Genç bir kadın mafyası olan Alevin babasını cinayetini araştırıken
gercekler yüzune açı verici bir şekilde çarpmasını konu alan bu kurgu biraz gercek biraz da hayal urunudur
iyi okumalar dilerim!
-üzgünüz Bora bey,sadece eeee... yani her zaman aynı şeyi yapıyoruz !
- BAŞLAYAÇAGIM ŞİMDİ SENİN YAPTIGIN İŞE SAMET o kahrolası küçük bir kız -...
Samet ağzını açacaktı ki yerde yatan kız kıpırdamaya başladı ayağa kalkmaya çalışıyor fakat beceremiyordu bir anda butun gözler ona dönmüştü -HEMŞİREYİ ÇAĞIRSANIZA SALAKLAR! diye bağırdı en önde masada oturan adam -Tabi Bora bey, Diye çıktı Sametin adamlarından biri
Alevin azğından:
Uyandığımda bambaşka bir odadaydım dizlerim bandajla sarılmış ,üstümde benim olmayan bol siyah gömlek vardı, odada gezinmeye etrafı incelemeye başlamıştım ki büyük çift kapıyı kestirdim gözüme ;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
kapıyı açtığımda iri yarı bir bir adam öylece dikilmiş kapıya bakıyordu:
-bakın kım uyanmış?
-sen kimsin? dedim ona
-ben Bora,memnun oldum.
-neresi burasının benim evim olmadığı aşikar, hatta ev olduğundan dahi şüpeliyim
-hmmm ZEKİ KIZ evet kurası bir malikane, ve sen sormadan söyleyeyim babanın arkadaşıyım ve bir süre benimle kalacaksın üzgünüm ama yeni evin burası ,peki senin adın ne?
-bilmem sanırım bi adım yok!
-ne demek yok? nasıl yani!
-bildin yok işte, bi mafya babasının bunu anlaması gerekirdi öyle değil mi?!
koridorun sonundan dönecektim ki açık pencereyi fark ettim belki tek ve son şansımdı değerlendirmesem belki hiç kurtulamayaçaktım bu kafesten bir anda var gücümle koşmaya başladım beni fark etmeleri uzun sürmezdi ,sürmedi de arkamdan gelen bir ses ile irkildim
