takiplesiyorduk uzun suredir, bazen 'pist' 'baksana bi' tarzi seyler yazip gotum verecegi cevaptan korktugu icin saniyesinde geri aliyordum mesaji
gunler gunleri kovaladi ve sonunda nisa tuana ve ecrinle buluştuk. hava firtina havasiydi. tuananin evinin merdivenlerinde otururken icimden bir ses enese yazmam gerektigini soyledi.
fikrimi digerleriyle paylastim ve evet o malum şiiri yazmaya karar verdik.
"Enes
Gönlümde bir ses
Ettin beni cez
E desene bir yes!"
ve şiiri ona attım, o anki kalp ağrısı heyecandandı çünkü enese yazmıştım ve ayni zamanda şiir attim çocuğa, değişikti
sizce verdiği cevap neydi?
"ahhahhahahshah çok beğendim yaa"
ben de öyle ummustum ama karsilastigim cevap
"pardon çıkaramadım,kimsin?"
gelecekteki esinim enes
tabii o an pisirikligim tuttu ve tanımazsij ya ingilizce sinavinda birlikte oturmustuk dedim sadece
neyse biraz konustuk ve artik eve donmem lazimdi yagmur bastirmisti ruzgar vardi ama o halde hala enese yazıyorum
beni eğlenceli bulduğunu ve arkadaş olabilecegimizi soyledi ama boyle bir sey olmadi sonra da okuldan ayrıldı sınava hazırlanıyor işte hesabını da kapatmış yüzünü göremiyoruz.
kare enesle olan her şey bunlarda ibaret ama ileride bulucam onu eminim. sağlıcakla kalın
