BTS hurtfic *persian

I'm not...

امروز روز خوبی نبود ، از اون روزا بود که از صبحش همه چیز برعکس انتظارت نتیجه میده و فقط بیشتر اعصابو به گند می‌کشه
پسرا چند ساعتی بود که در حال تمرین بودن
همه خسته بودن و بی حوصله و اینکه جیمین به طرز عجیبی داشت مدام اشتباه می‌رقصید کمکی به اوضاع نمی‌کرد ، مربی چند باری بهش تذکر داد اما فایده ای نداشت حتی یه بار با حرکت اشتباه با جونگکوک برخورد کرد و باعث زمین خوردن جفتشون شد
بعد از چند دقیقه ای استراحت دوباره شروع کردن و اینبار آن رو تمرین میکردن جیمین از بیت عقب میموند یا تیکه رو فراموش میکرد و بعد از تذکر جیهوپ دوباره از اول میرقصیدن
دفعه ی سومی بود که آهنگ پلی میشد و اشتباه اینبار جیمین باعث شد جیهوپ کمی عصبی بشه
ه-محض رضای خدا جیم ، امروز چته ؟
ج-معذرت می‌خوام
ه-از هفت ساعت پیش داری معذرت میخوای ، معذرت خواهی کافی نیست باید حواستو جمع کنی
ج-میدونم دارم گند میزنم فقط کافیه یه امروز به من لعنتی نگاه نکنی ، من دارم تلاشمو میکنم اما تو فقط داری با غرغرات اعصابمو به فاک میدی

سالن تو سکوت فرو رفت تا حالا نشده بود جیمین انقدر عصبی بشه و اینجوری داد بزنه سر کسی  مخصوصا سر هوبی هیونگش
هوبی شکه شده به استفی که نگاهش میکردن نگاه کرد و به سرعت نگاهشو دزدید اما جیمین سرشم بلند نکرد سنگینی نگاه بقیه رو روی خودش حس میکرد اما چشماشو همچنان به زمین دوخته بود
س-فکر میکنم بهتر باشه تمرین امروزو همینجا تموم کنیم ، تو خونه صحبت میکنیم
صدا و لحن جدی سوکجین سکوتو شکست هرکس بیصدا سمت کیفش رفت و بعداز چند دقیقه یکی یکی سوار ون شدن
جو ماشین سنگین بود و کسی چیزی نمی‌گفت حتی وقتی رسیدن خونه هم همه بی سر و صدا به سمت اتاقاشون رفتن
جیمین راهی حمام شد و آخرین چیزی که شنید صدای کوبیده شدن در اتاقشون توسط هوبی بود

بیشتر از ده دقیقه بود که با لباس زیر دوش نشسته بود و به زمین خیره شده بود
حالا که یکم آروم شده بود فهمیده بود چیکار کرده
اون جلوی اونهمه آدم سر هیونگ عزیزش داد زده بود و باهاش بد حرف زده بود
«حتما الان ازم متنفره» تنها چیزی بود که تو ذهنش می‌چرخید قطره های اشک آروم آروم رو صورتش جاری شد و با آبی که روی سرش می‌ریخت شسته میشد
صدای در زدن از فکر کشیدش بیرون
ت-جیمینا ، جین هیونگ گفت بگم باید حرف بزنیم زود بیا بیرون
به سختی بدن خشک شده و سنگین شده اش رو تکون داد و بعد از یه دوش سریع و پوشیدن لباساش راهی سالن شد
همه تو سالن بودن به جز هوبی و ته ته
قبل از اینکه چیزی بپرسه صدای تهیونگ از پشت سرش اومد
ت-جین هیونگ ، هوبی هیونگ گفت الان حوصله ی حرف زدن نداره
س-بیا بشین خودم میرم دنبالش
اما قبل از اینکه از سالن خارج شه مچ دستش توسط دست کوچیکتر جیمین گرفته شد و صدای آروم و گرفته اش به گوش رسید
ج-هیونگ..چیزه..بذار خودم..خودم باهاش حرف میزنم..خودم حلش میکنم
سکوت سوکجینو نشونه ی موافقتش دید و با قدما آروم سمت اتاق مشترکشون رفت
هوسوک پشت به در دراز کشیده بود و با موبایلش کار میکرد
پسر کوچیکتر با قدمای آروم و سر پایین افتاده جلو رفت کنار پای هوسوک روی تخت نشست
ج-هیونگ..هیونگ میشه حرف بزنیم؟..هیونگ من.. من معذرت میخوام..من..من فقط نفهمیدم چی شد.. نباید..نباید سرت داد میزدم.. نباید اونجوری باهات حرف میزدم.. هیونگ یه دقیقه نگام کن..هوسوکی هیونگی لطفا..