Yaralı Kalp

Daha küçüktü..

   5 yaşındaydık bahçede oyun oynuyoruz tabi hiç bişeyden haberimiz yok..
  -Haydi evcilik oynayalım.
  -Ama hep senin istediğin şeyi oynuyoruz İrem.
Bu Bora benim çocukluk arkadaşım açıkçası benim üvey abim olayları öğrenince şok olacaksınız.
  -Tamam sen istediğin oyunu söyle onu oynayalım.
- Hadi o zaman s-
- Çocuklar hadi gelin yemek hazır .
Yaa ama teyze
- Yaa ama anne
neyse sofraya geçtik boranın annesi ve babası ,benim annem ve babam masada oturmuşlar bizi bekliyorlar
Yemekler yendi ,sular içildi
Bora ile bahçeye çıkıyoruz .Ben bahçeye giderken  kendim kadar ağır bir taşa takıldım.
   Gözüm kararmaya başlamıştı heryer kandı görebiliyorum neyse buraları geçelim.
  Göz kapaklarıma hakim olamadım.En sonunda gözlerim kapanmıştı.

                         *

  Gözlerimi açtığımda
kıyafetlerin değişmiş,serin bir beyaza boyalı odadaydım
  Yanımda zayıf,genç,sarı saçlı bir hemşire duruyordu.

-N-neredeyim ben.Annemi istiyorum!?
-Sakin ol küçük hanım hastanedesiniz sadece
-Niye hastanedeyim,annem nerde!
- İnan bunu söylemek çok zor ama
- Ama ne !!!
- Annen ve baban  seni arabayla getirirken kaza yaptı..

1.bölüm sonuuuu

2.Bölüm başı
- ve vefat ettiler,dedi hemşire
Şok olmuştuk annem babam ve ailem  benim yüzünden..olmuşlardı.
Ertesi gün.Tabutcu edildim Bora Bora ın  annesi ve babası bana
  - Seni evlatlık alıcaz,dedi.
  Al işte.Bir şok daha.