Love her still

Puppy Love

6th grade ako nung una akong makaramramdam nung sinasabi nilang kilig, honestly di ko Alam Kung ano ba talaga ang feeling na yun. Ako pala si Emman Tiu. Nag-aaral ako nuon sa Herritage School noong nagkagusto ako sa isang batang babae na nag aaral sa public school katabi nang school namin, Hannah Velarde and pangalan niya.

Isang araw nag lalakad ako papuntang school, nag mamadali ako nang my masagi akong batang babae na bumibili nang bupis malapit sa school. Napatitig ako sakanya, ang cute bang mga mata niya at ang puti niya. Well naalala ko pa yung ngiti niya sakin pero mas bata pa siy, I was thinking nasa Grade 3 or 4 palang siya.

"Hala, sorry sorr, nagmamadali kasi ako, bayaran ko nalang yang buois na nahulog"

"Ay! Okay lag po kuya, sige po umalis ka na po baka malate ka po, kame po kasi wala yung teacher namin"

"Di nga? Thank you ha, Saan ka ba nag aaral?"

"Making po, Jan lang sa katabing school po ninyo, sa Don Virginia Elementary school po"

"Ah, okay, sige ha, sorry ulit."

Nakangiti lang siya sakin, ang cute niya.

Nasa classroom na ako pero nag fa-flashback sakin yung nangyari nung araw na yun, di ko namalayan nakangiti pala ako, parang tanga lang.

Kinabukasan, naglalakad ako papuntang school medjo maaga ako ngayon kasi medjo inspired ako, did ko nga maipaliwanag parang excited baga ako pumasok nang school, basta ewan parang my gusto akong makita. Dumaan ako sa my bupisan, bumili ako nung bupis, pagkalingon ko sa my waiting shed nakita ko ulit yung bata kahapon, nakaupo siya doon sa my waiting shed nakatingin language sa my bupisan, di na ako nag dalawang isip kundi lapitan siya.

"Huy bata, natatandaan mo ba ako? Ako yung nakabangga sayo kahapon."

"Ay, opo kuya tanda ko po kayo."

"Bakit nanjan ka lang at nakatingin sa bupisan?"

"Gusto ko po sana kasi, also kunti lng yung baon ko, ayoko po maubos yung pera nag iipon po kasi ako."

"Oh? Bata bata mo pa naiisip mo mag ipon?"

"Opo kuya, ayun po turo nang magulang ko po eh, di naman po kasi kam mayaman kagaya niyo, kaya dito nalang po ako tinititigan po yung gusto ko, balang araw, makakakain din ako niyan."

"Osya, gusto mo ba? Libre kita isa, bayad doon sa nahulog mong bupis nung nabangga kita."

"Ahh talaga po?? Sige sige! Maraming salamat po ah!"

Tuwang tuwa siya sinamahan ko siya sa bupisan.

"Kuya? Ano nga po pala yung pangalan mo? Isususlat ko po sa diary ko n my mabait nalalaki na nanglibre sakin nang bupis ngayong araw."

"Ahh, ako nga pala si Emman. Ikaw?"

"Ako po pala si Hannah, 9 years old po, at grade three po, first section po ako jan sa Donya Viriginia Elementary school. Ikaw po anong grade ka na po kuya?"

"Hi Hannah, ang ganda naman nang pangalan mo. Ako grade 6 na, mag high school na ako next year, 12 years old na ako"

"Ahh tamang tama po pala kuya tawag ko sainyo, buti nalang po kasi wala akong kuya, ako po kasi yung panganay, ate my dala was akong kapatid na babae."

(Bell ringing)

"Hala kuya Emman, mag fa-flag ceremony na po kame, Alison n po ako, salamat po ulit sa bupis!"

"Sige Hannah! Ingat ka."

Catalonia talon ako habang naglalakad paputang school, napaka saya ko dahil nakita ko ulit yung bata, at nakilala ko pa siya..

"Hannah, Hannah, Hannah, napaka cute na pangalan, bagay na bagay sakanya."

Ang saya saya naman nang ganitong feeling. Sana bukas ulit makita ko siya.

Eto yung pangalawang araw na hindi ako late pumasok nang school, napaka aga ko pumasok, ngunit habang naglalakad ko papuntang school ay nakita ko dinadampot nang mga pulis yung nagtitinda nang bupis, pagkakadinig ko last week daw yung bata na bumili nang paninda niya, ay nagsusuka at sinugod sa hospital at binawian nang buhay kahapon.

Ang daming tao nakapaligid at nakikiusyoso sa pagdampot dun sa nag bubupis, ngunit nakita ko si Hannah sa gilid, umiiyak, agad agad akong tumakbo at lumapit sakanya.

"Oyy Hannah, bakit ka umiiyak?"

"Kasi, kasi kuya, yung nagbubupis hinuhuli nila wala naman siyang kasalanan, nagbebenta language naman siya" Humahagulhol na tugon ni Hannah.

"Yay naku Hannah, tatanungin lang nila yan si kuya tapos papauwiin na"

"Pano yung bupis?"

"Haha! Natawa tuloy ako sayo Hannah, gusto mo bili nalang tayo nang ibang pagkain, puto gusto mo? Mas malinis at healthy yun!"

"Madumi ba yung bupis kuya?"

"Hindi naman sa sinasabi kong madumi siya Hannah, pero para sa mga batang katulad natin di tayo pwede kumain nang sobra sa mga pagkain na ganyan, at di natin alam pano ihanda yun"

Natuwa ako at pinahiran niya yung luha niya.

"Osige po kuya, nauuhaw ako may limang piso ako dito bili tayo nang buko juice."

"Osige sige buko juice nalang at para makainom ka nang fluid kasi umiyak ka, kelangan mo yun para di sumakit yung ulo mo."

Simula nung araw na yun gusto ko na lagi ko siyang nakikita sa tuwing papasok ako nang school. Pagnakikita ko naman siya nililibre ko siya nang pagkain, hanggang sa naging magkaibigan na talaga kame ni Hannah, pati birthday niya alam ko na. Batang bata pa siya, natutuwa lang ako kasi napakadaldal at mukhang matalino nga siya.

End of school year na...
Papasok ako nang school, medjo matamlay ako kasi mag high school na ako at medjo malayo ang school ko, nakasanayan ko nang nakikita si Hannah bago ako papasok nang school.

"Kuya Emman! Kuya Emman! Halika dito kuya my balita ako sayo!"

"Ohh Hannah! Parang ang saya saya mo?"

"Tingnan mo kuya yung grades ko sa 4th grading!"

"Wow! Ang taas naman nang grades mo Hannah!"

"Opo ako po yung first honnor sa class namin kuya."

"Wow! Ang galing galing mo naman Hannah!"

"Oh siya kuya, pasok na ako sa school, inabangan ko po talaga yung pagdaan mo para maipakita to sayo."

"Sige Hannah, ingat ka ha."

Naging malapit n loob namin ni Hannah s isa't isa, yung tipong di makokompleto yung isang araw na di ko siya makikita.