*მეორე დღეს Jimin-ი და Jungkook-ი ერთმანეთს კარებში შეეფეთნენ*
Jk- ოჰო დაბალი მოსულა!
Jimin- გამარჯობა მაღალო!
Jk- როგორ ხარ?
Jimin- კარგად, შენ როგორ ხარ?
Jk- შენი დაცინვის ხასიათზე!
Jimin- შარვალზე დაიხედე!
Jk- წადი შენი!
Jimin- გაიწიე და წავალ!
Jk- მოიცა სადმიდიხარ.
Jimin- რამოხდა?
Jk- Jimin...
Jimin- გისმენ!
Jk- მაჯა როგორ გაქვს?
Jimin- აა, კარგად ვარ! სინდისმა შეგაწუხა?
Jk- ჰო კარგი ახლა წადი! *უკვე ერთი თვე გავიდა, Jungkook-ი და Jimin-ი ნელ-ნელა დაახლოვდნენ, ამას Tae-ც ამჩნევდა, მართალია Tae-ს Jungkook-ი ძალიან უყვარს მაგრამ ამას არ ეუბნება, მიუხედავად იმისა რომ მას Jungkook-ი უყვარს, ის და Jungkook-ი Jimin-ს ვერ იყოფენ, მალე Jungkook-ის დაბადების დღეა, სადაც მთავარი გრძნობები ამოტივტივდება მაგრამ ჯერ მცირედი უთანხმოებია ეწვევათ, Jimin-ი თავის მერხთან ზის, Jungkook-ი მიდის, Jimin-ის მერხზე კალათდება და ლოყებზე ხელს უჭერს*
Jk- დაბალო რატომ ხარ მოწყენილი?
Jimin- მოწყენილი არვარ, მეძინება.
Jk- დაბალი ხარ დაბალოოო!
Jimin- გადი რა!
*Jungkook-მა თავი დაანება, მაგრამ სკოლის მერე Jungkook-ი რატომღაც გაღიზიანებული იყო და მისთვის Jimin-იც კი მტერივით იყო, სკოლის შენობის უკან კედელთან ჩამომჯდარი იყო და რისხანებით რაღაცაზე ფიქრობდა, Jimin-ი მივიდა და ტვინის გაბურღვა დაუწყო, Jk უარესად გაბრაზდა და Jimin-თან ზედმეტი მოუვიდა, სილა გააწნა და კედელს მიახეთქა, სკოლას შემოუარა და ისევ Jimin-თან მივიდა, წამოაყენა ჩაეხუტა და ბოდიშს უხდიდა*
Jimin- თავი დამანებე!!
Jk- მაპატიე, ნერვები ვერ მოვთოკე, თუ გინდა დირექტორთან მიჩივლე რაც გინდა ის ქენი ოღონდ მაპატიე!
Jimin- გამიშვი!
Jk- Ji...min... *Jimin-მა არ მოუსმინა, მაშინვე სახლში წავიდა, არც მის ძმასთან შეუვლია თავის ოთახში ავიდა და საწოლთან ჩამოჯდა, ფიქრობდა, ფიქრობდა თუ რას შეეძლო გამოეწვია Jungkook-ის ასე გაბრაზება, მაგრამ პასუხი ვერ იპოვა, მეორე დღეს Jimin-ი სკოლაში მიდის, და ხედავს Jungkook-ს რომელიც უფროსკალასელებს ესაუბრებოდა, მათ გვერდით ჩაუარა და Jungkook-ს მიესალმა Jungkook-ი უფროს კლასელების წინ 'მაგარი ბიჭი' რომ გამოჩენილიყო Jimin-ს დაცინვით უპასუხა*
Jimin- გამარჯობა Jungkook!
Jk- დაბალი მოსულა! მოიცა ვერგხედავ სად ხარ?
Jimin- Jungkook ეს რამე ახალია?
Jk- შენი ხმა მესმის, შენ სად ხარ? *ამაზე Jungkook-იც და უფროსი კლასელებიც დაბოლილებივით იცინოდნენ, Jimin-ს კი სიბრაზისგან ცრემლები წამოუვიდა*
Jk- ა მოიცა გხედავ ქვემოთ ყოფილხარ! Jimin თავი აწიე, შენ რა ტირი? მიდი იტირე ბავშვს გავხარ, დირექტორთან ჩამასმინე Jungkook-ი სიმაღლეზე დამცინოდა და მე ტირილი დავიწყეო. *ეს დაბოლილები ისევ იცინოდნენ, Jimin-მა ვეღარ მოითმინა და კლასში შევიდა, მის მერხთან დაჯდა თავი მერხზე დადო და ჩუმი ტირილი დაიწყო, Tae-მ შეამჩნია და მასთან მივიდა*
Tae- Jimin რაგჭირს? რამოხდა?
Jimin- Taehyeong თავი დამანებე!
Tae- Jimin რატომ ტირი?
Jimin- Tae შემეშვი!
*Tae-მ Jimin-ს ჩაეხუტა და მის დამშვიდებას ცდილობდა, ჩახუტება Jimin-მა დაარღვია, Jungkook-ი როგორც კი ჩემოვიდა Jimin-ი გაიქცა Jungkook-ს ბოდიშის მოხდაც კი არ აცადა, Jimin-ს Jungkook-ის დანახვა არ უნდოდა, მის ძმასთან მივიდა და ყველაფერი მოუყვა, (RM) Namjoon-ი გაბრაზდა, მან Jungkook-ი სკოლის გარეთ დაიბარა და ძლივს ითმენდა რომ უნცროსი არ ეცემა*
Jk- მე... ამას მართლა არვაპირებდი... უფროსკლასელები სხვანაირი ხალხია და მინდოდა...
RM- გინდოდა მაგარი ბიჭი გამოჩენილიყავი არა?
Jk- მე... Jimin-ს უთხარით რომ მაპატიოს, გთხოვთ!
RM- Jimin-ი სხვა სკოლაში გადავა!
Jk- არა არა გთხოვთ არა, გეფიცებით ასე აღარ მოვიქცევი, ნუ დამაშორებთ გთხოვთ...
RM- დაგაშორებ? თქვენ არ მეგობრობთ! შენი საქციელის მერე ამბობ რომ მეგობრობა იცი?
Jk- გთხოვთ Jimin-თან ლაპარაკის უფლება მომეცით, მას უნდა ველაპარაკო.
RM- მოკეტე მგონი აქ მე ვარ! *დაუყვირა RM-მ*
RM- მისი სახელი აღარ ახსენო! მოშორდი ჩემს ძმას, მისთვის კარგს არაფერს აკეთებ! კანზე ჩალურჯებები აქვს და ეს შენი ბრალია!
Jk- ჩალურჯებები? მ..მე ეს არ გამიკეთებია. მისთვის თითი არ დამიკარებია... მე უბრალოდ.. გ..გუშინ სიბრაზის გამო.. ჯ..ჯავრი Jimin-ზე ვიყარე... მისთვის ხელი არუნდა დამერტყა... მაპატიეთ!
RM- სრულ ჭკუაზე ხარ?
Jk- Namjoon გთხოვ უფლება მომეცი Jimin-ს დაველაპარაკო!
RM- მასთან მიახლოება აღარ გაბედო!! *RM სახლში დაბრუნდა, Jimin-თან შევიდა და გვერდით მიუჯდა*
Halo! ესეც მესამე თავი!💜 ბოდიში რომ ხშირად ვერ ვაქტიურობ!💜
