Zaman bir şehri ne kadar değiştirebilir? Düşündüğünüzden çok daha fazla! Ah,eski İstanbul! Gençliğimde Galata Kulesi'nde harcadığım günler hâlâ belleğimde. Denizin o boğazımı yakan, tuzlu kokusu; kulaklarımı zevle dolduran neşeli gürültüler... Şimdilerde hepsini hoş bir özlenle anmaktan başka bir şey yapamıyor olmam içimi tatlı bir kederle dolduruyor. Bu günlerde uzun gökdelenler manzaramı kara bir bulut misali kapatıyor. Nerde şimdi 1950'lerin o küçük, samimi evleri! Artık insanların da eski hali kalmadı. Zamanında cıvıl cıvıl elbiseleriyle sokakları şenlendiren genç kızların, toplarıyla oynarken heyecan içinde bağıran çocukların yerini; şimdinin modası olan o saçma paçavraları üzerlerine geçirmiş, asık suratlı insan bozuntuları almış durumda. Eski İstanbul'umun bugünlerdeki zavallı hâlini görmek çok acı verici. Gökkubbe bile artık eski hissiyatını vermiyor.
