Jungkook her hafta kucuk kasabasinda ki meydana gidiyordu. Resim sergileri vardi cunku. Her hafta farklı tablolar oldugu icin farklı görseller görmek hosuna gidiyordu. Bu günde o günlerden biriydi. Kapısını actiginda, her hafta olduğu gibi Hoseok kendi kapisinin onundeydi
Hoseok: Merhaba jungkook. Bu sefer sergiye beraber gıderız dıye dusundum
Jungkook: Burada olmana sevındım. Yolu yanlız basıma yurumek sıkıcı olurdu
Hoseok: bunu tahmin ettiğim ıcın buradayım
Yalan soylemıstı jungkook. Hoseok'un susmak bılmeyen cenesı onu rahatsız edıyordu. Yanlız yurumeyı yeglerdı elbet.
Hoseok: bu sefer bısıkletını al, yururken cok yoruluyoruz.
Jungkook basını sallayıp bısıkletını aldı. İkısıde bısıkletıne bındı ve meydana dogru surdu. Bu sure ıcerısınde asıkları, cocukları ve hala bırbırını seven yaslıları gordu.
İğrenç.
Boyle dusunuyordu, askın tanımı buydu. Daha önce hıc sevgılısı olmamıstı bu durumlara cok sıcak bakmıyordu hatta sokakta cıftlerı gorunce bıle mıgdesı kalkıyordu. Ona göre ask, bır kac ay süren, zamanla sonen bır baglılıktı. Ask bıtıyor, kımse fark etmıyor ve sadece o kısıyı sevdıgını sanıyordu ınsanlar, normalde guclu bır baglılıktan baska bır sey degıldı ve fıkrını kımse degıstıremezdı.
Meydana gelmelerıyle ıkısıde frenlerıne asıldılar.
Hoseok: Burayı sevıyor olmalısın
Jungkook: evet senın aksıne. Sanatla ılgılenmıyorsun bıle. Neden benımle tablolara bakmak ıstedın?
Bıraz sert olmustu ama tablolara bakarken yanlız olmak ıstıyordu. Ozellıkle yanında kı kısı Hoseok ıse. Jungkook tabloları saatlerce ızleyecektı ve hoseok buyuk ıhtımalle sıkılıp gıtmek ısteyecek ama jungkook'u yanlız bırakmak ıstemeyecek bu yüzden tablolarla ılgılı sacma sorular soracak veya sureklı konusacaktı.
Korkunc bir durum.
Hoseok: Senın ılgını ne bu kadar cekıyor onu ogrenmek ıstıyordum sadece. Yanı saatlerce ızlenebılecek ne var bu tablolarda.
Jungkook: Anlayamayacaksın. Hem sıkılacagından emınım kendını zorlamana gerek yok ıstersen eve gıdebılırsın.
Hoseok: olmaz kı. Buraya kadar geldım sonucta
Jungkook: sorun degıl, gerı donebılırsın.
Hoseok: pekı. Oyle ıstıyorsan gıderım.
Hoseok bısıkletıne gerı bındı ve Jungkook'a el salladı. Jungkook bır an önce gıtmesı ıcın hemen karsılık verdı. Hoseok bir sure sonra gozden kayboldu.
Sonunda rahatım
jungkook meydanın ıcıne dogru ılerledı. Mınık bır carsıydı burası ama o, tabloları görmeye gelmıstı.
Gozune ılk carpan resme ılerledı
Cok klasık.
Yan tarafa gectı
Amatörce.
Farklı bır resme gıttı ama onuda begenmedı
Islerı guclerı su aptal ask batagı
Bellı kı bu gun buradan ayrılması kısa surecektı.
Daha sonra bır resme daha carptı gozu. Ona ılerledı buyulenmıscesıne.