken önüme bir engel çıktı. Başımı hafifçe kaldırdım. 'Ohaa . Bu dünkü çocuk'. Diye içimden geçirirken bana dikkatlice baktığını görünce yanaklarım kızarmıştı. Elinde sigara vardı ve sigarasından derin bir nefes çekti.
"Yine mi Sen?" Dedi umursamaz bir tavırla.

"Evet." Dedim bende umursamadan.
"Burdamı okuyorsun?"

"Evet. Şimdi önümden çıkabilirmisin ilk günden derse geç kalmak istemiyorum." Dedim gözlerimi devirerek.
Dudağını kıvırdı. Düşünmüş gibi yaptı ve ben sinir olmuşcasına hızla yanından çıkıp gitmeyi düşünüyordum ki. Kolumdan tutup çekti. Çok sıkıyordu. Canım acımıştı ve şaşırmıştım.
"Bı-bırak ne yapıyorsun? Canım yanıyor" dedim bağırarak.
Gözlerini kıstı ve çok kızgın görünüyordu. Eline hızlıca yumruk atmayı denemiştim fakat işe yarıyormuydu? Hayır. Sakin olmaya çalışırcasına iç çekti.
" Daha ismini söylemedin güzelim" dedi gülümseyerek.

Kahretsin! Çok tatlı gülüyor.

Bundan kurtulamayacağımı düşünerek söylemeye karar verdim.
"Derin."
" Hımm. Güzel isim. Bende Berk. İyi bir başlangıç yapmış olmayabiliriz ama telafi edebilirim." dedi gülümseyerek.
"Nasıl?" Diye sorduğumda sigaranın dumanını yüzüme üfledi. Ben elimle dumanı kovarken "üff iğrenç." Dedim. Aldırmadı ve soruma cevap verdi.
"Bu gece evime gelebilirsin." Dedi sırıtışı bütün yüzünü kaplıyordu gözünde alay edercesine bir bakış vardı.

"Sapık!" Dediğimde yüzünde eğlenen bir sıfat vardı. Arkada duran arkadaşları da gülüyordu. Çete gibilerdi. Ve öylelerdi.

İçimden bir ses buradan uzaklaşmam gerektiğini söylüyordu.
Hemen hızlıca yürüyerek binanın içine girdim. Müdürün odasını arıyordum. Ve bulup hemen içeri girdim.
Müdür çok tatlı bir kadındı.

Bana gülümseyerek "Sen Serra olmasın." Dedi.
Sıcak kanlı olması hoşuma gitti.
Bende aynı gülümsemeyle "evet." Dedim
Biraz bekletti ve sınıfımı söyledi ve hemen koşarak çıktım. Buldum ve içeri girerek sınıfa şöyle bir baktım. Neyse ki hoca gelmemişti.

SİKTİR! Oda ne? Resmen Berk ile aynı sınıfa düşmüştüm. Ve kendime lanet ettim. Yüzünde beni görünce bir sırıtma belirdi. "Yanım boş gelebilirsin güzelim." Dedi gülerek. Gözlerimi devirdim ve boş bir yer aradım.

Ohh şükürler olsun ki bir kızın yanı boştu. Hemen Yanına gidip "Merhaba" dedim gülümseyerek.
Oda bana gülümsedi.
"Merhaba"
"Yanında oturmamda bir sakınca yok değilmi " dedim.
"Hayır tabikide " dedi gülümsedim.
Berk'e yan gözle bakış attım ve ne yazıkki beni izliyordu.

Off bu kadar tatlı olmak zorunda mıydı? Ne diyorum ben be! Pisliğin teki işte nolacak.

SERSERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin