Tavlama Sanatı | ChanBaek

Taktik 1 - Kahramanım benim

Adım 1: İki tane arkadaşınıza sizinle iş birliği yapması için rüşvet verin.

"Ya Sehun noluur, yardımına çok ihtiyacım var." Chanyeol iş birliği yapmak için Sehun'a dakikalardır yalvarıyordu ancak Sehun onu reddedip görmezden gelmeye devam ediyordu.

"Siktir git Chanyeol." söylenip elindeki telefonuna bakmaya devam etti, çok heyecanlı bir oyun oynuyordu ve biraz sonra bölüm sonu canavarı ile kapışacaktı.

"Sehun lütfennnn." Chanyeol Sehun'un karşısına geçmiş telefonunun üstünden ona yalvarırcasına bakmaya başlamıştı. "Ulan istemiyorum kötü adam olmak, defol başımdan ya." Chanyeol dudak büzerek ona bakmaya devam ediyordu.

"Ne yapıyorsunuz?" Jongin yurt odasına giriş yaptığında her zamanki gibi oda arkadaşlarını kapışırken bulmuştu. "Jongin! Kurtarıcım!" Chanyeol kollarını açarak Jongin'e doğru koşmuş Jongin ise onu eliyle durdurmuştu.

"Hayır yapamam benden bir şey isteme." Chanyeol'un bir şey isteyeceğini anladığı için anında reddetmiş dolabına doğru ilerlemişti.

"Size para veririm." bu cümleden sonra dolabını açan Jongin durmuş, Sehun ise göz ucuyla Chanyeol'a bakmıştı. "Ne kadar paradan bahsediyoruz?" Jongin kollarını sıvamış ve Chanyeol'a dönmüştü.

Chanyeol bunun onları yola getirecek bir koz olduğunu biliyordu bu yüzden sırıttı. "Büyük bir miktar para." dedi ve sırıtmaya devam ederken sırtını duvara yasladı. Cevabından sonra bir süre sessizlik olmuş ardından Chanyeol Jongine bakmıştı, Jongin kabul etmiş gibi duruyordu.

"Tamam varım, ne yapmamızı istiyorsun tam olarak?" Sehun telefonunu kapatıp oturduğu sandalyeden kalktı ve Chanyeol'a döndü. Chanyeol sırıtmaya devam ediyordu.

"Çok basit, dediğim gibi kötü adam olacaksınız."

Adım 2: Kötü adam olmaya ikna ettiğin arkadaşlarını tavlamak istediğin kişinin bir eşyasını çalmakla görevlendir.

"Ben bunu kabul ettiğime inanamıyorum." üç arkadaş yan yana kampüsün çıkışına doğru yürürlerken Sehun verdiği karardan pişmanlık duymaya başlamıştı bile.

"Ulan ben hapise girmek istemiyorum, daha çok gencim." Jongin endişe dolu bir sesle konuştuğunda ikilinin arasındaki Chanyeol kollarını arkadaşlarının omuzlarına attı. "Bana bakın karardan dönmek yok tek kuruş vermem."

"Sikeyim seni ya." Sehun paraya sıkışık olduğu için en can alıcı noktasından vuruluyordu ve bu onu sinir ediyordu. "Durun geldik." kampüsten çıkmışlardı ve çoğu öğrencinin dönüş yolu olarak kullandığı sokağın kenarında durmuşlardı.

"Ya burası çok işlek bir sokak ama." Jongin gerginlikle sitem ettiğinde Chanyeol sırt çantasını açmakla meşguldü. "Merak etme, bu saatte sadece güzel sanatlar öğrencileri erken çıkıyor ve bu yolu sadece Baekhyun kullanıyor." Jongine göz kırpmış ardından tekrardan çantasına dönmüştü, bir süre kurcalamış sonra iki tane maske çıkartmıştı.

"Ben bir aptalım." dedi Sehun Chanyeol'un elinde tuttuğu maskeye bakarken. "Kendimden nefret ediyorum." diye de ekledi.

"Hadi ama kimse sizi görmeyecek, sadece bir eşyasını kapıp koşacaksınız." Chanyeol maskeleri ellerine tutuştururken yapmaları gereken tek şeyi tekrar ve tekrar anlatıyordu. "Ben eve gitmek istiyorum." Jongin mutsuz bir şekilde konuştuğunda Sehun elini omzuna attı ve onu sakinleştirmeye çalıştı.

"Para için Jongin.. beraber parayı gömeriz, parayı düşün ve gözünü karart." sadece fiziksel olarak değil manevi olarak da Jongini desteklemeye çalışmıştı, para onun tek umut kaynağıydı.

"Baekhyun geliyor! Yerlerinizi alın!" Chanyeol ikiliyi görünmeyecekleri yere doğru itekleyip yanı başından elindeki telefona bakarak geçen Baekhyun'u izlemişti. Yine çok güzeldi be, her şeyi kendine hayran bırakacak kadar.

Baekhyun ile aralarına birkaç metre mesafe girdiğinde arkadaşlarına döndü "Koşun." diye fısıldadı ve arkadaşlarının maskeleri yüzlerine geçirip Baekhyun'un arkasından koşmalarını izledi.

Sehun büyük bir hızla koşmuş Baekhyun'a yetişmiş ve ona çarparak elindeki telefonu kapmıştı, Baekhyun ne olduğunu bile anlayamadan yere düşerken telefonunu çalıp koşan ikiliye şaşkınlıkla bakıyordu.

Adım 3: Sizin sıranız geldi, koşun ve arkadaşlarınızı yakalayıp onlardan çalınan eşyayı alın ve eşyanın sahibine geri götürün. Bam! Artık size sırıl sıklam aşık. Not: Hırsızlara ne oldu diye sorarsa bunların bu civarda hep yaşandığını ve kaçtıklarını söyleyin.

Baekhyun boş boş koşan ikiliye bakarken Chanyeol hızla yanından geçmiş ve hırsız ikilinin peşinden koşmaya başlamıştı, koşusu Baekhyun'un göremeyeceği noktaya gelince durmuş ve iki arkadaşından telefonu geri almıştı.

Hemen koştuğu yolu geri dönmüş yerden kalkmaya çalışan Baekhyun'a yetişmişti. Ona yardım etmek adına elini uzatmış ve Baekhyun'un elini tutmasıyla onu destekleyerek kaldırmıştı.

"İyi misin?" diye sordu Chanyeol şok olmuş miniğe bakarken. "İyiyim ama telefonum.." dedi Baekhyun Chanyeol'un kolunun hemen yanından hırsızların koştuğu yola bakarken. İşte fırsat bu fırsattı, Chanyeol gülümsemiş ve telefonunu Baekhyun'a uzatmıştı. "Buyur."

Baekhyun önce şaşırmış hemen ardından mutlu olmuştu, telefonu alırken başını hafifçe eğdi "Teşekkür ederim." Chanyeol ise oldukça gururlu bir şekilde duruyordu, şimdi Baekhyun'un Chanyeol'dan numarasını isteyeceği kısıma geliyorduk.

"İzninle." dedi Baekhyun yoluna devam etmek adına kenara geçerken. Chanyeol ise kaskatı kesilmişti, bir dakika ne demem izninle? Ulan hani emeklerin karşılığı? Hani 'Kahramanım benim!' tezahüratları!

"Pardon ama hiç sevinmedin mi?" Chanyeol şok olmuş bir şekilde yanından geçip gitmek üzere olan miniğe döndüğünde Baekhyun durdu ve Chanyeol'a baktı. "Zahmet etmene gerek yoktu, yeni telefon aldım bu zaten çöpe gidecekti."

Chanyeol ağzı açık bir şekilde Baekhyun'a bakarken Baekhyun umursamadan yoluna devam etmişti.

Evet bunun böyle olmaması gerekiyordu, başaramadığını öğrenince Jongin ve Sehun onun nasıl da içinden geçeceklerdi..

...

Selammm! Tamamen dalga amaçlı gülüp eğlenmek için bir fic yazdım qmsnwmxnsmx Karşısınızda Park Chanyeol'un yazdığı tavlama kitabı! Umarım okurken benim yazarken eğlendiğim gibi eğlenirsiniz sizleri seviyorum♡