still with you | yoonseok

0.2

Hoseok'un ağzından

Doktor'un dediği şey ile şaşkınca ona baktım. Ne demek hamileydim? Bu nasıl mümkün olabilirdi? Kesinlikle doktor şaka yapıyordu böyle birşey asla mümkün olmazdı

Anca kendimi kandırıyorum böyle birşey olabilirdi

Yutkunurak elimi karnıma koydum şimdi benim bir bebeğim mi olucaktı? Hemde yoongi den bir bebeğim.

Doktor bir kaç birşey daha söyleyip vitamin ilaçları yazınca ayağı kalkıp reçeteyi elinden aldım ve hastaneden çıkarak önce eczaneye daha sonra da eve gittim.

"hyung tanrı aşkına nerdeydin!" jungkook'un salondan bağrışıyla hafif kıkırdayıp salona geçtim ona bunu anlarmalıydım jungkook şu hayatta benim yakın olduğum kişilerden biriydi ondan daha fazla birşey saklamak istemiyordum. "biraz konuşalım mı?" dedim gergince o da gerginlikle kafasını sallayıp koltuğa oturdu bende yanına oturup cebimde ki ultrason fotoğrafını çıkarıp aramızda ki boşluğa koydum

"bu ne?" dedi fotoğrafı incelerken "ultaros görüntüsü" dedim sesim yine gergin çıkmıştı üzerime bol olan beyaz sweatshirtimin kollarını iyice ellerime kadar çekmiştim.

Jungkook boş boş gözlerle bir bana bir ultrason görüntüsüne bakıp gözlerini kırpıştırdı "e hyung kimin bu? Dışarda mı buldun?" dedi şaşkınlıkla derin nefes alıp kafamı olumsuzca iki yana salladım "hayır bana ait"

"ne?!" yüksek sesle nerdeyse çığlık atıp elinde ki ultrason fotoğrafını yere düşürdü tavşanı andıran gözleri sonuna kadar açılmış ağzı da bir o kadar büyümüştü yerde ki ultrason fotoğrafını geri alıp masaya koydu "inanmıyorum sen mi hamilesin?" dedi şaşkınlıkla kafamı önüme eğip ona bakmayarak kafamı salladım

"kimden yani nasıl oldu bu?" dedi saçlarını karıştırırken kafamı kaldırmadan parmaklarımla oynamaya başladım "yoongi.."

"hangi yoongi?" dedi tekrar şaşkınlıkla sanki tanıdığı bir çok yoongi varmış gibi kafamı kaldırıp gözlerine bakınca ağzı yine şaşkınlıkla açıldı "şu mafya aynı zamanda çalıştığın şirketin patronu olan min yoongi mi?!" dedi kafamı sallayınca şaşkınlıkla tekrar bir çığlık attı "inanmıyorum!" dedi bir eliyle ağzını kapatırken

Jungkook'un çığlığı tüm evi sarmış gibi hissettirdi. Onun şaşkınlığı beni daha da endişelendirdi, ama bu gerçeği açıklamanın zamanı gelmişti. Derin bir nefes alıp, gözlerini kapatıp tekrar açtım.

"Evet, Jungkook. Min Yoongi'den hamileyim," dedim sessizce. Jungkook'un yüzündeki şaşkınlık yerini öfkeye bıraktı. Elini saçlarının arasına sokup hızla oradan oraya adeta kafa sallıyordu.

"Hyung, bu nasıl olabilir? Nasıl olur da onun çocuğunu beklersin? Ve neden bana söylemedin?" dedi hırsla. Oturduğu koltuktan hızla kalktı ve adımlarını hızlandırarak odada dolaşmaya başladı. Kalbim sıkışıyordu, ona anlatmak zordu ama yapmam gereken bir şeydi.

"Jungkook, bu durum benim de istediğim bir şey değil. Ama olan oldu ve artık kabullenmemiz gerekiyor," diye yanıtladım. Ona doğru yaklaşıp omzuna dokundum, ancak o geri çekildi.

"Hyung, bu... bu gerçekten ağır bir şey. Yoongi'nin bu konuda ne düşündüğünü biliyor musun?" diye sordu tedirgin bir şekilde. Başımı önüme eğdim ve sessizce konuştum.

"Yoongi'yle henüz konuşmadım. Bu haberi alalı çok olmadı. Ama ona da en kısa zamanda açıklamam gerekiyor," dedim ciddiyetle. Jungkook'un gözleri hâlâ şok içindeydi. Ne yapacağını bilemediğini hissedebiliyordum.

"Hyung, bu durumu nasıl yöneteceğiz? Ben ne yapmalıyım?" dedi çaresizce. Elimden geldiğince sakin olmaya çalışarak ona doğru bir adım attım.