CHAPTER #6
Pagkatapos nang mga nangyari sa Buhay ko mas naging matatag ako naging independent ako. And now I realize na binigyan Ako nang problema para maging matatag sa Buhay
akala ko Wala nang problema Ang darating sa akin pero Meron pa pala. I'm pregnant 1 month and parang ito Yung problema ko na hindi ko alam kung paano lutasin
Tinawagan ko agad si den to inform him na I'm pregnant
Me: love??
Den: oh bakit??
Me: maysasabihin ako sayo!!
Den: ano??
Me: im pregnant 😭
Den: huh?? Sure kaba??
Me: sure na sure ako Hindi ako nagbibiro
Den: nasaan kaba ngayon??
Me: nasa bahay
Den: diyan kalang wag Kang aalis pupunta Ako diyan Ngayon
Me: ok
Pinuntahan Ako ni den sa bahay para mag usap kami. Hindi ko alam kung ano Ang gagawin ko ayaw ko naman na maging batang ina Kasi gusto ko pang makatapos and Ako Ang inaasahan nang pamilya ko.
Den: totoo bayong sinabi mo??
Me: oo buntis talaga Ako I month!! Ano ang gagawin natin???
Den: ready kana ba maging Ina??
Me: hindi pa
Den: Ako din Hindi pa ako ready maging ama Kasi ano ang ipapakain natin sa Bata eh nag aaral pa tayo
Me: ano na ang gagawin natin??
Den: ipalaglag mo nalang Yan
Me: huh gagu kaba
Den: Yan lang Ang paraan para ma solusyonan natin ang problema nato
Me: hindi ko Kayang pumatay nang Bata
Den: pero love yan lang Ang paraan
Me: Ikaw Kasi eh bakit mo pinasok
Den: sorry naman
Me: hahay Jusko paano NATO??
Den: ilaglag nalang natin
Me: sure ka??
Den: oo trust me..
Nilaglag namin ang baby labag man sa kaluoban ko pero that's the only way para ma solusyonan namin ang problema namin
"2 weeks ago"
Namamayat ako dahil naghihina ang katawan ko at nilalagnat ako. Naaawa talaga Ako Kay baby iyak nang iyak lang Ako sa kwarto dahil gustohin ko man na makasama Siya pero wala akong magawa dahil dipa kami ready and Wala pa kaming maipapakain sa kanya. Ayaw naman namin na manarasan din niya Ang hirap na dinaranas namin
Nang gumaling na ako ay pumasok na din ako sa school Wala Silang ka alam alam sa nangyari sa akin at hindi ko din sinabi Kay Sheila. Nagtataka Sila kung ano daw ang nangyari sa akin and I told them na nilalagnat ako. Gusto ko man na Sabihin Kay Sheila ang LAHAT pero nahihiya Ako at natatakot
Hindi pa nagsisimula ang klase namin Kasi busy pa si ma'am. Dahil wala akong magawa SA room ay nag Facebook muna Ako. When I'm scrolling halos mga baby Ang Nakita ko and napaiyak nalang ako Kasi miss kona yung baby ko. Hindi ko man siya nakita pero ramdam ko yung pagmamahal niya but sabi nga ang sinabi nila nasa huli talaga ang pagsisisi
"Tinanong ako ni Sheila kung bakit umiyak ako"
Sheila: besh bat ka umiyak?
Me: ah wala besh may pumasol lang na alikabok sa mata ko
Sheila: sure ka eh bakit hindi tumigil ang pagpatak nang mga luha mo.. may problema kaba??
Me: wala Akong problema besh and I'm oky
Sheila: ok Basta kung may problema ka sabihin mo nalang sa akin
Me: ok besh thank you
Pinunasan ko ang mga luha ko sabay off sa cellphone ko. And mayamaya ay dumating na si ma'am jomarlyn
Nang pumasok na si ma'am ay nagtaka siya kung bakit matamlay ako. And I told her masama lang ang pakiramdam ko
Nagsimula na siyang mag discuss and Wala akong maintindihan Kasi parang Wala ako sa sarili ko lutang ako that time. Hindi ko maintindihan ang Sarili ko Kasi palagi nalang akong nagagalit nang walang dahilan palagi ko nalang nasisigawan ang mga kaklase ko
Meron talagang Araw na Wala Ako sa mood pero iniintindi naman nila ako
And I'm thankful Kasi marunong Silang umintindi
