Cardigan ୨୧ BeomJun [✓]

You Drew Stars Around My Scars

!!! TW: Bu ficte intihar/intihar düşüncesi; geçmişte yaşanmış bir taciz, tecavüz ve pedofili olayının anlatılması, homofobi, kan gibi şeyler yer almaktadır lütfen ona göre okuyun!!!

Beomgyu yüzüne çarpan rüzgarla birlikte üstündeki hırkasına biraz daha sokuldu. Gözlerini yavaşça açıp ayaklarının altındaki şehire baktı. Ellerini iki yanına koyup öne doğru biraz daha eğildiğinde çatının kapısından gelen adım seslerini duymuştu, yine de umursamadı. Derin bir nefes aldığında yanına bir beden oturmuştu.

"Buraya nasıl geldin?"

Beomgyu hırkasının kollarını hafifçe çekiştirip yanındaki yabancı bedene baktı.

"Kapı açıktı."

Yabancı çocuk güldüğünde Beomgyu çocuğun ay ışığı vuran yüzünü izledi. Çocuk birden kendisine doğru döndüğünde göz göze gelmişlerdi, onu izlerken yakalandığı için utansa da bakışlarını kaçırmadı. Bugün son günüyken bir şeylerden kaçmasının ne anlamı vardı ki?

"Seni daha önce görmedim."

Beomgyu bakışlarını tekrar şehire doğru çevirdi. Dudaklarında bir tebessüm oluşurken mırıldanmıştı.

"İlk ve son karşılaşmamız."

"Neden burada oturup bu kadar karamsar olduğunu anlatmak ister misin?"

Neden bu kadar karamsardı kendisi de bilmiyordu, belki de bu onun lanetiydi.

"Seni tanımıyorum."

Yanına oturan çocuk omuz silkip Beomgyu'ya doğru yaklaşmıştı.

"Tanımadığın birisine anlatman daha kolay olmaz mı? Ne seni yargılayabilirim ne de gidip başkalarına anlatabilirim. Sırrın sonsuza kadar benimle güvende kalır."

Beomgyu bir süre düşündükten sonra kafasıyla onaylamıştı. 

"Ben anlatırım da sen dinleyebilir misin?"

Yabancı çocuk, Beomgyu'nun dolan gözlerine baktı. 

"Dinlemekten fazlasını yapabilirim, emin ol."

Beomgyu kafasını eğip parmaklarıyla oynamaya başlarken gergince bir kıkırtı bırakmıştı. 

"Anlatacağım ilk ve tek kişi sensin, nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum."

Çocuk Beomgyu'nun kafasını kendi omzuna yaslamasını sağlamıştı.

"En başından başlayabilirsin istersen, tüm gece bizim sonuçta."

Beomgyu kafasını çocuğun omzundan kaldırmayı düşünse de bundan vazgeçti, hoşuna gitmişti, birisinin kendisini dinlediğini bilmek. Birkaç kere sertçe yutkunduktan sonra kuruyan dudaklarını ıslatmıştı. Zihni yıllar öncesine, ilk okul zamanlarına gittiğinde gözünden bir damla yaşın akmasına engel olamamıştım.

"Pekala, ımm.. Her şey ilk başladığında küçüktüm, ilk okuldaydım. O zamanlar neyin yanlış olduğunu anlayabilecek bir yaşta değildim ama bir şeylerin yanlış olduğunu hissedebiliyordum. Sınıf öğretmenimdi, ben de o zamanlar sınıf başkanıydım. Bazen derslerden sonra beni yanına çağırırdı, sınıfla ilgili bir şeyler sormak istediğini söylerdi-"

Başparmağıyla işaret parmağı arasındaki yumuşak bölgeye tırnaklarını geçirmeye başlamıştı.

"İlk başlarda hevesli bir şekilde giderdim yanına, sınıf öğretmenim benimle sınıfla ilgili konuşmak istediğini söylüyordu sonuçta. Kendimi büyük birisi gibi hissederdim ama bu sadece onun yanına gidene kadar sürerdi. Sonrasında nefret ettim, bana dokunduğu için ondan nefret ettim, sınıf başkanı olduğum ve onun yanına gittiğim için kendimden nefret ettim. Kimseye hiçbir şey anlatamadım, korktum. Daha sonra benim aksime korksa da ailesine anlatmaktan çekinmeyen bir sınıf arkadaşım sayesinde bu olay ortaya çıktı. Yanlış hatırlamıyorsam hapise girmişti ama muhtemelen çıkmıştır dışarı."