الفصل 35

1.4K 53 1
                                    

وذهب الجميع فى نوم عميق وبدأ يوم جديد
جاسر:يوسف مراد فين
يوسف:معرفش هروح اشوفه
جاسر:ماشى
ذهب يوسف الى غرفة مراد
يوسف:اى يابنى كل ده
مراد:معلش اصل دماغى وجعانى ومش بنام كويس علشان كده صحيت بالعافيه واتأخرت
يوسف:طب اخلص
مراد:ماشى
ذهب يوسف واتبعه مراد
جاسر:يلا بينا خليك معانا يا يوسف على تواصل وشغل الكاميرات ولو لقيت حاجه تانيه قولى
يوسف:ماشى
ذهب جاسر ومراد ونادر
جاسم:ماما هنفضل قاعدين فى الاوضه دى انا عايز اخرج
ملاك:خليك هنا احسن
دخلت داليا فى هذه اللحظه
داليا:متخافيش جاسر مشى ومراد ونادر كمان
ملاك:ماشى اتديهم مفتاح البيت
داليا:أه
ملاك:تمام
جاسم:يا ماما انا عايز اخرج
ملاك:ماشى أخرج
خرج جاسم من الغرفه
جاسم:الله اى البيت الكبير ده ده جميل اوى بتاع مين ده احنا الى مقعدنا هنا انا هروح اسأل ماما
ملاك:بقول اى يا داليا ممكن اشوف الكاميرات
داليا:لى
ملاك:عايزه اشوف حاجه
جاسم:ماما ماما
ملاك:نعم يا حبيبى
جاسم:هو بيت مين ده هو احنا لى مش فى بيتنا
ملاك:هو بصراحه ده بيت
داليا:ده بيتى مش عايز تقعد معايا ولا اى
جاسم:بيتك جميل اوى يا خالتو
داليا:تعالى اوديك تعلب قى الجنينه فى المرجيحة بتاعتى
جاسم:بجد
داليا:أه يلا ملاك خمسه وجايه وهخلى منه معاه
ملاك:ماشى
بعد شوايه
داليا:اى رايك
جاسم:جميله اوى
داليا:منه خلى بالك منه علشان عايزه ملاك فى حاجه
منه:ماشى تعالى يا حبيب خالتو
وذهبت داليا
ملاك:انا شكه فى موت ندى ممكن تكون عايشه زى ما روفان طلعت عايشه بس برضو عايزه اعرف روفان طلعت عايشه ازاى من الحريق الى كان فى البيت
داليا:دى نفس اسألتى
ملاك:طب هنعرف الاجوبه ازاى
داليا:مش عارفه
ملاك:طب فين الكاميرات
داليا:تعالى يوسف قاعد هناك
وذهبو الى يوسف
داليا:يوسف ملاك عايزه تشوف الكاميرات ممكن
يوسف:ماشى اتفضلى
ملاك:انتو جايبين الغرف بس
يوسف:دول الى اشتغلوا
ملاك:ثوانى كدا هى دى اوضت مين
يوسف:اهل جاسر
ملاك:هى الشنطه دى بتاعت حد مؤلوف عليا شوفتها قبل كدا صح يا داليا
داليا:أه انا برضو شوفتها مع حد قبل كدا
يوسف:هى مش دى نفس الشنطه إلى كانت مع المقنع
ملاك:بس لو افتكر شوفتها فين
عند جاسر
جاسر:مين الى هيجبها
مراد:نادر
نادرنعم واشمعنا انا
مراد:أنت احلى واحد فينا
نادر:لا والله متروح انت
مراد:نورهان تعرفنى وتعرف جاسر بس انت لا يلا بقى
نادر:حاضر بس مش معايا فلوس زياده
مراد:خد دول
نادر:ماشى سلام على تواصل
مراد:ماشى
ذهب نادر  لشركة الهوارى
نورهان:بس القمر الى داخل ده
فريده:أه تصدقى كل الى هنا مناظر تسد النفس
نورهان:ماعدا خالد وجاسر بيه اوف على حلوته
فريده:طيب ياختى روحى على شغلك شكله جاى علينا
نورهان:ماشى قطاعت أرزاق
فريده:انا برضو ماشى يلا من هنا
نورهان:ماشى بس متزوقيش
فريده:يلا
نادر:انتى انسه نورهان
فريده:احم لا انسه نورهان فى المكتب الى هناك ده
نادر:ماشى شكرا
فريده:يا بنت المحظوظة
نادر:انسه نورهان
نورهان:أه انا  اتفضل
نادر:كنت عايز اتكلم مع حضرتك شوايه
نورهان:معايا انا
نادر:أه
نورهان:اتفضل
نادر:لا مش هنا
نورهان:امال فين
نادر:فى البيت
نورهان:نعم حضرتك بتقول اى
نادر فى باله يعنى هتبقى شريفه على حظى انا اى ده
نادر طلع فلوس كتير من جيبه:حلوين دول ولا ازود
نورهان بطمع:عايزانى دلوقتى ولا بليل
نادر:امال اى نعم دى حسستينى انى مع واحده شريفه عايزك دلوقتى
نورهان:حالا ثوانى بس
نورهان:بت يا فريده ممكن تبقى مكانى شوايه
فريده:ليه
نورهان عندى طلعه بمبلغ حلو
فريده:روحى يختى مرزقه من يومك
نورهان: بطلى نبر واسكتى سلام
فريده:سلام يختى
نورهان:يلا
نادر:يلا
وذهبو الى بيت ملاك
نادر:الو البت معايا
مراد:ماشى احنا هنقعد فى الاوضه لحد ما تدخل وبعدها نبدأ شغلنا معاها
نادر:تمام
وصعدو الى الأعلى
نورهان اى البيت ده انا كنت فكراك أغنى من كده قريتى فيها يا فريده الكلب
دخلوا المنزل وأغلق نادر البيت بالمفتاح
نورهان:أنت قفلت الباب بالمفتاح ليه
جاسر:هقولك انا
نورهان بصدمه:جاسر بيه
يتبع......

ملاك الجاسرحيث تعيش القصص. اكتشف الآن