Adopte, tk

1:

Jeongguk

Gözüme vuran hafif güneş ışığı ile-dur olum ne hafifi orospu çocuğu Gözüme öyle bir vuruyor ki gözümü zor açtım.Zira bugün öncekilerinden farklı olarak-aslında çokta olmayan-bir baş ağrısı ile uyandım.

Parmaklarımı şakaklarıma doğru uzatıp okşadım.Tanrım beynim zonkluyor, duracak galiba.Kafatasım ortadan ayrılacak sanki...

Düşüncelerimi bölen kapı sesi ile irkildim tam gözümü bile açamamıştım.
Gözümü etrafta gezdirdim bu benim  odamdı peki yanımdaki kimdi?Bana doğru arkasını dönen şahıs kimdi?

Aklıma hücum edip akan düşünceler ile yorganın altından vücuduma baktım pantolonum duruyordu, şükürler olsun.
Derin nefesimin ardından kapı tekrar tekrar ve tekrar çalındı.

"T-tanrı aşkına sabah sabah kim o!?"

"Küçük bey dediniz ve babanız sizi kahvaltıya bekliyor."

"Ahh siktir!..Derhal geliyorum 15 dk sonra."

"Siz nasıl isterseniz..."

"Offf büyük sıçtım ve sıvayamayacağım"

Ben şimdi bunu nasıl uyandırayım kış uykusuna yatmış sanki,hiç bir şey hatırlamamak canımı zaten sıkıyordu.
Ne kadar dürtsemde tık yok amk.
Elimi enseme götürürerek okşadım ve düşünmeye başladım tek çıkış yolu...

__

"Hyungg düzgün tut şunu düşerse başımıza iş alırız.!"

"Jeongguk şuan zaten alıyoruz."

"Hyung sana ne yaptığımızı sormadım-Aishh düzgün tut şunu!"

"Özür dilerim efendim, siz şuraya koyarsanız ben hallederim"

Youngnim hyung'un dediğini yaparak tanımadığım ve bir daha da asla tanımayacağım kızı arabanın arka koltuğuna yatırdım.

"Hyung saol hemen gitmem gerek, kaçtım!"

"Önemli değil hadi sen dedenlere yetiş"

Koşar adımlar ile odaya vardım 2 dakikalık bir duş alıp üzerimi giyinmeye başladım.Dar deri pantolonumu ardından salaş olan gri kısa kolumu giydim onun üstün ise sevdiğim ceketlerimden alarak kombinimi tamamladım.Ardından koşarak 30 sn içinde olmam gereken masaya ilerledim koşarak yerimi buldum.

"Günaydın dede!!"

"Günaydın evlat!hele şükür gelebildin"

"A-ah özür dilerim bugün bakım yapmak istedimde birazcık"

"Önemli değil otur bakalım"

Dedemin dediklerini bir bir yerine getirirken Babamın kötü bakışlarını gördüm herseyin farkındaydı...
Bende farkındayım ama o bunun farkında değil.

"Hm baba jeongguk için bir iş buldum kolay"

"Neymiş o iş evlat?"

"Asistanlık,bir cerrahın asistanı ama binevi staj, sadece ondan üstün olana yardım alacak-edecek"

"Duydun mu evlat çok kolay!"

"Ama-"

"Hep istemiştirim başarılı olmanı ayrıca dedende ama tek yaptığın eve girip çıkmak!"

"Ee oğlum ne diyorsun?"

"Ah kabul ediyorum"

"Her zaman yanında olduğumu unutma evlat başarabilirsin sana güvenim sonsuz!!"

"Benimde kendime güvenim sonsuz(!) dede teşekkürler"

"O zaman bugün seni üstüne götüreyim tanışırsınız"

"Olur yemekten sonra gidelim"

"Peki"

__

Arabadan inerek hastaneye doğru ilerledim veliaht olduğum için ayrıca, dünyaca zengin olduğum için ayrıca herkes elinde bir telefon beni çekiyordu, tek kelime ile, alışmıştım.Doğduğumdan beri kamera flaşlarına mağruz kalıyordum, beni onlardan kurtaran... Gözüme ışık gelmesin diye koruyan biri vardı ama kimse yok artık.

Vardı.

Annem...

'Dı' kelimesi herseyi değiştiriyor cidden...
Olamaması canımı yakmaya başladı kalbim daralıyor, kasılıyor, ağrıyor...

Her şeyin onu, hatırlatması canımı yakıyor,ölüme sürüklüyor.
Ve ben o ölümün içinde boğulalı tam 10 yıl oluyor.Benim ise sadece yakın arkadaşlarımdan oluşan ortamım vardı, diğerleri beni zaten sırtımdan vurdular.Param için benle takılmaları her ne kadar canımı yaksada yalnız kalmamak için hep bir şeylerimi verdim kaybettim.Harcandım çocuktum bilmiyordum üç tane yakın arkadaş yetmiyordu, anlamıyordum.Sadece onların tanrısı gibi istediklerini veriyordum.Hiç birşey bilmeden....

"Jeongguk hadi bay kim bizi bekliyor"

"Tamam "

"Jeongguk istemiyorsan vazgeçebilirsin yol yakınken"

"Daha yolun başında bile değilim baba, dedemin beni başarılı olarak görmesini istiyorum"

"Hadi o zaman girelim"

(Kapı çalma sesi)

"Girr"

Sakin ol Jeongguk sen Jeon Sarang'ın torunusun en önemlisi, sen Jeon Jeongguk'sun.

"Merhaba bay kim beni hatırladınız mı?"

"Ah tabi buyurun Bay jeon.Önemli bir şey mi oldu?"

"Ben size asistan getirdim,Jeongguk gel oğlum hadi!"

"Geliyorum"

Kapıdan adımımı atarak derin bir nefes aldım ve içeri girdim.

Olacaklardan habersiz bir şekilde...
__

Pis Marabalar ve Efendi gguk
WhatsApp Grubu Konuşması..

Jeongguk
Arkadaşlar acil durum...
🚨🚨🚨🚨🚨🚨🚨🚨🚨
Doktor civanıma aşık oldum gençler!

__

Kuşlarımmm ben geldimm, yorum-oy istiyorum-_-

Ve gidiyorum optummm💋💋

Şuna basar mısın aşkım?⬇️

Lia kaçar Bayss 🐰👐🏻