IX

117 16 16
                                    

Gözleri dolu dolu geldi yanına. Haftalar sonra onu ilk kez öyle görüyordu. Yarılmış kaşı çoğu şeyi anlatıyordu zaten.

Ayağa kalktı telaşla. "Chang, sevgilim..." yanağını okşamaya koyuldu.

"Ben üzgünüm Chris..." dedi Chan'ın eline bir damla yaş düştü. 

"Ne için?"

Kollarını doladı sevgilisinin boynuna Changbin. "Ben çok çok üzgünüm."

"Bi'tanem ne oldu?" sesi endişeli geliyordu. 

"Ben boyun eğmemeliydim, karşı çıkmalıydım..." gözyaşları gittikçe fazlalaşıyordu. "Çok korktum, biraz daha acı hissetmekten... Çok korktum." nefesi düzene girmiyordu. "Ben yarın Seul'e gidiyorum..."

Başından kaynar sular döküldü. İyi hissetmiyordu. Tanrı'ya ettiği duaları düşünüyordu. Hani her şeyi verendi? Kullarının hepsini mutlu ederdi. Yalan mıydı insanların anlattığı onca mucize? 

Changbin dudaklarını birleştirdi, son öpücükleri olması onu rahatsız ediyordu. O dudaklar eskisi kadar heyecan vermiyordu. 

Sonu var biliyordu. 

Arkasını dönüp gitti. Chan sadece bakabildi. Ve hayat onlar için bitti. 

_________________________:) 

Ama bu hikaye bizim için bitmedi! Kendinize iyi bakın, sağlıcakla kalın hoşça kalın. <33

 <33

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Street Lapms | ChanChang  ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin