One Shots || Bankzitters

'Levensecht' | Mabbie

Robbie pov:
"Heb je zin in een sigaret?" Mijn hoofd draait zich naar rechts toe, waar ik zie dat Matthy omhoog krabbelt met een pakje peuken in zijn hand. "Nee, ik rook niet" Zeg ik hem. Hij haalt zijn schouders op, draait een kwartslag mijn kant op en lijkt zoekend om zich heen te kijken. "Aansteker" Mompelt hij dan als hij mijn vragende blik ziet. Matthy trekt zijn linkerbeen op en maakt zo een driehoek om daar vervolgens zijn onderarm op te steunen. Zijn haar zit nog in de war van daarnet, maar hij doet er weinig aan. Als hij na een minuut om zich heen kijken nog geen aansteker gevonden heeft, besluit ik zelf ook maar te gaan helpen.

Ik draai mijn lichaam op mijn zij en leg daarbij mijn linkerelleboog onder mij neer; hierdoor kan ik gemakkelijk de hele ruimte bekijken. Op de vloer ligt een lege fles wijn, en kledingstukken die van hem of mij kunnen zijn. Ik weet het niet eens meer, er is maar een kleine schemering die door de gordijnen heen komt waardoor ik niet kan zie welke kleur de kledingstukken hebben. Ik probeer mijn ogen te focussen en tot mijn verbazing vind ik daadwerkelijk een aansteker op de vloer. Met wat gesteun reik ik met mijn rechterarm naar de aansteker en grijp ik het rode ding vast. "Hebbes" Zeg ik dan, en leun weer op mijn elleboog om mezelf omhoog te helpen. Wanneer ik de aansteker aan hem wil geven ga ik in spiegelbeeld liggen: Mijn rechter elleboog onder mij, en mijn linkerhand geeft de aansteker aan hem door. "Bedankt" Glimlacht hij dan. Ik knik schokkerig als 'geen probleem' en keer mijn hoofd dan naar beneden.

Ik hoor dat hij de aansteker aanzet en nieuwsgierig kijk ik hem aan. Ik heb nog nooit gerookt, eerlijk gezegd. Ik heb er ook niet per se behoefte aan, maar dit beeld wil ik zeker niet missen. Ik vind het best sexy als hij op deze manier zit. Sowieso heb ik niets tegen roken, ik hoef het zelf gewoon niet. Hij zet de sigaret tussen zijn wijs- en middelvinger waarna hij zijn hoofd een stukje naar boven kantelt om een hijs te nemen. Zijn ogen verborgen door zijn blonde lokken sluit hij ze om daarna de rook weer uit te blazen. Neuriënd met de muziek die op de radio opstaat laat hij onze ogen ontmoeten. "Weet je zeker dat je geen-?" Hij houd zijn sigaret omhoog en kijkt mij afwachtend aan. Ik zucht en schud mijn hoofd. "Moet je zelf weten" Zegt hij dan schouderophalend. Zijn rechterbeen verplaatst hij onder zijn linker om zich vervolgens achterover op bed te laten vallen.
"Kom" Matthy glimlacht lief naar me en opent zijn arm voor me. Ik zet mijn lichaam naast de zijne neer, haal mijn elleboog onder me vandaan en laat me in zijn armen vallen. Mijn nek ligt nu op zijn bovenarm, mijn wang erop gedrukt. Ik kijk hem aan terwijl ik hem nog een hijs zie nemen. Voorzichtig breng ik mijn arm over zijn borst heen en leg mijn hand op zijn sleutelbeen waar ik verschillende, kleine figuurtjes op maak.

Het is twee uur s' nachts, we liggen op bed. In een hotel, in een stad waar niemand ons hoort, niemand ons kent en niemand ons storen zal. Het is vredig om hier met hem te liggen, in het holst van de nacht. De maan is vol en de sterren schitteren er prachtig omheen. Het is een nacht waarin ik gelukkiger ben dan ooit tevoren. Het is een nacht waarin ik in de armen van een prachtige jongen lig, het is een nacht die je normaal alleen in films ziet: Een nacht waarvan ik dacht dat ik hem nooit beleven zou. Maar vannacht beleeft ik 'm met Matthy.

Mijn ogen openen zich voor de twintigste keer als ik opnieuw een auto langs hoor rijden. Ik kan niet slapen. Ik heb het al zo vaak geprobeerd. In alle posities gelegen, aan van alles gedacht, maar niets lukt. Ik ben nog wakker ik staar naar het plafond, denkend aan hoe de dag lang geleden begon. We kenden elkaar helemaal niet. Zijn er zomaar vandoor gegaan met zijn tweeën, niet wetende waar de reis eindigen zou. En nu lig ik hier met hem, in een wildvreemde stad waar ik niets van weet. We zijn het eerste beste hotel ingelopen en hebben een kamer geboekt. Of we nog in dezelfde stad zijn waar we elkaar tegenkwamen aan het begin van de avond? Werkelijk geen flauw idee. Maar maakt het mij wat uit? Nee, niets. Zolang hij maar bij mij is vind ik alles prima. Mijn arm laat ik vanaf zijn borst naar zijn gezicht glijden en streel met mijn duim over zijn wang heen. Ik zucht, wetende dat ik toch niet meer in slaap ga komen voordat het weer morgen wordt.

Ik heb net de nacht van m'n leven gehad, maar helaas; er komt weer licht door de ramen. Hoewel de wereld vannacht voor ons heeft stilgestaan, is die in werkelijkheid gewoon doorgegaan. Het is dan alweer bijna zaterdag, de dag waarop de meeste mensen brak aan het ontbijt gaan zitten. Zo ook wij, want de koppijn die ik heb valt niet te omzeilen met een simpele paracetamol. Ik zou zo graag willen dat deze nacht nog langer zou duren. Dat de wereld daadwerkelijk stil heeft gestaan en we gewoon weer in diezelfde nacht door kunnen. Maar helaas is het een eenmalige nacht. Een nacht die zo speciaal is, dat hij maar een keer in je leven voorkomt. Het is een nacht die wordt bezongen in het mooiste lied, een nacht die ik voor geen goud had willen missen.

Maar een lied blijft steeds bij woorden, en een film is in scène gezet. Maar deze nacht met Matthy is levensecht. Een levensechte nacht die ik nooit meer zal vergeten en waarvan ik stiekem hoop dat we er meer van gaan hebben. Naast dat we een gezellige nacht in de slaapkamer hebben gehad, hebben we ook een heel gezellige avond gehad. We hebben elkaar meerdere drankjes aangeboden, meerdere onderwerpen besproken en meerdere uren gelachen met elkaar. Ik hou van deze nacht, maar vanaf nu houd ik alleen nog maar van hem.

____
A/n:
Ik schrijf echt heel weinig dingen anders dan Matthy en Milo, maar voor dit idee moest ik Robbie er wel in betrekken.
GUUSS

Vond het wel lastig om hier nog een heel verhaal omheen te verzinnen, maar eigenlijk had ik ook niet heel veel zin en tijd om een lang verhaal te schrijven oeps... Binnenkort vakantie, dus dan heb ik weer meer tijd om te schrijven.

Hoop dat jullie het alsnog leuk vonden,
Joe Joe <3