Chapter 5

16 0 0
                                    

Unting pihit nalang mabubuksan ko na ang kwarto nya

Bat ba kasi mabigat itong Tukmol na ito! -w-

Ayun sa wakas. .
Kailangan ko na lang ihiga sya sa kanyang kama
Hindi naman lasing itong tukmol na ito!
Ewan ko bat Bagsak na Bagsak sya..

Unti nlang. .

Yan! Sa wakas ok na. .

Haist. .anu bang ginawa nya at mukhang pagod na pagod sya

Umupo muna ko sa tabi nya at marahang inalis ang iilang hibla ng buhok nya na tumatabing sa kanyang pisngi. .

Heto na naman ako di maiwasang tignan sya..

"Di parin ako makapaniwala na Asawa na kita Tukmol
Kahit paulit-ulit kong isipin
Di parin ako makapaniwala na.
Asawa ko na
Ang Lalaking Minahal ko,
Ang lalaking nagbigay kulay sa buhay ko.
Ang lalaking pinangarap kong makasama hanggang pagtanda ko,
At Ang Tukmol na Sinaktan lang ako
Haha nakakatawa noh?
Pero nakaraan na iyon dba?"

Tumingala na lang ako at
Pinunasan ang mga nanag-uunahang dumaloy palabas ng aking mata. .

Ang shunga ko rin noh!? Nagkukwento sa tulog! Haha :'(

Nung una nagulat ako nang hablutin nalang ako bigla ng di ko kakilala pero ang mas di ko inaasahan ay ang masilayan muli si Jinro Mantua

Minahal ko siya
At hanggang Ngaun Mahal ko parin siya. .
Pero Mahal ko rin naman ang sarili ko

Alam ko ang hangganan ko
Alam ko rin irespeto ang sarili ko

Once na iwan ka ng isang Tao
Hindi dapat tayo MagpakaTanga..

Bago ka magmahal ng ibang tao..
Mahalin mo muna ang sarili mo
Kasi kahit kelan hindi ka magiging Buo

"Di ko parin alam ang dahilan mo kung Bakit mo ko iniwan at bigla mo na lang akong hablutin matapos ang isang tao At bigla-bigla mo na lang ako pakasalan"

Huminga muna ko ng Malalim bago ko sya kumutan

At Hinalikan sa noo *Tsup*

"Goodnight Tukmol i love you"

At dali dali nakong lumakad sa patungo sa pinto. .Akmang pipihitin ko na ito ng Marinig ko ang isang bagay na bumuhay muli sa Luha ko..

"Kendra"

Hanggang sa pagtulog mo sya parin pala ang nasa puso mo..

At Tuluyan ko ng pinihit ang pinto pasara at di ko mapigilang mapasandal sa labas ng kanyang pinto. .

Dahil Tuluyan ng Dumaloy ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. .

"Huli na ito Xy promise! Figthing!"

Pinilit ko na lamang ngumiti. .

Walang TitleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon