მინჯის pov
*3 წლის შემდეგ*
მარი: ოეეეეე, აეთრიე ეხლა მაგ საწოლიდან და გაემზადე!
მე: აუუუ.
მარი: მინჯი პირველივე დღეს დააგვიანებ სკოლაში და გაგწიწკნი.
მე: ვდგები ხოო უფფ.
მარი: ხუთ წუთში დაბლა დაერჭვე.
აუ არ მინდა სკოლა. ვაფშე ძაან უცნაური ცხოვრება მაქვს, უცებ გამეღვიძა საავადმყოფოში და დედაჩემი და მამაჩემი გამომეცხადნენ, სხვა ვიღაცეები იყვნენ და ვითომ მაგათი მეგობარი ვიყავი, მარა აზრზე არ ვარ ვინები არიან და მაგათი სახეებიც აღარ მახსოვს უკვე. ნუ კაი გავემზადები ეხლა თორე მერე მამაჩემი ამოვა და დამერხევა.
მოკლედ ძლივს მოვრჩი გამზადებას. მერე დედაჩემმა ძალით მაჭამა თან ასჯერ გავუმეორე არ მშია თქო და ჩამთხარა. ეხლა მომიყვანეს სკოლაში და მასწმა გინდა თუ არა კლასს გააცანი შენი თავიო.
მე: გამარჯობა მე მინჯი ვარ.
ვიღაც ბიჭი მომაშტერდა და შოკშია აშკარად, ხო აბა ჩემნაირ ლამაზ ადამიანს რო ნახავ სხვა რეაქცია ვერ გექნება. ფუი მაინცდამაინც ამასთან ვჯდები.
?: გამარჯობა მე ჯეი ვარ.
მე: ოკ.
ჯეი: გინდა ვიმეგობროთ?
მე: არა.
ჯეი: რატო?
მე: იმიტო, მყავს უკვე მეგობარი იუნა და არ მჭირდება სხვა.
ჯეი: იუნა გახსოვს?
მე: რა? გიჟი ხო არ ხარ შენ.
ჯეი: კაი არაფერი, რამდენი ხანია რაც იუნას იცნობ?
მე: 1 წელი.
ჯეი: გთხოვვ ვიმეგობროთ რა.
მე: წადი შვილო სხვას აეკიდე რატო შემჭამე.
ჯეი: მაინც დაგიმეგობრებ.
მე: კაი წარმატებები🙄.
გაკვეთილი დამთავრდა და იუნასთან მივედი.
მე: აუ ეს შენი შეყვარებული მაღიზიანებს და წავიდეს რა.
იუნა: რას ერჩი გოგო.
მე: მაგარი ეჭვიანია და ნერვებს მიშლის.
სოჯუნი: ეჰჰ არადა შენთანაც ეგრე ვიქცეოდი
მე: რეებს ბოდიალობ შვილო.
სოჯუნი: კაი დაიკიდე.
მე: ისედაც მკიდია.
სოჯუნი: 🙄🙄.
მე: აუ მშია, სიძე წადი საჭმელი მიყიდე რა.
სოჯუნი: ოფფ კაი ერთი, რატო უნდა გიყიდო?
მე: იმიტო რო ჩემი სიძე ხარ და თუ არ მიყიდი იუნას არ გაგატან.
სოჯუნი: კაი ხო უფფ.
მომიტანა საჭმელი, ამოვსკდი და გავწექი რაღაც გრძელ სკამზე.
მე: ვახხ მეჯვია.
იუნა: ფუუუ, დებილია ეს.
სოჯუნი: წადი და მოჯვი მერე.
მე: მეზარება.
იუნა: ხო და იყავი ეგრე.
მე: აუ მერე გამოწმენდა მეზარება მოჯმა კიარა.
იუნა: აუუუუ მიშველეთ, გიჟია ეს.
—————————————
აჰაათ ეს მესამე ნაწილი.
რადგან ჩვენმა გველმა ავტორმა მეორე ნაწილი დაწერა და გააცოცხლა ის პერსონაჟი რომელიც მოკლა.
