Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama saken
"oh gising ka na pala"
Napabangon ako bigla.
Hala? Ang puti ng paligid.
"nasa langit na ba ako?"
May narinig naman akong tawa , pagtingin ko.
Oh em gee!!!! "BESTIEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!" tumayo ko agad at niyakap si bestie.
"a-aray di ako maka-hinga"
Oops, binitawan ko naman si shiela,
Pinagmasdan ko naman siya kung anong kalagayan niya.
Ang dami niyang sugat. Nakabenda naman yung buong kanang kamay niya sa kanan..
Nakawheelchair siya. Nakabenda din pala yung paa niya.
"okay ka na ba?"
Tanong niya sakin.
Ano ba naman to? Kalagayan ko pa ang iniintindi.
"shunga ka talaga , yung ibang tao pa ang iniintindi mo, tingnan mo nga kung anong nangyari sayo, ang dami mong sugat! " sabi ko sa kanya.
May bumukas naman ng pinto.
At pumasok ang isang babae..
"WAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!! MULTOOO!ToT !"
Napatakbo agad ako pabalik ng kama.. At pumwesto sa pinakacorner neto...
"oh gising ka na pala"
Waaaaaaaaaah!!!! Nakakatakot tong babaeng to!
Sino ba naman ang hindi matatakot sa babaeng to, naka white long dress tapos ang haba pa ng buhok niyang super shiny long black hair niya na na natatakpan pa ang buong mukha niya.
Isama mo pa ang boses na sobrang lamig.
"sino ba naman di magigising kong ikaw ang makikita ko" sabi ko naman.
Napatungo naman siya.. Halatang nasaktan ko yata yong feelings niya..
"sorry ,hehe.." nakita ko siyang ngumiti pero pilit lamang yun.
Tumayo naman ako, at lumapit sa kanya.
"ano ka ba. Joke lang yung sinabi ko, nurse ka ba dito"
Napatingin naman siya sakin. Tsaka ngumiti ng pilit parin.
"lahat sila ganun ang sinasabi pero okay lang sanay naman na ako, opo ,nurse ako dito"
Ngumiti ako sa kanya.
"alam mo ba kung bakit sila ganun kung makareact?" tanong ko sa kanya.
"best, what are you doing, siya yung nurse na inasign dito sayo. Siya si ms.yehlen" sabi ni shiela.
Nginitian ko lang siya.
"tara upo tayo ms.yehlen" umupo kami sa isang couch dito,.
"may friend ka ba dito ?" tanong ko.
Napayuko naman siya.
"wala, ni walang lumalapit sakin, kahit batiin man lang ako, wala parin"
"its because of this" pinakialaman ko naman yung buhok niya na natatakpan yung face niya.
"alam mo ba , natatakot sila kase, hindi nila makita ang face mo, para ka kaseng multo, ang puti-puti mo tsaka i match mo pa tong hair mo na hindi yata nasuklayan ng ilang years, oh ayan" pagtingin ko sa kanya ..
Bigla akong napanganga . OoO
"OemG!!! " sigaw ko.
Kahit si besTie, napatayo sa wheelchair niya at naglakad papunta dito sa deriksyon namin.
Teka?
Parang wala lang sakit tong si bestie ah.
"bestie, wala ka naman yatang sakit."
"ha? Ah eh, alam mo naman na dibah,? Im a fairy right?" nakangiti niyang sabi. Well, oo nga fairy siya. Kaya niya sigurong e heal yung self niya.
"bakit? May dumi ba ko sa mukha?" tanong ni yehlen.
Napangiti naman ako.
"youre so beautiful yehlen, but why are you hiding it?"
"oo nga? Bat mo tinatago yang kagandahan mo.?" si shiela
"hehe, kayo palang nagsabi sakin na maganda ako.nakakahiya naman" yehlen
Nako?! Nahiya ka pa! Ako nga tanging sarili ko lang ang nagsasabi na maganda ako eh. Hmp. :3
continuation.
