Günlerden Cumartesi yine her zamanki gittiği sahilde oturuyor füsun bir başına.. Ne zaman herkesten uzakta kendi düşüncelerine gömülmek istese bu sahile giderdi..
"Füsun" diye bir ses yankılanıyordu kulağında çok tanıdık bir sesti... Arkasını döndüğünde belkide şuan en çok ihtiyacı olan kişiyle karşı karşıya kalmıştı...
"Feyyaz" diyordu Füsun yutkunarak... şuan belkide en çok istediği şey Feyyaz'a sımsıkı sarılmaktı ama bu imkansızdı biliyordu...
