Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elim ayağım birbirine dolanmış durumda. Çılgınlar gibi hareketler yapıyorum ve açıkçası akıl sağlığımı heyecandan nasıl korurum bilmiyorum. Hazırladığım çantaya attıklarımın bile farkında değilim. Evde derin bir kargaşa var ve şuan gerçekten baktığımda ne yaptığını bilmeyen tek ben değilim
Bu telaşı merak edersiniz belki, Yeonjun bugün ameliyata girecek. Sonunda o çok beklediğimiz gün geldi ve şuan bunun bilinciyle yaşamak o kadar güzel ki ne yaptığımızı bilmez durumdayız. Sadece heyecanla çantaları hazırlıyoruz ve arada şakalaşıp gülüyoruz, klasik günlerimiz gibi gelebilir ama bugün daha da özel, her dakikası her saniyesi daha da anlamlı yaşamak bugün apayrı bir güzel. Bugün resmen özgürlüğümüze atacağımız ilk adım...bugün gerçekten hayatımız için çok değerli, bugün herşeyimiz tekrardan yeşeriyor resmen
Bunları düşünürken Yeonjun geldi yanıma. Hazırladığım çantalarla beni seyrederken sadece bir tebessüm ederek geri döndüm işime. Yüzüne baktığında bir endişe içinde olduğunu rahatça anlayabilirdiniz. Bütün gece onu rahatlatmaya çabalasam da gene de stresten dudaklarındaki derileri nasıl kopardığını görüyordum. Onu anlıyordum, onca şeyden sonra tekrardan ayak üstünde bir hayat sürecek olması gerçekten ani bir olaydı fakat çok da güzeldi. Yeonjun bunu biliyordu fakat ya birşeyde terslik olursa düşüncesiydi onu yiyip bitiren. Bunu anlatmasa da hallerinde bu rahatça anlaşılıyordu
"Yeonjun, iyimisin güzelim? Yüzün solmuş"
Sorduğum ile beraber kafasını eğdi ve parmaklarıyla oynamaya başladı sessizce. Anlaşılıyordu ki içinde birşeyler yaşıyor ve bu yaşadıkları onu bunaltıyordu. Doğrusu o an açıkçası bacakları iyileşti diye düşünürken ya psikolojisini bozarsa diye korkmadan edemedi
"Bu kadar ümitliyken herşeyin daha da kötü olmasından korkuyorum"
Tam olarak söylediğim gibi. Onu korkutan ameliyat değil içinde yaşadıkları ve bu açıkçası beni bile etkilemiş durumda. Bir yandan heyecandan yüzümüzde güller açıyorken bir yandan da bu tür şeyleri düşünüp başımızı ağrıtıyorduk sadece. Gerçekten derin bir ikilimin arasındaydık
"Olmaz, olmayacak ta zaten canımın içi. Korkmana gerek yok bak gideceğiz birazdan ve sonra sen iyileşeceksin, sonucu ne olursa olsun seninleyip zaten sevgilim. Endişelenme, olur mu?"
"Ama eğer başarısız olursa hayâlkırıklılığınauğrayacaksın"
