Are We Just Friends? || Bachisagi

1

- ORTAOKUL - 

''Ucubenin tekisin Bachira!'' tekmeler ardı ardına vücuduna inerken Bachira, kafasına darbe almamak için kollarıyla kafasını sarmıştı. Sessizce bu işkencenin bitmesini bekliyordu. ''Karşılık bile veremezken nasıl bizi öğretmene ispiyonladın seni bücür?!'' Bachira, gözlerini kapatmış güzel şeyler düşünmeye çalışıyordu. 

Arkadaşlarımla sahildeyim, sıcak kumların üzerinde futbol oynuyoruz... sıcak hava yüzünden terliyor ve serinlemek için denize giriyoruz. Bir sürü arkadaşım var, çok mutluyum. Hepsi beni çok seviyor, yalnız değilim...

Düşünceleri farklı bir sesle bölünürken gözlerini kim olduğunu anlamak için araladı. Ona doğru koşan mavi gözlerle buluştu gözleri. Ardından yediği tekmeler bir bir eksildi. Mavi gözlü çocuk onu döven çocuklara tek tek yumruklarını indirirken Bachira, kafasına sardığı ellerini çekip kafasını kaldırarak arkasındaki kargaşaya döndü. 

''Bir daha ona dokunmayacaksınız!'' diyordu öfkeden deliye dönmüş bir şekilde. ''Eğer ona dokunduğunuzu görürsem sizi mahvederim!'' az önce tekme atıp kahkahalarla gülen çocuklar şimdi yerde yatıyor ve korkudan tir tir titreyerek ağlıyorlardı. 

''T-tamam bulaşmayacağız söz veriyoruz. Lütfen dur artık!'' mavi gözlü çocuk bakışlarını Bachira'ya çevirdi. Az önce kavga etmemiş gibi bir rahatlıkla üstünü düzeltip yüzüne bir gülümseme takındı ve Bachira'nın yanına yaklaşıp elini uzattı. 

''Bir daha sana dokunmayacaklar korkmana gerek yok.'' Bachira, hayranlıkla ona uzatılan ele baktı. Titreyen elini avcuna uzattı ve mavi gözlü çocuğun onu kaldırmasına izin verdi. Yüzündeki gülümseme bir an olsun solmazken gözlerini Bachira'nın vücudunda gezdirdi. Kolundaki sıyrıklardan akan kanlarını fark edip kaşlarını çattı. 

''Yaralanmışsın.'' elini Bachira'nın elinden çekmeden onu peşinden sürüklemeye başladı. Bachira'nın bakışları birbirine kenetli olan ellerine kayarken boynuna kadar kızardığını hissetmişti. 

Bachira'yı soyunma odasına sokup bir sandalye çekti ve omuzlarından tutup sandalyeye oturttu. Kendi dolabına ilerleyip birkaç saniye sonra elinde ilk yardım çantasıyla geri dönmüştü. Bachira'nın önünde diz çöküp çantadakileri yere boşalttı. 

Kolunu ellerinin arasına alıp dikkatle kanı temizlemeye başladı. Bachira, hayran hayran ona bakarken mavi gözlü çocuğun bakışları da onu buldu. Yüzüne tekrar aynı gülümseme yerleşirken Bachira, bakışlarını kaçırmıştı. 

İsagi, yutkunup bakışlarını tekrar koluna çevirdi ve temizlediği yaralara mikrop kapmasın diye yara bandı yapıştırdı. ''İşte oldu.'' bakışları tekrar vücudunu tararken başka bir yerinde yara olmadığından emin olduktan sonra yere döktüğü eşyaları geri çantaya koyup dolabına bırakmıştı. 

Bachira'nın yanına yaklaşıp eliyle saçlarını karıştırdı. ''Bir daha böyle bir şey olursa karşılık vermekten çekinme. Karşılık vermene rağmen dayak yersen, söz onları senin yerine pataklayacağım.'' 

''Bu arada adım İsagi Yoichi.'' Bachira, kızaran yanaklarını saklamak için başını yere eğdi. ''Bachira.'' diye mırıldandı. ''Bachira Meguru.'' İsagi, saçlarındaki elini çekerek kapıya yürümeye başladı. ''Seninle ilgileneceğim diye öğle yemeğini kaçırdım ve çok açım. O yüzden bir şeyler yiyelim Meguru.'' Bachira, ilk defa adının güzelliğinin farkına varmıştı. ''Yiyelim, Yoichi.'' diyerek ayaklandı ve arkasından yürümeye başladı. 

O günün ardından her şeyi birlikte yapmaya başladılar ve zamanla birbirlerinin en iyi arkadaşı haline geldiler. Tabii Bachira'nın, İsagi'ye olan yoğun duygularını saymazsak. O İsagi'ye olan duygularının aşk gibi bir tanıma sığdırmak istemezdi. Her zaman daha fazlasını olduğunu iddia ederdi. 

İsagi hariç bütün arkadaşları İsagi'ye olan duygularından haberdardı ve onları bir çift olarak her zaman yakıştırırlardı. Ama Bachira, hiçbir zaman İsagi'ye açılmayı düşünmemişti çünkü İsagi'nin sevgili olduğu kişiler hep kız olurdu. Bachira, onun hetero olduğundan emindi ve ona olan aşkı yüzünden arkadaşlıklarının bozulmasından ölesiye korkuyordu. 

Üniversitenin ikinci yılında Mikage Reo'nun düzenlediği Cadılar Bayramı partisine katılmak Bachira için bir dönüm noktası olmuştu ve şimdi ne yapacağını bilemez bir halde kucağında uyuyan İsagi'ye bakıyordu. 

***

Hüp hüp hüp yeni kurguyla fırladım geldim... Hem de Bachisagi!!! Diğer kurgularıma göre bu daha şirin olacak gibi duruyor ben yine kaos yazarım gibi ama bilemiyorum neyse siz benim kaoslarıma ve taklacılığıma alıştınız zaten sorun olmaz ^^