The Day I Choose to wait You

Short Story

“Its already been  Seven Years!, ” Gia Shouted me.

“He’s definitely making you wait for too long!, Gosh!.” She said to me while eating and at the same time watching anime.

I  smile to her, na kahit ako hindi ko alam kung babalik pa sya.

Pitong taon nako nag hihintay sa kanya mula noong araw na Umalis sya at pumunta ng ibang bansa.

“ I still haven't hear anything from him but the other day, I received a DvD  on my birthday” I said to her but she rolled her eyes on me.

I laughed.

“He’s Boring”  I slap her arm, that's her to make to scream like a crazy woman.

“ crazy” I laughed as I said to her but she just  rolled her eyes on me again.

“ it's you! not me!,  your crazy in-love to him duh!”  She  said  with rolled her two big eyes again, while her whole face  turning to read like a crazy montser that's her watching.    

I just shrug my shoulder and left to her.

“ Saan ka pupunta?!” dinig kong sigaw nya mula sa sala.

“ Mall” sigaw ko pabalik at agad na lumabas ng bahay.

Habang nag lalakad lahat ng mga alala namin na mag kasama ay natatandaan ko.

Mga alala na nakung saan halos kay sayang balikan.

Napatigil ako sa paglalakad at agad na inangat ang aking paningin sa matayog na punong ito, na  madalas naming pag tambay noon kapag uwian  na noong mga estudyante palang kami.

We're not in a Relationship we just friends but I have feelings for him, ako at ang kaibigan ko lamang ang nakaka alam non.

Ito ang puno na'to ang saksi kong pano kami nag kakilala.

It's summer, masaya ko lamang iginuhit ang puno na'to ng May na dining akong tila May kumukuha ng litrato, hindi ko tiyak kong ako  ba  o   puno ang kinukuhanan nya ng litrato

“Perfect!”Masayang saad niya, agand naman ako nag nakaw ng tingin at nakita ko ito na nakangiti  habang kinakalikot ang camera na hawak nito.

“ Gorgeous” mahinang saad nito ngunit dining ko padin.

Agad kong ibinaba ang hawak kong lapis at tinignan sya ng umupo ito sa tabi ko.

“ You always here?” He curious asking me. I nod to him. I took my pencil angain to continue  my skitching while he's busy again  to his camera. Cutie

Since that day we always hangout together after our school, we become best friends and we promise to our self na walang iwanan.

“ wow”

“ So Beautiful!” Na mamangha kong saad.

“ Syempre ako nag design nyan eh!” Mayabang na saad nya. Habang parang kinukuhaan ng litrato ang puno gamit ang kanyang daliri.

“ HAHAHA”  

Bawat oras, araw na dumadaan, mas lalo kaming napalapit sa isa't-isa at hindi ma paghiwalay.

Naging sandigan ang bawat isa kapag May problema at palaging nag tutulungan kapag  May mga subjects na hindi maintindihan.

Hangang sa umalis na lang sya ng walang pasabi.
Sa kapatid ko pa nga nito na laman ko na kailangan nito mag-aral sa ibang bansa.

Malungkot lang akong tumingin sa bintana tinatanong sa sarili kung parte din ba nya ako sa hinaharap?.

I sighed

I texted him

To: S****  I’ll wait as long as it takes

Ngumiti na lang ako habang inaalala ang lahat. Agad ko naman na inaayos ang cellphone na hawak ko at masayang kinuhanan ang palubog na araw habang  nakatayo sa ilalim ng puno na kung saan nag simula ang lahat.

Pababa na sana ako ng hagdan ng matapos kong makuhanan ng litrato ang paglubog ng araw.

“ Ms. Ada!” Agad akong napatigil ng May pamilyar na boses ang tumatawag sa pangalan ko. Dahan dahan akong humarap.

Isang lalaki na  Naka all black habang Naka shades, at May ngiti na nakaukit sa labi. Agad nitong inalis ang shades at mahinang tumawa na nag pagulat sakin.

“ Zup!” nakangiti nitong bati sakin.

Humangin ng malakas na syang pag lipad ng iilan na hibla ng kanyang buhok na nakatakip sa kanyang kabilang mata.

Napatakip ako ng kamay sa bibig ko, pilit na huwag humagolgol, ngunit walang epekto sapagkat mas lalo lamang itong lumakas.

“ Sam” umiiyak kong sabi sa pangalan nya.

Naka tayo lang ito sa unahan ko Nakangiti, agad naman nitong binuksan ang mga braso na syang pagtakbo ko at yumakap ng mahigpit sakanya habang patuloy padin umaagos ang mga luha sa aking mga mata.

“ I miss you” mahina at naiiyak nyang bulong sakin.

“ I love you Ada.” Muling saad nito at mahigpit na niyakap ako sabay halik sa noo ko na May ngiti sa labi

@Yviro✍️

  Work for fiction
📌 Plagiarism is a crime
📌Errors ahead
📌 Photo not mine