MUTLULUK

Şu hayattaki tek gayemiz, istediğimiz fakat ulaşamadığımız tek beklentimiz. Sahi, ulaşabilen varmı mutluluğa ? Ömrümüz mutluluğu aramakla geçiyor, bulan var mı ? Ben görmedim. Bizlere mutluluk hakkında öğretilen şeyleri biraz sorgulayalım, ne dersiniz ? Bunca insanın hayatları boyunca mutluluğu arayıp arayıp bulamamaları, mutluluğun olmadığını ispatlamazmı sizce ?

Büyük bir filozof olan Schopenhauer'un da dediği gibi;

''Mutlu bir hayat olanaksızdır.''

Çünkü bu dünya bizim mutlu olmamız için tasarlanmamıştır. Bunun delili kainattaki kötülük problemidir. Kötülük probleminin olduğu bir dünya, nasıl oluyorda bizim mutlu olmamız için tasarlanmış oluyor? Filistin'de çocukların kafalarına bombalar düşüyor, Afrika'da insanlar açlıktan ölüyor. Dünyanın her yerinde kanser hastası insanlar var, dünyanın her yerinde uzuvları olmayan insanlar var, dış görünüş olarak çirkin yaratılmış insanlar var. Haksızlıklar var, zulümler var, kötülükler var... Böyle bir dünyada mutluluk nasıl mümkün olabilir? İki seçenek var.

Ya kişi akılsızdır, ya da empati yeteneği olmayan, insanlığını kaybetmiş bir varlıktır. Ayrıca bu tarz insanların elde ettiği mutluluk da, çok sınırlıdır ve şartlara bağlıdır.

Tüm saydığım bu şeyler yüzünden, aklı başında olan ve empati yeteneği olan insanlar asla mutlu olamazlar. Yani bu dünya bir cehennemdir. Cehennemde insan nasıl mutlu olabilir, varmı bu soruya bir cevabınız? İnsanların en büyük yanılgıları, mutlu olmak için burada olduğumuzu sanmalarıdır. Bu yanılgıdan kurtuldukları takdirde, en azından huzura ereceklerdir. Mutlu olmamız için tasarlanmamış bir dünyada mutluluğa ulaşılamaz. Mutluluk arayışı, akıntıya ters yüzmek gibidir. Anlamsızdır, abestir, saçmadır. Çünkü akıntıya ters yüzerek istediğimiz şeye ulaşamayız.

Peki bu durumda bizim yapmamız gereken şey nedir ?

Yapılması gereken şey, akıntıya kendimizi bırakmaktır. Yani mutlu olmaya çalışmamaktır. Çünkü bu dünya bizim mutlu olmamız için tasarlanmadı. Bu yüzden istesek de mutlu olamayacağız. Ayrıca, mutlu olmaya çalıştığımız zaman karşımıza çok ciddi bir problem çıkıyor. Şöyle ki, mutlu olmaya çalışmak, bizi daha çok mutsuz yapıyor. Biz, mutlu olmaya çalışıyoruz fakat olamıyoruz. İstediğimiz şeyi elde edemediğimiz zaman daha çok mutsuz oluyoruz. Bu yüzden size vereceğimiz tavsiye mutlu olmaya çalışmamanızdır. Çünkü söylediğimiz gibi bu sizi daha çok mutsuz yapacaktır. Bu şekilde, en azından, ''daha çok mutsuz olmaktan'' kurtulabilirsiniz. Ve vârolan acıyı azaltabilirsiniz.

Arkadaşlar, sevgili dostlarım, benimle aynı sorunu paylaşan musibetzede kardeşlerim... Kahramanca yaşamalıyız. Yani hayatın bir cehennem olduğunu kabul etmeliyiz. Elimizden bir şey gelmiyor. Bunu kabullenmeliyiz. Kabullenmek, bu hayatta bir çok sorunu çözen anahtardır. Annen veya baban mı öldü ? Kabullen. Eşin, çoluğun çocuğun mu vefat etti ? Kabullen. Eşinden veyahut sevgilinden mi ayrıldın ? Kabullen. Bu, bizi biraz daha rahatlatacaktır sevgili dostlarım. Korkmamalıyız. Çünkü o korku, daha çok beslenir bizden. Üst insana yakışan şey, hayatın her türlü zorluklarına, sıkıntılarına karşı dik durmak ve hatta bazen onlara meydan okumaktır. Ancak bu şekilde sıkıntılarımızdan kurtulabilir ve huzura erebiliriz.